Τρίτο όχι από Ε.Ε.

Για τρίτη φορά απέρριψε το αίτημα των ελαιοπαραγωγικών χωρών για την εφαρμογή του μέτρου της ιδιωτικής αποθεματοποίησης η Ε.Ε. επιτείνοντας το αδιέξοδο των ελαιοπαραγωγών. Το θέμα αναμένεται να συζητηθεί εκ νέου στη συνεδρίαση της Διαχειριστικής Επιτροπής, που θα πραγματοποιηθεί στα μέσα Απριλίου.
Ωστόσο, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, φαίνεται  επιτακτικότερη η ανάγκη για προσαρμογή των τιμών αναφοράς του κανονισμού, που ρυθμίσει την ιδιωτική αποθεματοποίηση στα σημερινά δεδομένα, αίτημα το οποίο έχει θέσει κατ? επανάληψη ο Σύνδεσμος Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ). 
Ο εκτελεστικός διευθυντής του ΣΕΔΗΚ, κ. Νίκος Μιχελάκης, αναφερόμενος χθες στα νέα δεδομένα σημείωσε μεταξύ άλλων: «Η Ε.Ε. απέρριψε για τρίτη φορά την εφαρμογή της ιδιωτικής αποθεματοποίησης, που ήταν ένα αίτημα που υπέβαλαν σχεδόν όλες οι ευρωπαϊκές χώρες. Η Διαχειριστική Επιτροπή, που είναι αρμόδια για το θέμα αυτό, αποφάσισε στη συνεδρίαση που έκανε στις 24 Μαρτίου ότι δεν υπάρχουν ακόμα οι συνθήκες που προβλέπονται από τον κανονισμό για την εφαρμογή της ιδιωτικής αποθεματοποίησης και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο για την εφαρμογή του μέτρου αργότερα, όταν υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες. Το θέμα, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε, αναμένεται να ξανασυζητηθεί στην επόμενη συνεδρίαση της Διαχειριστικής Επιτροπής, η οποία πρέπει να γίνει περί τα μέσα Απριλίου».
Ερωτηθείς ο κ. Μιχελάκης για τις «κατάλληλες συνθήκες» όπως αυτές προσδιορίζονται από την Ε.Ε. διευκρίνισε σχετικά πως «όταν η Διαχειριστική Επιτροπή μιλάει για τις συνθήκες που πρέπει να υπάρχουν για την εφαρμογή του μέτρου, εννοεί τα επίπεδα των τιμών, τα οποία, σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ε.Ε., θα πρέπει να κατέβουν για το εξαιρετικό παρθένο στο 1,77 ευρώ το κιλό και κάπως μικρότερες τιμές για το κοινό παρθένο και για το βιομηχανικό» και πρόσθεσε: «Η Επιτροπή, όπως πληροφορηθήκαμε, σημείωσε κατά τη συζήτησή της ότι οι τιμές ειδικά στην Ελλάδα έχουν πλησιάσει τα επίπεδα αυτά και επομένως θα μπορούσε να εφαρμοστεί το μέτρο ,αλλά δεν θεωρεί σκόπιμο να το εφαρμόσει μεμονωμένα. Για να έχει αποτελεσματικότητα πρέπει να εφαρμοστεί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Στην Ισπανία οι τιμές θεωρούνται από την Επιτροπή ότι είναι κάπως καλύτερες από την Ελλάδα, ωστόσο, κατ? εμάς, όμως, είναι ίδιες όπως φαίνεται από τον πίνακα τιμών…».
Για τις αιτίες που οδήγησαν την Ε.Ε. στη νέα αυτή άρνηση ο κ. Μιχελάκης υπογράμμισε: «Κατά την άποψή μου δεν θέλει να ξοδέψει χρήματα διότι η εφαρμογή της ιδιωτικής αποθεματοποίησης συνεπάγεται και την παροχή κάποιας επιδότησης, την οποία παίρνουν εκείνοι οι οποίοι συμμετέχουν. Δεν είναι μεγάλο το ποσό αλλά η Ε.Ε. εκτιμά ότι δεν πρέπει να ξοδευτεί. Βέβαια, δεν λέει καθαρά ότι αυτό είναι το αίτιο αλλά λέει ότι φοβάται ότι δεν θα έχει αποτέλεσμα».
Συνεχίζοντας, ο εκτελεστικός διευθυντής του ΣΕΔΗΚ, τόνισε ότι οι συνέπειες για τους ελαιοπαραγωγούς από την απόφαση αυτή είναι σοβαρές καθώς -όπως εξήγησε- «οι τιμές είναι χαμηλές και όσο οι τιμές είναι χαμηλές τόσο προφανώς ζημιώνονται και επιτείνεται το αδιέξοδο».
«Βέβαια, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ένας μεγάλος αριθμός παραγωγών έχουν ήδη πωλήσει το ελαιόλαδό τους και επομένως τους είναι αδιάφορο αν θα εφαρμοστεί το μέτρο ή όχι. Από την άλλη, ωστόσο, αυτό δεν είναι σωστό γιατί είναι πάρα πολλοί αυτοί οι παραγωγοί που δεν το έχουν πουλήσει. Αλλωστε, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι μία άνοδος των τιμών στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Κρήτη θα έχει ένα γενικότερο θετικό αποτέλεσμα για ολόκληρη την οικονομία και όχι μόνο για τους συγκεκριμένους παραγωγούς. Είναι κάποια χρήματα τα οποία θα έρθουν και μάλιστα απ? έξω. Τα χρήματα αυτά αποτελούνται από δύο κομμάτια: Το ένα είναι η ίδια η επιδότηση που θα πάρουν αυτοί που συμμετέχουν και το άλλο είναι εκείνο που θα προκύψει από την αύξηση των τιμών», ανέφερε ο κ. Μιχελάκης, ενώ διευκρίνισε πως έχει τεράστια σημασία η εφαρμογή του μέτρου να γίνει όσο το δυνατόν νωρίτερα για να μην υπάρξουν συνεχείς απώλειες.
Ερωτηθείς από τα «Χ.Ν.» για το τι ενέργειες θα μπορούσαν να αναστρέψουν το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί, ο κ. Μιχελάκης επεσήμανε: «Για να αναστραφεί το κλίμα θα πρέπει, εφόσον και η Επιτροπή όπως δήλωσε παρακολουθεί τις τιμές, να πέσουν οι τιμές. Βέβαια, εκείνο το οποίο μπορεί να υποθέσει ή να υποψιαστεί κανείς είναι ότι οι μεγάλες βιομηχανίες οι οποίες δεν θέλουν να εφαρμοστεί το μέτρο για να μην εξαναγκαστούν να αγοράζουν σε υψηλότερες τιμές, πιθανόν να κρατούν τα επίπεδα των τιμών λίγο πιο πάνω από τις τιμές αναφοράς της αποθεματοποίησης μόνο και μόνο για να μην εφαρμοστεί το μέτρο. Από εκεί και πέρα προφανώς μια αύξηση των πιέσεων προς την Ε.Ε., από όλα τα κράτη, οπωσδήποτε θα φέρει αποτέλεσμα καλύτερο».
Καταλήγοντας, μάλιστα, ο κ. Μιχελάκης υπογράμμισε ότι εκτός από την πίεση προς την Ε.Ε. για την εφαρμογή του μέτρου της αποθεματοποίησης οι ελαιοπαραγωγικές χώρες θα πρέπει να ζητήσουν την προσαρμογή των τιμών αναφοράς του κανονισμού για την αποθεματοποίηση στα σημερινά δεδομένα: «Εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι αυτό που έχουμε ζητήσει ως ΣΕΔΗΚ επανειλημμένως και το έχουν ζητήσει και οι Ισπανοί. Θα πρέπει τα επίπεδα των τιμών αναφοράς να αυξηθούν. Δεν μπορεί να έχουμε το 1,77 ευρώ το κιλό ως επίπεδο αναφοράς τη στιγμή που η ίδια τιμή αναφοράς υπάρχει από το 1998 στους κανονισμούς. Εχουν περάσει 13 χρόνια και σε αυτό το διάστημα έχουν μεταβληθεί οι τιμές για το κόστος παραγωγής προς τα πάνω. Και βέβαια δεν χρειάζεται κανείς να κάνει καμία μελέτη όπως λέει η Ε.Ε. για να το αποδείξει. Αρα είναι απαράδεκτο να υπάρχουν ακόμα οι τιμές αυτές στο ίδιο επίπεδο. Επομένως, ένα σοβαρότερο αίτημα από όλες τις χώρες θα ήταν να αυξηθούν οι τιμές αναφοράς. Αν ήταν στο 2,40 η τιμή αναφοράς για το εξαιρετικό παρθένο εννοείται ότι θα είχε εφαρμοστεί αρκετά νωρίτερα το μέτρο και θα είχαν ζημιωθεί πολύ λιγότερο οι παραγωγοί».