Γη υψηλής παραγωγικότητας?

Πριν λίγο καιρό διαβάζαμε στα ´Χανιώτικα νέα´ για τα πολλαπλά προβλήματα που προκαλούσε στις βιοτεχνικές υποδομές των Χανίων και των περιαστικών Δήμων η ανυπαρξία σαφούς πολιτικής περί την έννοια της «γης υψηλής παραγωγικότητας» που καθιστούσε παράνομες τις εγκαταστάσεις πολλών βιοτεχνιών ή απαγόρευε σε άλλες να αποκτήσουν λειτουργικότερες και πιο σύγχρονες εγκαταστάσεις στο κάμπο των Χανίων. Από το τέλος Μαρτίου, μετά τη νομοθετική ρύθμιση από το Υπουργείο της κας Μπιρμπίλη που καταργεί την διάταξη η οποία εξαιρούσε από τον χαρακτηρισμό «γη υψηλής παραγωγικότητας» τις εκτάσεις γης σε πλάτος εξακοσίων μέτρων εκατέρωθεν των εθνικών οδών, το πρόβλημα επεκτείνεται. Χωρίς καμιά μελέτη των αναπτυξιακών δυνατοτήτων μιας περιοχής και χωρίς το εύρος της απαγόρευσης να συσχετίζεται με τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σ? αυτήν, τραβιέται μια μονοκοντυλιά και διαγράφονται σχέδια και μελέτες οικιστικού, τουριστικού, μεταποιητικού χαρακτήρα και έντονου αναπτυξιακού αποτελέσματος. Περιοχές όπως ο κόλπος Κισάμου, καταδικάζονται να βασίσουν το αναπτυξιακό τους μέλλον σε ένα μόνο προϊόν, η τιμή του οποίου έχει ταβάνι(!) πλέον το 1,5 ευρώ/λίτρο?! Κι ας ετοιμάζονται επενδύσεις δισεκατομμυρίων στον τομέα της παραθεριστικής κατοικίας, στον τουριστικό, οικιστικό και μεταποιητικό τομέα. Το πρόβλημα θα μπορούσε να αποφευχθεί, αν όσοι σχεδιάζουν την ανάπτυξη στην Αθήνα, έβλεπαν στον χάρτη τη διαδρομή του ΒΟΑΚ σε σχέση με τη θάλασσα. Θα μπορούσαν, ως έπρεπε, να διατηρήσουν την έκταση της γης που βρίσκεται βορείως του ΒΟΑΚ στην εξαίρεση από τον χαρακτηρισμό «γη υψηλής παραγωγικότητας». Εκεί προφανώς η παραγωγικότητα σε άλλους τομείς είναι υψηλότερη από αυτήν του γεωργικού. Η Περιφέρεια, οι Δήμοι και οι βουλευτές έχουν τον λόγο.