Γέφυρες φιλίας από τα μακρινά Πομακοχώρια της Ξάνθης μέχρι τα Χανιά δημιούργησαν 30 συνολικά μαθητές του Γενικού Λυκείου Γλαύκης και του 4ου Γενικού Λυκείου Χανίων χάρη σε μια πρωτότυπη πρωτοβουλία ορισμένων καθηγητών τους.
Τα παιδιά ξεκίνησαν να αλληλογραφούν μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, στη συνέχεια αντάλλαξαν επισκέψεις, φιλοξένησαν και φιλοξενήθηκαν από τα παιδιά του άλλου σχολείου και τελικά κέρδισαν μοναδικές εμπειρίες, νέους φίλους καθώς και μια νέα αντίληψη για το σχολείο, το οποίο, όταν δεν περιορίζεται μέσα σε τέσσερις τοίχους, γίνεται σίγουρα πιο συναρπαστικό…
Οι 15 μαθητές από το Λύκειο των Χανίων επισκέφθηκαν πριν από λίγες εβδομάδες τα παιδιά από τα Πομακοχώρια, ενώ οι 15 μαθητές από το Λύκειο Γλαύκης πήραν τον δρόμο της επιστροφής για την Ξάνθη μόλις χθες από τα Χανιά. Οι περισσότεροι, ωστόσο, με την υπόσχεση ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψουν.
«Η επίσκεψή μας στα Χανιά είναι το τελευταίο στάδιο μιας συνεργασίας που ξεκίνησε φέτος τον Δεκέμβριο με το 4ο Γενικό Λύκειο Χανίων», τόνισε, μιλώντας στα «Χ.Ν.», ο φιλόλογος στο Λύκειο Γλαύκης, Γιώργος Τσίμας, σημειώνοντας ότι όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα του εκδότη της εφημερίδας «Πυξίδα της Πόλης», Μαθιού Φραντζεσκάκη, ο οποίος έφερε σε επαφή εκπαιδευτικούς από το Λύκειο Γλαύκης με συναδέλφους τους στο 4ο Λύκειο.
«Η συνεργασία μας με την καθηγήτρια κα Σερδάκη από το 4ο Λύκειο ήταν πολύ καλή και αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε δύο ομάδες, μία από το κάθε Λύκειο, από 15 μαθητές, οι οποίες θα έρχονταν σε μια επικοινωνία μέσω ανταλλαγής e-mail. Μετά είχαμε πει ότι, αν λειτουργούσε καλά το πρώτο κομμάτι και είχαν καλή επικοινωνία, θα προχωρούσαμε σε μια ανταλλαγή επισκέψεων, κάτι το οποίο προχώρησε πολύ καλύτερα από ό,τι θα περίμενα. Ετσι πριν από δύο εβδομάδες ήρθε το σχολείο των Χανίων στα Πομακοχώρια στην Ξάνθη και τώρα ήρθαμε κι εμείς στα Χανιά», συμπλήρωσε ο κ. Τσίμας.
Ο μαθηματικός στο Λύκειο Γλαύκης, Κρέων Μάρκου, ανέφερε ότι όλη η προσπάθεια βασίστηκε στην κοινή άποψη ότι «το σχολείο δεν γίνεται μέσα στις 4 αίθουσες».
«Το σχολείο είναι και έξω από το σχολείο. Η μάθηση δεν γίνεται μόνο μέσα σε 4 ντουβάρια», υπογράμμισε χαρακτηριστικά, ενώ ο Γιώργος Τσίμας συμπλήρωσε: «Ας έχουμε υπόψη μας ότι για τα παιδιά του δικού μας Λυκείου η μητρική τους γλώσσα είναι η πομακική. Στο Δημοτικό διδάσκονται γραφή και ανάγνωση στα ελληνικά και τα τούρκικα. Η γνώση που έχουν πάνω στην ελληνική γλώσσα, παρόλο που είναι 15 και 16 χρονών, δεν είναι επαρκής. Μέσα από τέτοιου είδους δραστηριότητες τους δίνεται η ευκαιρία να βελτιώσουν σε πολύ μεγάλο βαθμό τα ελληνικά τους. Βοηθά, λοιπόν, πολύ και στο εκπαιδευτικό κομμάτι όλο αυτό».
Οι εντυπώσεις των δύο εκπαιδευτικών από την πορεία του προγράμματος ήταν πολλές όπως ανέφεραν: «Υπήρξαν πολλά πράγματα που μου έκαναν εντύπωση. Κυρίως όμως αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι τα παιδιά άρχισαν να λειτουργούν σαν ομάδα που δεν καταλαβαίνεις ποιος είναι τι. Κι αυτό το άκουσα από πολλούς είτε από γονείς μαθητών είτε από ανθρώπους που ήταν έξω από αυτό το πρόγραμμα. Δεν καταλάβαιναν ποιος είναι ποιος, δηλαδή ποιος είναι Χανιώτης και ποιος από τη Γλαύκη. Αυτό είναι πολύ σημαντικό και νομίζω ότι αυτό δείχνει ότι το πρόγραμμα πέτυχε τον σκοπό του», τόνισε ο κ. Μάρκου, ενώ ο Γιώργος Τσίμας υπογράμμισε, μεταξύ άλλων, πως επειδή τα παιδιά από τα Πομακοχώρια προέρχονται τα περισσότερα από φτωχές αγροτικές οικογένειες για την υλοποίηση του προγράμματος ήταν καθοριστική η συμβολή της αεροπορικής εταιρείας Aegean, όπως και της οργάνωσης «Panos4Life», που κάλυψε ένα μεγάλο μέρος των εξόδων.
Ζανάκ Β´ Λυκείου
«Οταν ήρθαν τα παιδιά πάνω μάθαμε πολλά διαφορετικά πράγματα από αυτούς, αλλά και όταν ήρθαμε εδώ μάθαμε ακόμα περισσότερα πράγματα. Ειδικά τα παραδοσιακά σας φαγητά μου άρεσαν πάρα πολύ. Πρώτη φορά στη ζωή μου έφαγα χταπόδι και έγινε το αγαπημένο μου φαγητό! Πριν συναντηθούμε με τη Δανάη που αλληλογραφούσαμε περίμενα ότι θα είναι πολύ διαφορετική. Οταν συναντηθήκαμε, όμως, είδα ότι δεν έχουμε διαφορές. Θα ήθελα και του χρόνου να κάνουμε το ίδιο και παρακαλάμε τον κ. Τσίμα γι? αυτό. Μου άρεσε πολύ. Είναι η πρώτη φορά που έρχομαι στα Χανιά, πήγαμε και στο Πανεπιστήμιο στο Ρέθυμνο και τώρα θέλω να σπουδάσω εδώ. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω τους γονείς της Δανάης που με φιλοξένησαν με πολύ όμορφο τρόπο».
Εμπρού Γ´ Λυκείου
«Ηταν μια πολύ καλή εμπειρία και χάρηκα πάρα πολύ που γνώρισα αυτά τα παιδιά από τα Χανιά. Είναι πολύ καλοί. Είναι πρώτη φορά που έρχομαι στην Κρήτη. Εχω πάει στη Ρόδο, αλλά η Κρήτη μου άρεσε πιο πολύ. Ισως γιατί η φιλοξενία των παιδιών είναι πολύ καλή. Βγαίνουμε βόλτες, πήγαμε στον φάρο. Μέσα από αυτή την εμπειρία μου άλλαξαν για εμένα πολλά πράγματα. Πριν ήθελα να σπουδάσω στη Θεσσαλονίκη, ενώ τώρα θα δηλώσω Ρέθυμνο για βρεφονηπιοκόμος. Και φυσικά θα κρατήσω τις φιλίες μου με τα παιδιά. Ποτέ δεν θα τις ξεχάσουμε».
Αϊντίν Β´ Λυκείου
«Οταν αρχίσαμε να αλληλογραφούμε τα e-mail δόθηκαν τυχαία, χωρίς να ξέρουμε ποιος είναι το άλλο παιδί. Η έκπληξη όταν συναντηθήκαμε με τα παιδιά ήταν μεγάλη. Καθένας είχε πάρει ένα τυχαίο e-mail, αλλά όλοι ταιριάξανε απόλυτα μεταξύ τους. Είναι η πρώτη φορά που ήρθα στην Κρήτη. Αυτό που μου έκανε εντύπωση μεγαλύτερη είναι ότι δεν μιλάνε τα κρητικά. Μιλάνε αλλά όχι με προφορά βαριά. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο είναι η κρητική μουσική και ο Νίκος Ξυλούρης. Θα κρατήσω τους φίλους που έκανα και τις ωραίες στιγμές που περάσαμε. Επίσης, νομίζω ότι μέσα από αυτή την εμπειρία αγάπησα παραπάνω το σχολείο και τους καθηγητές μου».
Μιλτέν Β´ Λυκείου
«Για πρώτη φορά ήρθα και μου αρέσει πάρα πολύ. Η φιλοξενία είναι πάρα πολύ καλή. Δεν το περίμενα τόσο καλά να μου φερθούνε. Πήγαμε στο λιμάνι και επισκεφθήκαμε το ´Ελυρος´. Ολα μου άρεσαν, αλλά το καράβι περισσότερο. Αυτό που θα μου μείνει είναι η φιλία μου με την Ελένη και η φιλοξενία που μου πρόσφερε η οικογένειά της. Αλλαξε επίσης η ιδέα μου για το σχολείο».
Ντενίς Β´ Λυκείου
«Ηταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής μου. Δεν το περίμενα ότι θα προχωρήσει τόσο ωραία, όταν στην αρχή μας είχαν προτείνει να αλληλογραφήσουμε με τα παιδιά. Στην Κρήτη ήρθα για πρώτη φορά. Μου έκανε εντύπωση η θάλασσα, το λιμάνι, τα παιδιά, όλα!».
´Ενα μεγάλο μάθημα για τα παιδιά´
Αν για τα παιδιά από τα Πομακοχώρια πολλά πράγματα που έζησαν αποτέλεσαν πρωτόγνωρες εμπειρίες το ίδιο, ωστόσο, συνέβη και με τα παιδιά από τα Χανιά. «Τα παιδιά του Λυκείου μας γνώρισαν έναν διαφορετικό κόσμο από αυτόν που ζουν, ο οποίος είναι λιγότερο εύκολος και έχει λιγότερες παροχές», ανέφερε, μεταξύ άλλων, η καθηγήτρια του 4ου Γενικού Λυκείου, Αρτεμις Σερδάκη, η οποία μαζί με την καθηγήτρια, Δέσποινα Κατσαραγάκη, συνεργάστηκαν για να «τρέξουν» το πρόγραμμα. «Το δεύτερο στοιχείο», συνέχισε η κα Σερδάκη, «είναι ότι μπήκαν σε οικογένειες που έχουν μια συγκεκριμένη δομή και σειρά, κάτι που εμείς ίσως το αναζητούμε μερικές φορές και έχουν διαφορετική πολιτισμική ταυτότητα. Νομίζω γενικότερα ότι ήταν μια πολύ ενδιαφέρουσα εμπειρία για τα παιδιά και το σημαντικό είναι ότι το ενδιαφέρον τους θα βοηθήσει να συνεχιστεί και αυτή η επικοινωνία και στο μέλλον».
Από την πλευρά της, η κα Κατσαραγάκη τόνισε ότι τα παιδιά από κάθε περιοχή «πέρα από τη φιλία που έχει αναπτυχθεί και που νομίζω ότι είναι αληθινή, αποκομίζουν άλλα πράγματα. Προσωπικά νομίζω ότι τα δικά μας παιδιά είχαν περισσότερα να διδαχθούν με την έννοια ότι εδώ έχουμε άλλο βιωτικό επίπεδο, άλλου είδους οικογένειες, μεγαλώνουν με άλλο τρόπο, με άλλες παροχές, άλλες βλέψεις και δυνατότητες για τη ζωή τους. Γι? αυτό ήταν ένα μεγάλο δίδαγμα να δουν κάτι άλλο και να μην θεωρούν κάποια πράγματα αυτονόητα», επεσήμανε, μεταξύ άλλων, η κα Κατσαραγάκη.
Σοφια σε αγαπαμε! 🙂
a3exastes stigmes….sas perimenoume 3ana…;)