ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Η ΠΟΛΗ έχει πολλά κτίσματα τα οποία χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, πριν αλλάξει η εικόνα τους. Ή, πριν κατεδαφιστούν. Ομως υπάρχουν και άλλα που υπόκεινται μια τέτοια χρονοβόρα διαδικασία «διαβουλεύσεων» που στο τέλος δεν γίνεται τίποτε: παραμένουν αναξιοποίητα, ώσπου να τα γκρεμίσει ο καιρός ή η μπουλντόζα ενός «εβερτικού» δημάρχου!
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι χρειάζονται αποφάσεις και μάλιστα γρήγορες. Διότι και έχουμε ανάγκη στην πόλη από χώρους, όπως ένα Κέντρο Υγείας Αστικού τύπου ή μιας μεγάλης Δημοτικής Βιβλιοθήκης ή ενός νέου Δημοτικού Μεγάρου κ.λπ. Έτσι, το να μένουν πολλά κτίσματα αναξιοποίητα -όπως το παλιό ΙΚΑ (φωτ. 1) ή το παλιό Νοσοκομείο μας είναι ακατανόητο…
Ο ΟΤΕ έχει ένα σχετικά μοντέρνο κτήριο στο κέντρο της πόλης. Τα έσοδά που προσπορίζεται από τους πελάτες του νομίζουμε πως θα του επέτρεπαν να κάνει ένα σοβαρό «λίφτινγκ» στην πρόσοψή του (φωτ. 2). Που και ακαλαίσθητη είναι, αλλά και προφανώς, συν τω χρόνω, θα γίνει και επικίνδυνη! Σχεδιάζεται κάτι;
…ΤΟ ΟΤΙ η κρίση μάς ωθεί στο να… αποδράσουμε από την πραγματικότητα, δεν χρειάζεται να το επιβεβαιώσουμε εμείς. Το λένε φωναχτά οι μαντινάδες, η αύξηση επισκέψεων σε Ψυχιατρικές Κλινικές, αλλά και τα στιχάκια που βλέπουμε στις οπισθόψεις μικρών «βαν» αυτοκινήτων στην πόλη (φωτ. 3). Γράφουν με πολύ… ποιητικότητα:
«Το φεγγάρι χλωμό και δυο μάτια κλαμένα/ μια απαλή μουσική θυμίζει εσένα.
Δυο αναμμένα κεριά με πολλές αναμνήσεις/ μια άδεια αγκαλιά που ποθεί να γυρίσει(ς)»…
Τώρα, αν τα αναμμένα κεριά του ερωτευμένου (και σαλταρισμένου) «ποιητή», είναι επιμνημόσυνα για την… αγκαλιά του αδειανού, αλλά σφιχτότατου Μνημονίου, πάει καλώς! Αν όμως είναι για κάποια γυναίκα που έφυγε και δεν γυρίζει, ε, αυτή δεν θα επανακάμψει παρά μόνον όταν αρχίσει η ανάκαμψη των πάντων…