Ποιος θα πείσει τον Λυκούργο?;

Χθες πρωί – πρωί, στον πρωινό καφέ της παρέας, ο ευέξαπτος Λυκούργος (Πασόκος μέχρι μυελού των οστών) ανέλαβε να στείλει στο πυρ το εξώτερο τον κ. Σημίτη και όσους μιλούν για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους και? δυσκολεύουν την κυβέρνηση. Προσπάθησα να αντικρούσω την άποψή του ότι η παράθεση πολιτικών απόψεων στις εφημερίδες ή ακόμη και η αγοραία συζήτηση στο καφενείο για οποιοδήποτε οικονομικό θέμα αποτελεί αποκάλυψη εθνικού μυστικού, αλλά το μόνο που κατάφερα είναι να προστεθώ στους υπόπτους για διαρροή απόρρητων στοιχείων τα οποία οι δανειστές μας περίμεναν πώς και πώς να τους αποκαλύψω?! Μάλιστα τα επιχειρήματα τα οποία χρησιμοποίησε για να με πείσει, λίγο διέφεραν από τη λογική του αρχιτσέλιγκα που δεν σήκωνε αντίρρηση σε ό,τι έλεγε και όποιος έφερνε? αντισκάρι δοκίμαζε στην πλάτη του την αντοχή της μαγκούρας του, εξ ου και το εκβιαστικό «Ράβδος εν γωνία άρα? βρέχει». Αυτό, θεωρείται περίπου φυσιολογικό στις πολιτικές συζητήσεις διότι λείπει η ψυχραιμία και μερικοί νομίζουν ότι τα αποτελέσματα μιας πολιτικής προκύπτουν κατά θεολογικό τρόπο. Οι ίδιοι νομίζουν ότι η αναδιάρθρωση ή μη του χρέους θα προκύψει ανάλογα αν την κουβεντιάζουμε ή όχι στις ?εταξύ ?ας καφενειακές συζητήσεις?! Τι καλά που θα ήταν, όπως σαρκάζει σε σχόλιό του στα «Νέα» ο Γιάννης Πρετεντέρης αν μπορούσαμε να μαζευτούμε και να αποφασίσουμε ότι «το Πάσχα? θα έχει καλό καιρό. Μπορεί να έχει, ?πορεί να ?ην έχει, αλλά όχι επειδή θα το έχου?ε αποφασίσει. Πολύ φοβούμαι ?άλιστα» συνεχίζει «ότι τα πράγ?ατα είναι ακό?η χειρότερα και ότι η ψευδαίσθηση αυτή δεν είναι παρά ?έρος ?ιας γενικότερης παρανόησης, που θεωρεί ότι οι εξελίξεις στην ελληνική κρίση είναι περίπου εσωτερική μας υπόθεση και προσδιορίζονται από κριτήρια της επιλογής ?ας. Ε, λοιπόν, δεν είναι!». Ναι αλλά ποιος θα πείσει τον Λυκούργο?;