Αύξηση των περιστατικών κατάθλιψης και αγχώδους διαταραχής καταγράφεται τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με τα στοιχεία που διατηρεί το Θεοχαρίδειο Κέντρο Κοινωνικής Συμπαράστασης.
Βασικές αιτίες του φαινομένου φαίνεται να αποτελούν τα προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, οι ραγδαίες αλλαγές στη δομή της οικογένειας αλλά και η πίεση που ασκεί η οικονομική και κοινωνική κρίση η οποία ολοένα βαθαίνει. Σημείο των καιρών και ο μεγάλος αριθμός ανθρώπων που πάσχει από μοναξιά και βρίσκει καταφύγιο στην τηλεφωνική γραμμή συμπαράστασης, που λειτουργεί το Θεοχαρίδειο.
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΑΓΧΟΣ
Αναφερόμενες στις αλλαγές που καταγράφονται τα τελευταία χρόνια, τα στελέχη του Κέντρου και ψυχολόγοι, Ελένη Αποστολίδου και Ελένη Στιβανάκη, τόνισαν ότι παρατηρείται μια αύξηση των περιστατικών κατάθλιψης και αγχώδους διαταραχής: «Το φαινόμενο αυτό είναι αρκετά έντονο και στη βάση του βρίσκονται προβλήματα που αφορούν την ανθρώπινη επικοινωνία. Σίγουρα, όμως, τώρα τελευταία, έχει παίξει ρόλο και το θέμα της οικονομικής κρίσης που είναι πολύ στρεσογόνος παράγοντας», σημείωσε η κα Στιβανάκη, ενώ αναφερόμενη στα ζητήματα των ανθρωπίνων σχέσεων τόνισε ότι οι άνθρωποι «θεωρούν πολυτέλεια να αφιερώσουν λίγο χρόνο για τον εαυτό τους» και «έχουν ξεχάσει πώς να χαλαρώνουν».
Η Αποστολίδου πρόσθεσε ότι η κατάθλιψη και το άγχος δεν αφορούν συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες, ωστόσο, διαπιστώνεται ότι στους ειδικούς απευθύνονται πιο εύκολα γυναίκες και νέοι άνθρωποι: «Πιο πολύ μας επισκέπτονται γυναίκες ίσως γιατί ακόμα υπάρχει αυτό το στερεότυπο ότι ο άντρας είναι δυνατός κ.λπ.», ανέφερε η κα Αποστολίδου, ενώ συμπλήρωσε ότι στο Κέντρο απευθύνονται και νέοι άνθρωποι που μόλις έχουν ολοκληρώσει τις σπουδές τους και νιώθουν «μετέωροι» εξαιτίας της ανεργίας: «Αισθάνονται μια αβεβαιότητα για το μέλλον και αυτό είναι ένας πολύ στρεσογόνος παράγοντας. Παλαιότερα δεν το έβλεπα αυτό. Βλέπω για παράδειγμα κάποιες νέες κοπέλες που επέστρεψαν από το εξωτερικό με μεταπτυχιακά και δεν βρίσκουν κάτι που να ανταποκρίνονται στο ελάχιστο σε αυτό που έχουν κάνει», τόνισε η κα Αποστολίδου, ενώ η κα Στιβανάκη πρόσθεσε: «Αυτό το εισπράττουν ως ανικανότητα δική τους. Είναι φοβερό διότι δεν φταίνε τα παιδιά που υπάρχει ανεργία και παρότι έχουν όλα τα προσόντα θεωρούν ότι εκείνα δεν κάνουν κάτι καλά και εκεί ξεκινάει το θέμα με το άγχος και την κατάθλιψη. Από την άλλη, υπάρχουν και μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι, άνεργοι για πάνω από έναν χρόνο και δεν έχουν καν χρήματα να πάνε να κάνουν εξετάσεις».
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΔΟΚΙΜΑΖΟΝΤΑΙ
Όπως ανέφεραν τα στελέχη του Κέντρου οι αυξανόμενες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι νέοι σε ό,τι αφορά την επαγγελματική τους αποκατάσταση δοκιμάζουν τόσο τις οικογενειακές σχέσεις όσο και τις προσωπικές τους σχέσεις. «Τα προβλήματα αυτά διαταράσσουν και τις ενδοοικογενειακές τους σχέσεις και τις ερωτικές τους σχέσεις. Είναι πολλοί νέοι γύρω στα 27 με 30 που έχουν κάποια πολύχρονη σχέση και θέλουν να συγκατοικήσουν αλλά δεν μπορούν. Μπορεί επίσης ο ένας να είναι άνεργος και ο άλλος να δουλεύει και μέσα στην απελπισία τους ο ένας να κατηγορεί τον άλλο γι’ αυτό που συμβαίνει», σημείωσε η κα Στιβανάκη, ενώ τόνισε ότι το ίδιο συμβαίνει και με την οικογένεια. «Ένας μπαμπάς μπορεί να λέει στο παιδί ότι “εγώ σε σπούδασα τόσα χρόνια, εσύ τι κάνεις; Κάνε κάτι”. Και μπορεί αυτό να μην γίνεται με τόσο άμεσο τρόπο αλλά έμμεσα να υπάρχει αυτή η πίεση».
Συχνά, ωστόσο, οι δύο ψυχολόγοι του Θεοχαρίδειου Κέντρου αντιμετωπίζουν και περιστατικά που αφορούν προβλήματα σχέσεων μεταξύ γονιών και παιδιών μικρότερης ηλικίας. «Σε αυτές τις περιπτώσεις οι γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά τους είναι ανυπάκουα, απείθαρχα ή ατίθασα, ενώ τα παιδιά θεωρούν ότι οι γονείς δεν τα ακούνε και δεν τα καταλαβαίνουνε. Κι εκεί αναπτύσσεται ένα ολόκληρο νήμα δράσης – αντίδρασης και αλληλεπίδρασης που μερικές φορές φτάνει σε πολύ δυσάρεστες καταστάσεις μέχρι και στη βία», σημείωσε η κα Στιβανάκη, ενώ η κα Αποστολίδου πρόσθεσε: «Αυτή η βια μπορεί να εκδηλωθεί μέσα στο σπίτι, μέσα στις παρέες των παιδιών ή και μέσω στο σχολείο. Οι γονείς νομίζουν πολλές φορές ότι θα φέρουν εδώ το παιδί γιατί το παιδί έχει το πρόβλημα. Δεν προχωράνε στο επόμενο στάδιο να σκεφτούν γιατί το παιδί έχει αυτό το πρόβλημα; Μήπως και εμείς κάπου έχουμε συνδράμει; Σε κάθε περίπτωση φαίνεται τα τελευταία χρόνια να αλλάζει η δομή της οικογένειας χωρίς οι ίδιοι οι γονείς και οι σύντροφοι να έχουν συναισθανθεί αυτή την αλλαγή».
ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΑΛΚΟΟΛ
Αξιοσημείωτο πάντως είναι ένα ακόμα σημείο που αφορά κυρίως την τηλεφωνική γραμμή του Θεοχαρίδειου Κέντρου. Όπως υπογράμμισαν οι κες Αποστολίδου και Στιβανάκη πολλοί άνθρωποι τηλεφωνούν και αναφέρουν θέματα μοναξιάς. «Είναι άνθρωποι που δεν έχουν ένα ισχυρό υποστηρικτικό πλαίσιο ή υπάρχει απουσία του πλαισίου και αισθάνονται την ανάγκη να μιλήσουν κάπου. Πρόκειται για μοναχικούς ανθρώπους», ανέφερε η κα Στιβανάκη για να συμπληρώσει η κα Αποστολίδου: «Όταν τίθεται θέμα μοναξιάς είναι συνήθως άνθρωποι κάποιας ηλικίας».
Ωστόσο, ανησυχητικό στοιχείο αποτελεί και η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το αλκοόλ και οι οποίοι ζητούν βοήθεια από το Κέντρο. «Το πρόβλημα αυτό δεν αφορά μόνο τους άνδρες αφορά και γυναίκες κι όχι μόνο νεαρές αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας, δηλαδή μετά τη συνταξιοδότηση ή που φεύγουν τα παιδιά τους από το σπίτι και αλλάζουν τα δεδομένα της ζωής τους», επεσήμανε η κα Στιβανάκη και συνέχισε λέγοντας: «Αν πρόκειται για νεότερα άτομα συνήθως υπάρχει μια δυσλειτουργία στην οικογένεια. Σε άτομα μεγαλύτερης ηλικίας έχει σχέση με την ανασκόπιση της ζωής του που κάνει κανείς και που αν θεωρήσουν ότι δεν τα έχουν πάει αρκετά καλά αυτό παίζει κάποιο ρόλο. Συχνά το αλκοόλ συνοδεύεται και από κάποια κατάθλιψη και χρησιμοποιείται ως “παυσίπονο”». «Βέβαια», υπογράμμισε η κα Αποστολίδου, «στην Κρήτη υπάρχει και το θέμα του κοινωνικού αλκοολισμού», το οποίο όπως εξήγησε σχετίζεται με τη διαδεδομένη και απενοχοποιημένη χρήση του αλκοόλ.
Ανάγκη για εθελοντές
Αξίζει να σημειώσουμε ότι το Θεοχαρίδειο Κέντρο Κοινωνικής Συμπαράστασης, το οποίο βρίσκεται στην οδό Αρχοντάκη 4, υποστηρίζεται οικονομικά από την Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, ενώ όλες οι υπηρεσίες που προσφέρει είναι δωρεάν.
Στο Κέντρο, εκτός από συναντήσεις συμβουλευτικού ή ψυχοθεραπευτικού χαρακτήρα με τους ψυχολόγους, λειτουργεί από τις 8 το βράδυ έως τις 2 τα ξημερώματα η τηλεφωνική γραμμή συμπαράστασης 2821045046, στην οποία εκπαιδευμένοι εθελοντές ακούνε τα προβλήματα εκείνου που καλεί και όταν χρειάζεται προσφέρουν πληροφορίες και συμβουλές. Αξιοσημείωτο είναι ότι το Κέντρο δέχεται σε ετήσια βάση πάνω 2.000 τηλεφωνήματα από την Κρήτη και την υπόλοιπη Ελλάδα ακόμα όμως και από το εξωτερικό. Ωστόσο, όπως υπογράμμισαν οι κες Αποστολίδου και Στιβανάκη το τελευταίο διάστημα η τηλεφωνική γραμμή δεν μπορεί να λειτουργήσει όπως παλαιότερα λόγω έλλειψης εθελοντών. «Ενδιαφερόμαστε άμεσα να γνωρίσουμε νέους εθελοντές. Σίγουρα προτιμάμε ανθρώπους να είναι σχετικοί με τον χώρο, αλλά αυτό δεν είναι προαπαιτούμενο. Τους εκπαιδεύουμε, υπάρχει εποπτεία και βέβαια περνούν από προσωπική συνέντευξη», ανέφεραν τα στελέχη του Θεοχαρίδειου, καλώντας όσους ενδιαφέρονται να προσφέρουν να επικοινωνήσουν με το Κέντρο. Να αναφέρουμε, τέλος, ότι παροχή συμβουλευτικής υποστήριξης προσφέρουν τα στελέχη του Κέντρου και μέσω Διαδικτύου (φόρουμ αλληλοβοήθειας και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο στην ιστοσελίδα www.help-net.gr).
