Πασχαλινός πολιτικός διάλογος

ΤΟ ΠΑΣΧΑ Πάσχα, αλλά και το χιούμορ χιούμορ. Στον δρόμο, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ο ένας αγχώδης τύπος, ο άλλος ήρεμος -λες και έχει λύσει όλα τα προβλήματά του κι εκείνο που τον ενδιαφέρει είναι μόνον η? ανοιξιάτικη φύση και ο πασχαλινός καιρός:
«- Μας υποβαθμίζουν συνεχώς οι οίκοι αξιολόγησης.
– Ναι, αλλά μας αναβάθμισε η πασχαλινή λιακάδα!
– Ερχονται χειρότερες μέρες! Πίσω έχει η αχλάδα -το Μνημόνιο- την ουρά!
– Ναι, αλλά έρχεται περισσότερη άνοιξη τον Μάη?
– Η κρίση μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, και νύχτα και ημέρα.
– Ναι, αλλά κι οι ανοιξιάτικες μέρες μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα, νύχτα μέρα.
– Aν το καλοσκεφτείς, όλα στη ζωή μας είναι? οικονομία!
– Αν το καλοπροσέξεις, όλα είναι ήλιος (δεν εννοώ του? ΠΑΣΟΚ, αυτός έχει άγρια? δόντια!).
– Μα δεν γίνεται μόνο να σκλαβώνεσαι στις αισθήσεις.
– Μα δεν μπορεί μόνο να τα βλέπεις όλα με τη λογική του χρήματος.
– Μωρέ άκου που σου λέω: από την οικονομία εξαρτάται απόλυτα ο τρόπος ζωής μας.
– Από τον ήλιο όμως εξαρτώνται απόλυτα οι τωρινές στιγμές σου.
– Πασχαλιάτικα, μου φαίνεται πως αποθήκευσες ήλιο παραπάνω! Το ίδιο δεν έκανες με την υπερτίμηση της ζωής σου; Κατανάλωσες περισσότερα από όσα δικαιολογούσε η παραγωγικότητά σου. Ζούσες με τον δάνειο ήλιο των παιδιών σου.
– Θα τον κουρέψουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι! [«Θα τον κρεμάσουμε τον ήλιο, σίγουρα ναι?» που έλεγε κι ο Μάνος Λοΐζος]
– Sun cut εννοείς;
– Σαν κάτι να εννοώ· τι ακριβώς, δεν ξέρω?».
ΚΑΙ πάει λέγοντας? Εδώ που τα λέμε, και λίγο «εξυπνακίστικοι» διάλογοι δεν βλάπτουν.
(Για τη διασκευή,  Στ.Γ.Κ.)