Οι πολίτες απορούν γιατί οι πολιτικοί όλων των πτερύγων, μηδέ της κυβερνητικής εξαιρουμένης, δεν καταλαβαίνουν (ή κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν) ότι η αδυναµία επίτευξης των συμφωνημένων στόχων του Μνημονίου, είναι ένδειξη αδυναµίας για τις πάσης φύσεως πληρωµές του κράτους;
Πρώτοι οι πολιτικοί πρέπει να ανησυχούν όχι μόνο για την καθυστέρηση επιστροφής του Φ.Π.Α. προς τις επιχειρήσεις ή για τις καθυστερήσεις πληρωμών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία και τα Νοσοκοµεία, τα χρέη των οποίων προς τις φαρμακευτικές εταιρείες είναι από την αρχή του χρόνου στις οθόνες μας, αλλά μήπως φτάσουμε και στο σημείο να µην καταβάλλονται οι µισθοί και οι συντάξεις τακτικά.
Ε…;! Τι ε…; Δεν αρκεί να ξεροκαταπίνουν προ αυτού του ενδεχομένου, αλλά να βρουν τρόπο θετικής αντίδρασης. Ιδέες πρακτικές, προτάσεις υλοποιήσιμες και αποδοτικές σε σύντομο χρόνο χρειαζόμαστε. Υπάρχουν;
Αν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, πέραν από την κριτική τους έχουν χρήσιμες ιδέες ας τις προσκομίσουν. Εκτός κι αν δεν έχουν όπως αφήνουν να φαίνεται από τις ρητορικές τους, τις οποίες τεντώνουν μέχρι τα άκρα. Τι κι αν κατηγορούν την κυβέρνηση ότι μόνο αυτή τα έχει κάνει μούσκεμα;
Ο λαός ξέρει ότι όλοι μαζί τα… μπουγάδιασαν! Μπορούν λοιπόν να συμβάλλουν στο… στέγνωμα; Αλλιώς ο λαός περιμένει για να ζεματίσει όσους παριστάνουν τους αμέριμνους και όσους το «παίζουν» ανήξεροι. Διότι ξέρει πως όλοι, ήξεραν.
ΑΕΣ
