Οπως δείχνουν τα πράγματα, οι προσπάθειες για τη λύση του ελληνικού προβλήματος θα υπερβούν τον ορίζοντα της θητείας της σημερινής κυβέρνησης. Συνεπώς, οι σχεδιασ?οί κατ? ανάγκην, αφορούν και το δεύτερο κό??α εξουσίας, που θα διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας. Για την ώρα, αυτό τον ρόλο παίζει -εκτός απροόπτου- η Ν.Δ., η οποία δεν μπορεί να αρκείται στον φραστικό ισχυρισμό ότι είναι ένα κατ? εξοχήν ευρωπαϊκό κόμμα. Πρέπει να το αποδείξει και στην πράξη, αποδεχόμενη το σύνολο των προσπαθειών που κάνει η Ευρώπη για να στηρίξει την Ελλάδα. Προφανώς, θα ήταν ανεύθυνο για τη Ν.Δ. να εντείνει τη ρητορική της εναντίον του μνημονίου και να εξακολουθεί να πολιτεύεται παραβλέποντας τις ευθύνες της για την κατάσταση, στην οποία έσυρε τη χώρα. Αντίθετα, οφείλει να αφήσει πίσω της την αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση -στην οποία ο κ. Σαμαράς διαπρέπει- και να καταθέσει πρακτικές και εφαρμόσιμες ιδέες διαφυγής από την κρίση. Ιδού η Ρόδος?