Τα απίθανα σενάρια

Ισως, περισσότερο από το περιεχόμενό τους, θα έπρεπε να μας απασχολεί το γιατί «τα πιο απίθανα σενάρια», όπως τα αποκαλούσε το Σάββατο ο πρωθυπουργός, αυτά δηλαδή που αναφέρονται στην οικονομική μας κατάσταση, όχι µόνο κυκλοφορούν αλλά γίνονται και πιστευτά άμεσα σπέρνοντας φόβο και πανικό. Αξίζει να αναρωτηθούμε γράφει στα «Νέα» ο Γιάννης Πρετεντέρης «για ποιον λόγο εδώ και έναν, ενάµισι χρόνο Αγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι και κυρίως, Γερµανοί, µας κρεµούν κάθε τρεις και λίγο στα μανταλάκια;». Αρκεί ο οποιοσδήποτε να κάνει μια αρνητική εκτίμηση για την Ελλάδα και αμέσως αυτή υιοθετείται και λανσάρεται ως αναπόφευκτη. Και η κυβέρνησή μας, κουρασμένη στο κυνήγι συμμάχων και δανειστών, έχει χάσει τα αντανακλαστικά της και εµφανίζεται τους τελευταίους µήνες σαν να έχει χάσει την πυξίδα της, την ώρα που οι αγορές και οι ξένες κυβερνήσεις περιµένουν ένα θετικό µήνυµα από την Αθήνα. Και είναι προφανές ότι αν ο κ. Παπανδρέου δείξει ότι ελέγχει την κατάσταση και ότι η κυβέρνησή του προχωρεί χωρίς καθυστερήσεις ως το τέλος του 2011, σε ένα σηµαντικό πρόγραµµα αποκρατικοποιήσεων, τότε είναι βέβαιο πως αυτό θα είχε άµεσο θετικό αντίκτυπο στους εταίρους και στις αγορές, στις οποίες πρέπει να προκαλέσουµε μερικά «σοκ» προκειμένου να προκαλέσουμε το ενδιαφέρον τους και να κερδίσουµε ξανά την εµπιστοσύνη των δανειστών µας. Εκτός κι αν κάποιος από εκείνους που στο εσωτερικό υψώνουν ρομφαία εκδικητών κατακεραυνώνοντας την κυβέρνηση, αναλάβει να μας δανείσει άνευ όρων… τα λεφτά του..! Αλλά, θα μου πείτε, εύκολο ’ναι να ’ρθουν πίσω από τις Τράπεζες του εξωτερικού όπου φυγαδεύτηκαν; Αυτό κι αν είναι… απίθανο σενάριο..!