Aν και η αρχική εικόνα για το «Ζάππειο ΙΙ» ήταν θετική, από τους παραδοσιακούς ιδεολογικούς συμμάχους της ΝΔ, η αποκωδικοποίηση παράγραφο προς παράγραφο της οικονομικής πρότασης στο παρασκήνιο άρχισε να διαφοροποιεί το ενθουσιώδες κλίμα που είχε διαμορφωθεί και άρχισαν να καταγράφονται οι πρώτες αντιδράσεις.
Προσεκτικοί πολιτικοί παρατηρητές, που δεν εντυπωσιάζονται από τις τελετές και τις επισημότητες τύπου Ζαππείου αναρωτιούνται: πώς γίνεται ενώ το «Ζάππειο ΙΙ» συμβαδίζει με το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πρόγραμμα της κυβέρνησης, η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί με το τελευταίο; Σημειώνουν ακόμη ότι ο κ. Σαμαράς δεν έδωσε επαρκείς εξηγήσεις για το πού θα βρεθούν οι απαιτούμενοι πόροι «για την αποκατάσταση των αδικιών σε πολύτεκνους και χαμηλοσυνταξιούχους, τη μείωση της φορολογίας, του Φ.Π.Α. κ.λπ.», αλλά αρκέστηκε να κινηθεί, όπως οι συνήθεις προεκλογικοί πλειοδότες, στη λογική του «λεφτά υπάρχουν» κάτι για το οποίο καταγγέλλει συνεχώς τον πρωθυπουργό.
Αξίζει να υπογραμμιστεί και ο βίαιος τρόπος με τον οποίο πετάχτηκε ως άχρηστη κατασκευή το «Ζάππειο Ι» του οποίου όποια σημεία διατηρήθηκαν στο «Ζάππειο ΙΙ» θεωρούνται από πολιτικούς και οικονομολόγους αδύνατον να εφαρμοστούν σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, όσο ο χρόνος εφαρμογής των ιδεών του προέδρου. Με άλλα λόγια σιγά – σιγά, μετά την απόρριψη της «άσκησης Ζάππειο Ι» ξηλώνεται και η επικοινωνιακή αξία της «άσκησης Ζάππειο ΙΙ» της οποίας, όπως γράφει ο καθηγητής του ΕΜΠ κ. Καλογήρου, «σκοπός ήταν να υπάρξει ένα πρόγραμμα προς παρουσίαση, ώστε να συνδυαστεί με το ημικύκλιο του Ζαππείου (που παραπέμπει στις ιστορικές μνήμες από την ένταξη στην ΕΟΚ), ένα «κείμενο» που θα επέτρεπε στον κ. Σαμαρά να υποστηρίξει το παιχνίδι της επικοινωνιακής και δημοσκοπικής διαχείρισης».
Το επείγον όμως από εδώ και πέρα είναι, όπως λένε ψύχραιμοι νεοδημοκρατικοί παράγοντες ότι «πρέπει να πείσουμε τους πολίτες ότι το πρόγραμμά μας είναι κοστολογημένο, εφαρμόσιμο και ρεαλιστικό». Ιδού το Ζάππειο, λοιπόν, ιδού και το πήδημα…!
ΑΕΣ
