Οπως λένε οι οικονομικοί αναλυτές, η τραγωδία και η δημόσια διαπόμπευση του Ντο?ινίκ Στρος Καν, ο οποίος φέρεται ότι τα «έριξε» στη ζουμερή καμαριέρα του ξενοδοχείου του, θα έχει ούτως ή άλλως δυσμενή επίπτωση στις διάφορες διαπραγματεύσεις με το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Κ.Τ. για τη σωτηρία της Ελλάδας.
Ανεξάρτητα από τα όσα έχει καταλογίσει σε εμάς τους Ελληνες, πετώντας μας στον? δύσοσμο λάκκο και όσα απεκάλυψε στη συνέντευξη του στο γαλλικό κανάλι για τις συζητήσεις του με τον κ. Παπανδρέου όταν αυτός εξόρκιζε το ΔΝΤ, ο κ. Καν υπεράσπιζε τη χώρα μας σταθερά και αποτελεσματικά.
Ταυτόχρονα μαζί με τον κ. Ζαν Κλοντ Τρισέ, ήταν οι μόνοι άνθρωποι σε επίπεδο κορυφής που μπορούσαν να προτείνουν το «δέον γενέσθαι» για το ελληνικό πρόβλημα, τη στιγμή μάλιστα που στη Γερμανία φαίνεται να ισχυροποιείται η βεβαιότητα ότι: «δεν αξίζει να σώσου?ε την Ελλάδα, αφού και η ίδια δεν προσπαθεί αρκετά να σωθεί». Δεν είμαι βιαστικός, σαν τηλεοπτικός μικροαστός, να ρίξω τον κ. Στρος Καν (πρόεδρο του? «μισητού» Δ.Ν.Τ.) στον Καιάδα των κολασμένων, οι οποίοι από τη θέση ισχύος τους νομίζουν πως μπορούν να ξεπερνούν τους κανόνες ηθικής συμπεριφοράς ούτε να τον απαλλάξω από τις ευθύνες των «βίτσιων» του, επειδή έλεγε καλές κουβέντες για μας τους Ελληνες, όμως, είναι κατάντημα για θεσμούς παγκόσμιας εμβέλειας, να βασίζονται μόνο στην προσωπικότητα των επικεφαλής τους και όχι σε σταθερές αρχές που διέπουν τη λειτουργία τους. Και νομίζω ότι δικαιολογημένα πρέπει να ανησυχούμε περισσότερο σήμερα, χωρίς συμμάχους έστω και όπως ο Ντομινίκ Στρος Καν, από ότι χθες, για αυτό που μπορεί να μας συμβεί (ο μη γένοιτο)?!
ΑΕΣ
