Αχ ρε Νιόνιο…

Ο Διονύσης Σαββόπουλος στις αρχές της δεκαετίας του ’60 μας είχε συνηθίσει με την ιδιότυπη εμφάνισή του και την αναρχική κιθάρα του, σε νέους ήχους, νέους στίχους, νέες συμπεριφορές και ιδέες. Ηταν για πολλές δεκαετίες ο άνθρωπος που αντιπροσώπευσε την προοδευτική διανόηση και τολμούσε να βγει να τραγουδήσει στους δρόμους, με κάθε λογής ανθρώπους, για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία. Τώρα για ποια Ελευθερία και για ποια Δημοκρατία μιλάει ο Νιόνιος, όταν προτείνει να μαζέψουμε τους λαθρομετανάστες από την Αθήνα και να τους πάμε σε ξερονήσια(!) όπου θα μπορούν… «να καλλιεργήσουν και καμιά πατάτα»…! Συγγνώμη Νιόνιο αλλά λες… πατάτες…!
ΑΕΣ