Επιμέλεια στήλης: Ελευθερια Μουλουδακη
Εντυπωσιακή πρόοδος στη θεραπεία της ελονοσίας
Να που η επιστήμη προχωρά και ανακαλύπτει μια σημαντική φυσικά ανακάλυψη κατά της μάστιγας της ελονοσίας, που κυρίως πλήττει αφρικανικές και ασιατικές χώρες, με μειωμένες έως ανύπαρκτες επιχορηγήσεις για την Υγεία. Γνωρίζουμε το υπερβολικό κόστος των αντικαρκινικών φαρμάκων, κόστος που μόνο τα ανθηρά Ασφαλιστικά Ταμεία ανεπτυγμένων χωρών μπορούν να επωμιστούν. Φοβάμαι πως και σε αυτήν την περίπτωση θα επωφεληθούν της ανακάλυψης όσοι έχουν τη δυνατότητα να προβούν σε αγορά και διάθεση. Χώρες π.χ. όπως η Ουγκάντα, η Αιθιοπία, η Ζάμπια και η υποσαχάρια Αφρική θα παραμείνουν απλώς σε δοκιμαστικές μελέτες και έρευνες, όπως αναφέρει και το άρθρο, ότι έχουν δαπανηθεί 35 εκατ. ευρώ από την ECHO… και εύλογο το ερώτημα μετά την έρευνα και τα αποτελέσματα θα υπάρξει η ανάλογη χρηματοδότηση για τη θεραπεία των κατοίκων στις χώρες που η ελονοσία ενδημεί.
Και σας παραθέτω το άρθρο.
Λίγο πριν την Παγκόσμια Ημέρα Ελονοσίας ερευνητές χρηματοδοτούμενοι από την Ε.Ε. ανακάλυψαν ότι φάρμακα που αρχικά σχεδιάστηκαν για να αναστέλλουν την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων μπορούν επίσης να εξολοθρεύσουν το παράσιτο που προκαλεί την ελονοσία. Πιστεύουν ότι αυτή η ανακάλυψη θα μπορούσε να αποτελέσει την απαρχή μιας νέας στρατηγικής για την καταπολέμηση της θανατηφόρου αυτής νόσου, η οποία, σύμφωνα με τις στατιστικές του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, το 2009, μόλυνε γύρω στα 225 εκατομμύρια και προκάλεσε τον θάνατο 800.000 περίπου ανθρώπων παγκοσμίως. Προσπάθειες να βρεθεί μια θεραπεία εμποδίζονται μέχρι τώρα από την ικανότητα του παρασίτου να αναπτύσσει ανθεκτικότητα στα φάρμακα. Η έρευνα περιέλαβε τέσσερα προγράμματα χρηματοδοτηθέντα από την Ε.Ε. (ANTIMAL, BIOMALPAR, MALSIG και EVIMALAR) και πραγματοποιήθηκε σε εργαστήρια στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γαλλία και την Ελβετία, με εταίρους από το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Δανία, την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και τη Σουηδία και από πολλές αναπτυσσόμενες χώρες που επλήγησαν σοβαρά από την ελονοσία.
Η επίτροπος Máire Geoghegan – Quinn, αρμόδια για την έρευνα, την καινοτομία και την επιστήμη, δήλωσε τα εξής: «Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια αποτελεσματική θεραπεία της ελονοσίας, η οποία θα μπορούσε να σώσει εκατομμύρια ζωές και να αλλάξει αμέτρητες άλλες. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει και πάλι την προστιθέμενη αξία τόσο της χρηματοδοθείσας από την Ε.Ε. εν γένει έρευνας και καινοτομίας, όσο και, ιδιαιτέρως, της συνεργασίας με ερευνητές σε αναπτυσσόμενες χώρες. Βασικός στόχος είναι η ολοκληρωτική εξάλειψη της παγκόσμιας μάστιγας της ελονοσίας και η ευρεία διασυνοριακή συνεργασία είναι ο μόνος τρόπος αποτελεσματικής αντιμετώπισης τέτοιων παγκοσμίων προκλήσεων».
ΦAρμακα κατA του καρκIνου για την εξOντωση του παρασIτου της ελονοσIας
Η ελονοσία προκαλείται από το παράσιτο πλασμώδιο, το οποίο μεταδίδεται από τα τσιμπήματα μολυσμένων κουνουπιών. Στο ανθρώπινο σώμα, τα παράσιτα αναπαράγονται μέσα στο ήπαρ και μολύνουν στη συνέχεια τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Κοινή έρευνα που διεξήχθη με τη χρηματοδότηση της Ε.Ε. έδειξε ότι ο πολλαπλασιασμός του παρασίτου της ελονοσίας εξαρτάται από μια σηματοδοτική δίαυλο που υπάρχει στα ηπατικά κύτταρα του ξενιστή και στα ερυθρά αιμοσφαίρια. Απέδειξαν ότι το παράσιτο υπεξαιρεί τις κινάσες (ένζυμα) που ενεργοποιούνται στα ανθρώπινα κύτταρα, προς ίδιον όφελος. Οταν η ερευνητική ομάδα χρησιμοποίησε φάρμακα χημειοθεραπείας για τον καρκίνο (αναστολείς των κινασών) για να ανατάξει τα ερυθρά αιμοσφαίρια που είχαν προσβληθεί από ελονοσία, το παράσιτο ανέστειλε την εξάπλωσή του.
ΔιανοIγοντας προοπτικEς μιας νEας στρατηγικHς
Μέχρι τώρα το παράσιτο της ελονοσίας καταφέρνει να επιβιώσει αναπτύσσοντας ταχύτατη ανθεκτικότητα στα φάρμακα μέσω μεταλλάξεων και διαφεύγει από το ανοσοποιητικό σύστημα καταφεύγοντας στο ήπαρ και στα ερυθρά αιμοσφαίρια στο σώμα του ξενιστή, όπου πολλαπλασιάζεται. Η ανακάλυψη ότι το παράσιτο χρειάζεται να υπεξαιρεί κάποια ένζυμα από το κύτταρο στο οποίο ζει, διανοίγει δυνατότητες μιας ολόκληρης νέας στρατηγικής για την καταπολέμηση της νόσου. Αντί να στοχεύουμε το ίδιο το παράσιτο, ο νεωτερισμός έγκειται στο να καταστήσουμε το περιβάλλον του φορέα ξενιστή άχρηστο γι’ αυτό, δεσμεύοντας τις κινάσες του κυττάρου. Η στρατηγική αυτή στερεί το παράσιτο από έναν σημαντικό τρόπο ανάπτυξης ανθεκτικότητας στα φάρμακα.
Αρκετά ανασταλτικά των κινασών χημειοθεραπευτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται ήδη κλινικά στη θεραπεία του καρκίνου και πολλά άλλα έχουν ήδη περάσει το 1ο και το 2ο στάδιο των κλινικών μελετών. Ακόμα κι αν αυτά τα φάρμακα παρουσιάζουν τοξικότητα, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στη θεραπεία του καρκίνου. Η χρήση τους για την καταπολέμηση της ελονοσίας θα απαιτούσε ένα μικρότερο χρονικό διάστημα αγωγής και το πρόβλημα της τοξικότητας δεν θα ήταν τόσο οξύ. Για τον λόγο αυτό οι ερευνητές προτείνουν την άμεση αξιολόγηση αυτών των φαρμάκων, υπό το πρίσμα των αντι-ελονοσιακών ιδιοτήτων, μειώνοντας έτσι δραστικά τον χρόνο και το κόστος που απαιτείται για να τεθεί σε εφαρμογή η νέα αυτή στρατηγική καταπολέμησης της ελονοσίας.
Στη συνέχεια θα ληφθούν μέτρα για την κινητοποίηση δημόσιων και βιομηχανικών εταίρων, προκειμένου να δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητα των αναστολέων των κινασών στους ασθενείς που πάσχουν από ελονοσία και να καθοριστεί η δόση μέσω κλινικών δοκιμών, προτού εγκριθούν και διατεθούν στους πάσχοντες από ελονοσία οι νέες μέθοδοι θεραπείας.
ΙστορικO
Από το 2002, η E.Ε. έχει επενδύσει περίπου 180 εκατομμύρια ευρώ στην έρευνα της ελονοσίας μέσα από τα προγράμματα – πλαίσια της Ε.Ε. για την έρευνα (ΠΠ6, 2002 – 2006, and ΠΠ7, 2007 – 2013).
Η Ε.Ε. συνεισφέρει επίσης στη σύμπραξη ευρωπαϊκών και αναπτυσσόμενων χωρών για τις κλινικές δοκιμές (EDCTP), η οποία στοχεύει στην επιτάχυνση της ανάπτυξης νέων ή εξελιγμένων φαρμάκων, εμβολίων και μικροβιοκτόνων κατά του HIV/AIDS, της ελονοσίας και της φυματίωσης. Αφού συνεστήθη το 2003, αυτή η επιτυχής και εξελισσόμενη ευρωπαϊκή και αφρικανική συνεργασία εστιάζεται σε κλινικές δοκιμές καθώς και στη δημιουργία ικανοτήτων στην υποσαχάρια Αφρική. Μέχρι τώρα, 10 κλινικές δοκιμές για την ελονοσία, ύψους 69 εκατομμυρίων ευρώ, έχουν χρηματοδοτηθεί υπό την EDCTP με 35 εκατομμύρια ευρώ από την Ε.Ε.
E.M.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΦΤΩΧΕΙΑ..
1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν στον ΔΡΟΜΟ ή σε ΠΑΡΑΓΚΟΥΠΟΛΕΙΣ
2,6 δισεκατομμύρια ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ πρόσβαση σε υπηρεσίες ΥΓΙΕΙΝΗΣ και ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ
884 εκατομμύρια ΔΕΝ έχουν πρόσβαση σε ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ
2 εκατομμύρια άνθρωποι κάθε χρόνο ΔΙΩΧΝΟΝΤΑΙ με τη βία από το σπίτι τους
963 εκατομμύρια άνθρωποι πηγαίνουν για ύπνο ΝΗΣΤΙΚΟΙ
100 εκατομμύρια ζουν στη ΦΤΩΧΕΙΑ επειδή αναγκάζονται να πληρώσουν για την ιατρική τους περίθαλψη.
Mια βδομάδα στο Gulu
Η πόλη Gulu βρίσκεται στα βόρεια της Ουγκάντας και απέχει μόλις 60 χιλιόμετρα από το νότιο Σουδάν.
Ταξιδέψαμε από τη βάση μας που βρίσκεται στο Monte για να κάνουμε ιατρεία εκεί όπου έχομε δημιουργήσει μια δεύτερη υποδομή.
Η απόσταση που είναι περίπου 400 χιλιόμετρα ήταν σε απόλυτη ευθεία.
Κουβαλούσαμε και τα φάρμακα μας, ώστε να έχομε πλήρη επάρκεια αναλόγως των περιστατικών που θα συναντούσαμε!
Από την πρώτη κιόλας μέρα μας περίμεναν δεκάδες άνθρωποι που ήθελαν εξέταση.
Πολλά ήταν παιδιά και βρέφη.
Με προτεραιότητα στα παιδιά ξεκινήσαμε τα ιατρεία σε συνεργασία με δύο ντόπιες νοσηλεύτριες που βοηθούσαν στη μετάφραση.
Όλα ερχόταν με τρύπια ρούχα, βρόμικα και ξυπόλυτα!
Φαινόταν ευτυχισμένα παρόλα αυτά… λαχταρούσαν να τους μιλάμε να τους προσφέρομε γλυκίσματα και χαμόγελα!
Πανέμορφα παιδιά με τεράστια μάτια γεμάτα τιμιότητα και ειλικρίνεια…
Τα ιατρεία μας ήταν σε μια μεγάλη καταπράσινη αλάνα.
Εντυπωσιακή ήταν η υπομονή και καρτερικότητα των ασθενών! Καμία σχέση με δυτικές νοοτροπίες… ήξεραν να περιμένουν με ευγνωμοσύνη γιατί ακριβώς δεν είχαν τίποτα ποτέ τους.
Η φτώχεια και η ανέχεια μεγάλη! Η έλλειψη νερού είναι αιτία των περισσότερων συμφορών αυτού του λαού.
Μακάρι να βρουν σύντομα λύση στα προβλήματα τους, αλλά όπως τα είδαμε τα πράγματα ο δρόμος θα είναι δύσκολος και οδυνηρός!!
Αυτά από το φτωχό αλλά αξιοπρεπές Gulu… η εμπειρία μας ένα μεγάλο μάθημα για εμάς!
Ρ.Λ.
Εμφαση στη χολέρα
Τι είναι η χολέρα;
Η χολέρα είναι μια διαρροϊκή νόσος που προκαλείται από λοίμωξη του εντέρου με το βακτήριο Vibrio cholerae Παιδιά και οι ενήλικοι μπορούν να μολυνθούν. Περίπου το 20% των ατόμων που έχουν μολυνθεί εκδηλώνουν οξεία, υδαρής διάρροια 10 – 20% των ατόμων αυτών αναπτύσσουν σοβαρή διάρροια με εμετό. Εάν οι ασθενείς αυτοι δεν προσκομισθούν ταχέως και να λάβουν θεραπεία, η απώλεια των μεγάλων ποσοτήτων υγρών και αλάτων μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρή αφυδάτωση και θάνατο μέσα σε λίγες ωρες.
Η θνητότητα να αγγίξει σε πολλές περιπτώσεις το 30 – 50%.
Η θεραπεία είναι απλή (βασικά ενυδάτωση) και, εάν εφαρμοστεί σωστά, θα πρέπει να τηρούν την περίπτωση-θνητότητας ποσοστό κάτω του 1%.
Διαβίβαση και παράγοντες κινδύνου
Η χολέρα είναι συνήθως μεταδίδεται μέσω faecally μολυσμένο νερό ή τρόφιμα και παραμένει πάντοτε παρών κίνδυνος σε πολλές χώρες. Νέες εστίες της νόσου εμφανίζονται σποραδικά σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου όπου η ύδρευση, την αποχέτευση, την ασφάλεια των τροφίμων και υγιεινής είναι ανεπαρκείς. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος εμφανίζεται σε υπερπληθυσμό των κοινοτήτων και των ρυθμίσεων των προσφύγων χαρακτηρίζεται από κακή υγιεινή, ασφαλές πόσιμο νερό, και την αύξηση της πρόσωπο με τη μεταφορά – πρόσωπο. Επειδή η περίοδος επώασης είναι πολύ μικρή (2 ώρες έως 5 ημέρες), ο αριθμός των κρουσμάτων μπορεί να αυξηθεί πολύ γρήγορα.
Πρόληψη
Πρόληψη δραστηριότητες περιλαμβάνουν τη διάδοση απλά μηνύματα σχετικά με την υγιεινή: τακτικά το πλύσιμο των χεριών, χλωρίωση ή βραστό νερό, που δεν τρώει φλούδα φρούτων και λαχανικών κ.λπ. Αν και υπάρχουν νέα προφορική εμβόλια, η χρήση τους και στις δύο περιπτώσεις είναι ενδημικά και επιδημία απαιτείται περαιτέρω αξιολόγηση (θέματα περιλαμβάνουν περιορισμούς στην στους τομείς της διοικητικής μέριμνας, το κόστος, το χρονοδιάγραμμα, η ικανότητα παραγωγής εμβολίων, καθώς και η σύσταση αρμόδιων κριτήρια για μαζικό εμβολιασμό).
Θεραπεία
Αποτελεσματική θεραπεία κατοικεί σε άμεση ενυδάτωση με την από του στόματος χορήγηση αλάτων ενυδάτωσης (ORS) ή ενδοφλέβια χορήγηση υγρών, ανάλογα με την σοβαρότητα των περιστατικών. Έως και το 80% των ασθενών μπορούν να αντιμετωπιστούν επαρκώς μέσω της διαχείρισης της ORS (ΠΟΥ / UNICEF ORS πρότυπο φακελάκι). Πολύ σοβαρά αφυδατωμένα ασθενείς που ακολουθούν αγωγή με την διοίκηση της ενδοφλέβια υγρά, κατά προτίμηση Ringer lactate. Στην Αϊτή, το Υπουργείο Υγείας (MSPP), που υποστηρίζεται από τον ΠΟΥ και οι ΓΧΣ, εισηγήθηκε τη δημιουργία τριών τύπων δομών για την αντιμετώπιση της χολέρας. Θεραπείας της Χολέρας Κέντρα (CTC) είναι συνήθως μεγάλες κατασκευές (50 – 100 κλίνες) καθώς και Μονάδες Θεραπείας της Χολέρας (UTC) είναι μικρότερες δομές (συνήθως 10 – 20 κλινών). Και οι δύο κάνουν ενδοφλέβια ενυδάτωση και ιατρικό προσωπικό. Συνιστάται ιδιαίτερα να απομονώσουμε τα κέντρα θεραπείας χολέρας από άλλες δομές να αποφευχθεί η μετάδοση. Προφορική Επανενυδάτωση Points ή Κέντρα (CRO), τη θεραπεία μέτρια περιπτώσεις, μέσω του στόματος διαλύματα ενυδάτωσης από το αλάτι, είναι συνήθως πιο άφθονα και κατά συνέπεια πιο κοντά σε αστικά κέντρα (γειτονιές, μικρές κατασκηνώσεις κ.λπ.) και σε ορισμένες περιπτώσεις η διαχείρισή τους από μέλη της κοινότητας.
ΓτΚ Δραστηριότητες Δικτύου
Όλοι οι οργανισμοί ΓτΚ παρόντες στην Αϊτή διαδίδουν μηνύματα για την πρόληψη – μέσω του ραδιοφώνου, τα μεγάφωνα, αφίσες και ενημερωτικές συναντήσεις στα κέντρα υγείας και αλλού, και οι περισσότεροι MdMs που ασχολούνται με την εκπαίδευση του προσωπικού της MSPP και άλλες δομές υγείας. Από τα μέσα Ιανουαρίου, MDM, συχνά μαζί με εταίρους όπως οι MSPP, η κουβανική συνεργασία, εθνικές και διεθνείς ΜΚΟ, έχει δημιουργήσει 16 UTC, 5 CTCs, 17 CRO, και 5 ασθενοφόρα που εξασφαλίζουν τη μεταφορά των κρίσιμων ασθενών στη θεραπεία Κέντρα. Μέχρι στιγμής, 9.430 περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί, με 175 θανάτους (1,76% ποσοστό θνησιμότητας). Ο προϋπολογισμός της χολέρας των Γιατρών του Κόσμου Καναδά, την Ελβετία, την Ισπανία, το Βέλγιο και τη Γαλλία μαζί είναι περίπου 4,78 εκατομμύρια δολάρια.
