Πού ’σαι Τσολάκογλου να μας δεις;

Η  κυρία Δαμανάκη έφερε τα πάνω κάτω με τη διλημματική δήλωσή της πως ή τα βρίσκουμε με τους δανειστές μας ή επιστρέφουμε στη δραχμή. Και η κυβέρνηση μεν, όπως και η ΝΔ αρνήθηκαν ότι το ενδεχόμενο είναι συζητήσιμο και αρνήθηκαν ακόμη και να το σχολιάσουν στην τηλεόραση, αλλά τα υπόλοιπα κόμματα βρήκαν ένα ακόμη επιχείρημα στην αντιμνημονιακή ρητορεία τους χωρίς να παραθέτουν άποψη για το τι θα γίνει στην περίπτωση που θα συμβεί να επιστρέψουμε στη δραχμή. Πάντως η ιδέα εξόδου από το ευρώ και επιστροφής στη δραχμή, προοπτική που κάποια κόμματα την παρουσίασαν ως εθνική αναγκαιότητα, είναι ιδέα μειοψηφική στην ελληνική κοινωνία, προκαλεί αναστάτωση στην κοινή γνώµη και επιτείνει τη σύγχυση στην αγορά. Εκτός από τους λίγους ανόητους που «ευχαριστιούνται» από την εθνική μοναξιά και από το «ανάδελφον» του έθνους και οι οποίοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να αποκτήσουμε ξανά τη χαμένη (;) περηφάνια και το «δικό» μας νόμισμα, εκείνοι που διακινούν το ενδεχόμενο της επιστροφής, είναι οι κεφαλαιούχοι που έβγαλαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και τώρα περιμένουν την επιστροφή στο παλιό νόμισμα για να τα ξαναφέρουν ως ευρώ και να αγοράσουν περιουσίες αποτιμημένες σε δραχμές, νομιμοποιώντας και πολλαπλασιάζοντας το άνομο χρήμα τους. Και επειδή μαζί με αυτούς υπάρχουν πολλοί αφελείς που παρασύρονται, καλό θα είναι να συνειδητοποιήσουν ότι επιστροφή στη δραχμή, θα σημαίνει νέα ισοτιμία σύμφωνα με την οποία με ένα ευρώ θα αγοράζουν 1.000 τουλάχιστον δραχμές ή το αντίστροφο, 1.000 νέες δραχμούλες μόλις και θα επαρκούν για να αγοράσουν ένα παλιοευρώ! Με άλλα λόγια όποιος σήμερα έχει μισθό 1000 ευρώ, θα μεταγράφεται αυτομάτως στις τάξεις των… εκατομμυριούχων…! Αφήστε δα που το εθνικό χρέος από 350 δισεκατομμύρια ευρώ θα σαλτάρει στα 350 τρισεκατομμύρια δραχμές. Που ’σαι Τσολάκογλου να μας δεις…;