Ανάγκη για ξενώνα αστέγων

Τρίτη βράδυ στον πεζόδρομο της Χατζημιχάλη Νταλιάνη. Κόσμος πολύς κάθεται στα καφέ και στις ταβέρνες της περιοχής και διασκεδάζει… Λίγο πιο πέρα, σχεδόν δίπλα τους, σε παρακείμενο στενό του πεζόδρομου ένας άστεγος κοιμάται κατάχαμα…
Εχει βγάλει τα παπούτσια του, που έχει αφήσει δίπλα του, κάνοντας στρώμα ένα πανωφόρι χωρίς κανένα σκέπασμα και αγκαλιάζει τον εαυτό του… Τι να σκέφτεται άραγε κλείνοντας τα μάτια; Θα μπορούσε να κοιμάται σε ένα κρεβάτι, όπως όλοι μας… Κι όμως στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, οι υποδομές πρόνοιας για να φιλοξενήσουν αυτούς τους ανθρώπους λείπουν. Και ίσως σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί στα Χανιά ένας ξενώνας αστέγων…