´Οταν μια οικονομία παράγει τέτοια καταστροφή σημαίνει ότι η οικονομία οφείλει να αλλάξει και όχι ο κόσμος να υποστεί την καταστροφή. Αυτό λέει η κοινή λογική´.
Αυτό επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ο οικονομολόγος, Δημήτρης Καζάκης, μιλώντας προχθές το βράδυ με θέμα «Αρνηση του χρέους. Ουτοπία ή καταστροφή;», σε εκδήλωση – συζήτηση, που διοργάνωσε στην αίθουσα του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας – Τμήμα Δυτικής Κρήτης, ο Ομιλος για την Πολιτική και τον Πολιτισμό.
Ο κ. Καζάκης τόνισε στην ομιλία του ότι απώτερος στόχος του Μνημονίου είναι η «εκποίηση της χώρας και κάθε περιουσιακού της στοιχείου», σημείωσε ότι αυτό που πληρώνουν οι Ελληνες είναι πανωτόκια για δάνεια που έχουν ληφθεί ακόμα και από τον μακρινό τον 19ο αιώνα, ενώ τάχθηκε υπέρ της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα.
ΠΕΡΙ ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΥ
Συγκεκριμένα, ερωτηθείς αν τα μέτρα που λαμβάνονται είναι μονόδρομος για την ελληνική οικονομία, απάντησε: «Για τους τραπεζίτες στην Ευρωζώνη, για το χρηματιστικό κεφάλαιο και τις αγορές αυτά τα μέτρα είναι αναγκαία. Γιατί με αυτό τον τρόπο θα εκποιήσουν τη χώρα, θα τη διαλύσουν και θα τη μετατρέψουν σε περιουσιακό στοιχείο ανταλλάξιμο στις διεθνείς χρηματαγορές. Και για να το κάνουν αυτό χρειάζονται τα συγκεκριμένα μνημόνια, πολιτικές και δανειακές συμβάσεις. Για τον λαό δεν καταλαβαίνω πως είναι αναγκαία. Και πως είναι δυνατόν να θεωρήσουμε ότι είναι αναγκαία όταν μια οικονομία παράγει τέτοια δυστυχία και μιζέρια, όπως αυτή που βιώνει ο ελληνικός λαός σήμερα και θα βιώσει αύριο. Οταν μια οικονομία παράγει τέτοια καταστροφή σημαίνει ότι η οικονομία οφείλει να αλλάξει και όχι ο κόσμος να υποστεί την καταστροφή. Αυτό λέει η κοινή λογική».
Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗ ΔΡΑΧΜΗ
Σχετικά με το αν υπάρχει κάποια εναλλακτική λύση ο κ. Καζάκης σημείωσε αρχικά: «Οποιονδήποτε ρωτήσετε στον δρόμο θα σας πει ότι δεν καταλαβαίνει γιατί πρέπει να πληρώσει ένα χρέος που δεν πληρώνεται και που δεν το έχει δημιουργήσει ο ίδιος, ενώ δεν είδε καλό από αυτό και το μόνο που είδε είναι να ξεπουλιέται η πατρίδα του, να ξεπουλιέται ο ίδιος, να ξεπουλάει τα παιδιά του γιατί πρέπει να ζήσουν και να βρουν τον επιούσιο σε κάποιο μέρος του κόσμου. Αρα το βασικό ζήτημα είναι ότι πρέπει να πούμε ‘ευχαριστούμε’ πάρα πολύ που μας δανείσατε, μας ξαναδανείσατε, αλλά τα έχετε πάρει διπλά και τρίδιπλα, αφού πληρώνουμε τόκους πάνω σε τόκους. Μέχρις εδώ, όμως, δεν πάει άλλο. Αλλιώς θα πρέπει να αποδεχθούμε ότι από εδώ πέρα είμαστε παρείσακτοι, ότι αυτό είναι περιουσία των δανειστών και εμείς να σηκωθούμε να φύγουμε».
Σε παρατήρησή μας ότι αρκετοί οικονομικοί αναλυτές ταυτίζουν την έξοδο από την Ευρωζώνη με την οικονομική καταστροφή ο κ. Καζάκης σχολίασε: «Ιστορικά δεν έχει υπάρξει καταστροφή με εθνικό νόμισμα. Εχει υπάρξει καταστροφή με όλες τις οικονομικές και νομισματικές ενώσεις που έχουν σημειωθεί ιστορικά. Η Ελλάδα έχει υποστεί δύο φορές στο παρελθόν τέτοια οικονομική καταστροφή. Μία με τη λατινική ένωση τον 19ο αιώνα που την οδήγησε στη χρεοκοπία του 1893. Και τότε σε οικονομική και νομισματική ένωση βρισκόμασταν, τη λεγόμενη λατινική, με το χρυσό φράγκο. Μετά μας εγκλώβισαν στη χρυσή λίρα. Αυτό μας οδήγησε στη χρεοκοπία του 1932. Τώρα ξανά τα ίδια. Αν διαβάσετε τους υποστηρικτές της λατινικής ένωσης, όπως και της ένωσης με τη χρυσή λίρα, θα δείτε ότι έλεγαν και τότε τα ίδια ακριβώς πράγματα. Οτι το εθνικό νόμισμα είναι πληθωριστικό, ότι θα υποτιμάται, ότι θα έχουμε προβλήματα κ.λπ. Τελικά το εθνικό νόμισμα αποτελεί καταφύγιο. Καταφύγιο για μια οικονομία, ώστε να μπορεί να ανορθωθεί, να σταθεί στα πόδια της και να αρχίσει να αλλάζει ρότα. Ρότα με βάση τα συμφέροντα φυσικά της πλειοψηφίας του πληθυσμού. Αυτό το δείχνουν δύο αιώνες εμπειρία». Συνεχίζοντας ο κ. Καζάκης υπογράμμισε ότι μια τέτοια επιλογή δεν συνιστά εύκολη λύση, αλλά, ωστόσο, οι δυσκολίες δεν είναι αξεπέραστες: «Η ελληνική οικονομία ήδη έχει υποστεί τρομακτικές καταστροφές συν το γεγονός ότι έχει τεράστια εξωτερικά ελλείμματα. Αυτό δυσκολεύει τα πράγματα, αλλά δεν είναι απαγορευτικός παράγοντας για να πάμε σε εθνικό νόμισμα. Εχουμε μια εμπειρία δύο αιώνων και η επιστήμη γνωρίζει πολιτικές πρακτικές κ.λπ. και μπορούμε να το κάνουμε με ασφάλεια. Σε όλα τα προβλήματα υπάρχει απάντηση. Αυτό για το οποίο σίγουρα δεν υπάρχει απάντηση είναι το πώς θα ανορθωθεί η οικονομία μέσα στο ευρώ και γι’ αυτό άλλωστε προγραμματίζουν τον λεγόμενο ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης, όπου είναι ο κλίβανος μέσα στον οποίο θα αποτεφρώσουν την ελληνική οικονομία και αυτές που την ακολουθούν».
ΤΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ;
Τέλος, ερωτηθείς ο κ. Καζάκης για το τι τελικά πληρώνει ο ελληνικός λαός, επεσήμανε μεταξύ άλλων: «Αυτό που πληρώνουμε στην ουσία είναι πανωτόκια πάνω σε πανωτόκια και σε χρέη που ξεκινάνε από τον 19ο αιώνα. Συγκεκριμένα από το 1881. Στις 19 Μαΐου δεν έλεγε ο υπουργός Οικονομικών ότι μας έβαλαν στο Μνημόνιο επειδή δεν είχαμε να πληρώσουμε ένα ομόλογο κ.λπ.; Αυτό το ομόλογο εκδόθηκε για να καλυφθεί δάνειο το οποίο έρχονταν από το 1887. Νισάφι πια! Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Οπως πάμε το χρέος μεγαλώνει και μεγαλώνει πάρα πολύ γρήγορα. Δείτε το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Η εκτίμηση είναι παρά τα μέτρα που θα πάρουν και αν υποθέσει ακόμα κανείς ότι τα μέτρα θα πετύχουν το χρέος θα εκτιναχθεί. Δηλαδή ακόμα και αν μαζέψουμε αυτά που είναι από το ξεπούλημα, από τις δραστικές περικοπές, από τη φορολογία κ.λπ. το χρέος πρόκειται να εκτιναχθεί έως το 2015 στο 200% του ΑΕΠ, πάνω από 450 δισ. ευρώ».
