Στην όμορφη Σούγια

Στ’ αλήθεια η Σούγια Σελίνου είναι μια καταπληκτική παραλία που απλώνεται κάτω από απότομα γκρεμνά της Σελινιώτικης Μαδάρας και αξίζει να περάσει κανείς εκεί μερικές ώρες ή μέρες το καλοκαίρι. Προσωπικά έφθασα εκεί με τον Ορειβατικό για πρώτη φορά πριν 50 χρόνια, όταν δεν υπήρχε δρόμος και πεζοπορούσαμε από Ροδοβάνι. Οι φίλοι της Σούγιας με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι οι καταστηματάρχες συνασπίσθηκαν σε είδος Σωματείου και ακόμη ότι φτιάχτηκε Σύλλογος για την προστασία της φυσικής ομορφιάς της περιοχής και ιδίως της ορεινής. Ως ένας από τους παλαιότερους επισκέπτες της έχω να επισημάνω κάποια σημεία, που θα πρέπει να δοθεί προσοχή, κατά τη γνώμη μου. Η καθαριότητα, ιδίως στο παραλιακό τμήμα και τις εκεί σπηλιές. Η προστασία των αγριμιών που κάποτε κατέβαιναν ως του Χαρεή και τις παρυφές της Σούγιας και ήδη διευκολύνεται το κυνήγι τους με τους προς ανατολικά ορεινούς δρόμους.  Για ρίψεις δυναμιτών για ψάρεμα δεν νομίζω να υπάρχει θέμα όπως πολύ παλαιότερα. Επίσης, η διατήρηση, συμπλήρωση και ανάδειξη του μικρού, αλλά ενδιαφέροντος ιστορικού Μουσείου που είχε φτιάξει ο αλησμόνητος Αντώνης Κοσμαδάκης.
Η συντήρηση ή και αναστήλωση του ρωμαϊκού υδραγωγείου κ.λπ. Καλό καλοκαίρι.
Α. Πλυμ.