Δεν αρκεί μια παραίτηση…

Είχαμε γράψει σε παλαιότερο σχόλιό μας ότι όσοι απευθυνόμενοι σε πρόθυμα αφτιά πυροβολούν εύκολα εναντίον του Μνημονίου και γενικότερα κατά της όποιας συμφωνίας για παροχή οικονομικής βοήθειας, στηρίζουν την κριτική τους πάνω στο κενό αποσιωπώντας ότι «δει δη… ρευστού και άνευ τούτου, δεν καταβάλλετε ούτε… σύνταξη ούτε μισθός»…! Και όσοι βουλευτές σήμερα εξαγοράζουν με την παραίτηση τους ένα οικόπεδο στη μελλοντική πολιτική πιάτσα, παραλείπουν να πουν πού θα βρεθεί σήμερα (χθες) το «ρευστό» το οποίο σπανίζει στον κρατικό μπεζαχτά, λόγω και των δικών τους χουβαρνταλιδικιών ως διαχειριστών δημόσιου χρήματος. Ξεχνούν ότι η χώρα βρίσκεται µε το χέρι ανάσκελα στους ξένους δανειστές, για να διατηρηθεί έστω και µε µεγάλες απώλειες το σηµερινό επίπεδο διαβίωσης και ξέχασαν ότι κι οι ίδιοι, κατά τον κοινοβουλευτικό τους βίο, είχαν κάνει «στραβά µάτια» για να περάσουν και να διαιωνίζονται εξ ίσου άδικα, με τα σημερινά, µέτρα σε βάρος των πολλών, των μικροσυνταξιούχων και των αδύνατων. Γιαυτό δεν είναι εξαγνισμός ούτε η ανεξαρτοποίηση ούτε η παραίτηση. Λύση είναι η από μέρους των, οριστική εγκατάλειψη της πολιτικής. Κι αν δεν το πράξουν οι ίδιοι, μπορεί και πρέπει να το επιβάλλουν οι πολίτες.
ΑΕΣ