Tο ύφος και το περιεχόμενο της τοποθέτησης του πρωθυπουργού στην ομιλία του ενώπιον της Κ.Ο. του κόμματός του, διευκόλυνε την επιθυμητή, όχι μόνο από την πλευρά του, επαναπροσέγγιση των τμημάτων του ΠΑΣΟΚ, τα οποία τον τελευταίο καιρό ακολουθούσαν αποκλίνουσες διαδρομές και μεταξύ τους και από την ηγεσία. Οι αυτοκριτικοί τόνοι που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός,
η απόπειρα ψυχικής προσέγγισης όλων των… φυλών και των… φυλάρχων του ΠΑΣΟΚ καθώς και η δέσμευση του ότι το νέο κυβερνητικό σχήμα θα έχει περισσότερο πολιτικά χαρακτηριστικά από το καταργούμενο, ικανοποίησαν τους βουλευτές και αποσόβησαν το τσουνάμι παραιτήσεων που όπως ήθελαν οι φήμες που ακολούθησαν τις παραιτήσεις Φλωρίδη και Νασιώκα, θα εκδηλωνόταν παράλληλα με αμφισβήτηση του ίδιου του κ. Παπανδρέου. Βέβαια, όπως σημειώνουν φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, αυτό δεν σημαίνει ότι «τέλος καλό, όλα καλά» διότι εξάλλου,
το καλό ή όχι «τέλος» στην πολιτική, αναφέρεται στο… τέλος και όχι στην αρχή στην οποία βρίσκεται η νέα κυβέρνηση. Το ακριβές είναι ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Πάντως εκείνο το οποίο καταγράφεται ευνοϊκό για την καινούργια κυβέρνηση, είναι το κύμα υποστήριξης προς την Ελλάδα από διεθνείς παράγοντες εμβέλειας και κύρους, όπως οι πρόεδροι Ομπάμα, Σαρκοζί και η καγκελάριος Μέρκελ, των οποίων τα σχόλια, μαζί με τα σχόλια άλλων ηγετών, δεν περιορίζονται στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος, αλλά αφορούν ολόκληρη τη χώρα, η τύχη της οποίας έτσι κι αλλιώς συναρτάται πάντοτε με την πολιτική σταθερότητα και τη δυνατότητα των πολιτικών δυνάμεων να τα… «βρίσκουν» σε ακραίες συνθήκες όπως αυτές που επικρατούν στη ρότα του πλοίου «Ελλάς».
ΑΕΣ
