Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΛΑ, δεν υπάρχει γιορτή του πατέρα; Τα τελευταία χρόνια της ζωής του (έφυγε για τη Χώρα των Μακάρων το 1994), πάντα το ίδιο παράπονο εξέφραζε ο πατέρας μου, όταν μ’ έβλεπε να φτάνω στο πατρικό σπίτι με μια ανθοδέσμη, τη δεύτερη Κυριακή του Μάη, Ημέρα της Γιορτής της Μητέρας. Είναι και για τους δύο σας, του έλεγα για να δικαιολογηθώ. Οτι την τρίτη Κυριακή του Ιούνη είναι η Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα το ’μαθα τελευταία.
ΑΠΟ ΠΟΥ ν’ αρχίσω τα σημερινά ´πεταχτά´, σκεφτόμουν, όταν η ματιά μου έπεσε στη φωτογραφία των γονιών μου, που έχω στο γραφείο μου. Σαν να τον είδα παραπονεμένο τον πατέρα μου φάνηκε. Σαν αστραπή πέρασε απ’ το μυαλό μου η σκέψη ότι αύριο είναι η τρίτη Κυριακή του Ιούνη και το αποφάσισα. Θυμήθηκα κι ένα καταπληκτικό ποίημα του φίλου δασκάλου ποιητή Κώστα Καλαπανίδα με τίτλο ´Ενας πατέρας´ για να κλείσω τη στήλη. Ενα ποίημα που μου θύμισε και τη δική σου την έγνοια να μάθουμε γράμματα, πατέρα!
ΚΑΙ ΤΩΝ Αγίων Πάντων, βοήθειά μας, αύριο! Χρόνια πολλά, λοιπόν, σε όλους μας, αφού όλοι και όλες γιορτάζουμε. Ακόμα κι εσύ, Ρούσο κι εσύ Σουλτάνα!
ΠΟΛΥ στα πολιτικά και στα παραπολιτικά ´πεταχτά´ το έχεις ρίξει τελευταία, μου είπε χθες ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος, χαμογελώντας με νόημα. Δίχως να μου ξεκαθαρίσει πάντως αν αυτό το θεωρεί καλό ή κακό. Ο,τι βγάλει κι όπως το βγάλει το… μολύβι εκείνη την ώρα, του είπα… μετατοπίζοντας την ευθύνη.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ κουβεντιάσαμε για τον ανασχηματισμό με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, αυτό έλειπε να μην κουβεντιάσουμε. Το θέμα είναι η αλλαγή πολιτικής και όχι η εναλλαγή προσώπων, η άποψή του. Να βάλει δηλαδή άλλα ρούχα ο Μανωλιός και όχι να φορέσει τα ίδια αλλιώς. Ωστόσο απ’ τ’ ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα. Κατέληξε σιβυλλικά.
Ο ΜΑΝΤΙΝΑΔΟΛΟΓΟΣ μας, πάντως, ο Ηλίας ο Σταματάκης βλέπει τον ανασχηματισμό διαφορετικά: Η νέα μας Κυβέρνηση κομψή και ντελικάτη/ θα την κεράσω τσικουδιά, καλό αν κάμει κάτι. Η μαντινάδα που μου έστειλε επί του θέματος. Μένω ιδιαίτερα στο ´κομψή´ και ´ντελικάτη´, Ηλία!
ΠΡΕΠΕΙ να πιάσουμε τους Αποκορώνους μπας και επιβιώσουμε. Να δεις μπαξέδες που φυτέψανε κάποιοι, να δεις ξεχορταριάσματα στα χωράφια! Απ’ τα που έγραψε τις προάλλες εν είδει σχολίου στα ´πεταχτά´ στη σελίδα μου στο φέισμπουκ ο Μιχάλης Ανδριανάκης.
ΚΑΤΕΔΙΩΞΑΝ, λέει, αστυνομικούς στον Μυλοπόταμο! Ε, όχι και είδηση! Αστυνομικοί κατεδίωξαν Μυλοποταμίτες! Αυτή μάλιστα, είναι είδηση. Οταν και αν συμβεί το γεγονός, βεβαίως, βεβαίως.
Ο ΤΥΡΑΝΝΟΣ των Συρακουσών ο Διονύσιος ο Νεότερος, όταν ήταν μικρός έκαμε μια άναδρη πράξη και ο πατέρας του τον μάλωσε, λέγοντάς του: ´Ακουσες ποτέ να έχω κάμει εγώ τέτοια πράξη, όταν ήμουν νέος;´. ´Οχι, γιατί εσύ δεν ήσουν ποτέ γιος βασιλιά´ του απάντησε εκείνος. Ο πατέρας του τού είπε: ´Ε, λοιπόν, ούτε εσύ θα αξιωθείς να γίνεις πατέρας βασιλιά´. Οπερ επαληθεύτηκε γιατί οι Συρακούσιοι τον εξόρισαν.
´Πήγε ένας πατέρας να ρωτήσει/ πως πάει ο Νικολάκης του στα γράμματα./ Στα πικρά εργατικά του ρούχα/ στάμπες η αγωνία του σκούρες, μαύρες./ «Ο Νικολάκης, κύριε, είν’ ο καλός μου μαθητής/ Οσο μπορείς να τον βοηθήσεις. Κλήμα/ κι αν έχεις στην αυλή, αν χρειαστεί, να το πουλήσεις»./ Πέρα, τα ξεφτισμένα τα βουνά,/ σαν πρόσωπα της αργατιάς,/ πως τα αγλάιζε το φως!/ «Και την καρδιά μου, Δάσκαλε, σαν το ψωμί…»/ πήγε να πει σεμνά και δάκρυσε, και ντράπηκε´.
Από το ποίημα ´Ενας πατέρας´ του Κώστα Καλαπανίδα.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http://petaxta.blogspot.com)
