Που να το ’ξερε «ο Μάρτης ο πεντάγνωμος που πέντε φορές εχιόνισε και πάλι το μετάνοιωσε που δεν εξαναχιόνισε» ότι μπορεί να γίνει ο μήνας σύμβολο της Ευρωπαϊκής, εσαεί σε σύγκρουση απόψεων, πολιτικοοικονομικής διανόησης. Τουλάχιστον πέντε φορές την ημέρα, η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης αλλάζει γνώμη για τον τρόπο που θα βοηθήσει την Ελλάδα να αντιμετωπίσει το οικονομικό της πρόβλημα και να…σώσει την υφήλιο (!) από ένα σαρωτικό ντόμινο οικονομικών καταρρεύσεων που θα ξεκινά από το Σύνταγμα και δια μέσου της Wall Street θα φτάνει στις αγορές της Ινδοκίνας. Μην έχοντας κανένα προϊόν για εξαγωγή, καταφέραµε να εξαγάγουμε το… χάος µας ! Όπως γράφει στα «Νέα» ο κ. Τάκης Θεοδωρόπουλος, οι Ευρωπαίοι ηγέτες ζητούν από τους δικούς μας συναίνεση αλλά οι ίδιοι δεν μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους. Ο Ολι Ρεν επιµένει πως η Ελλάδα πρέπει να βοηθηθεί, ο Γιούνκερ προτείνει να απαλλαγεί από την υποχρέωση να καταβάλει το µερίδιό της στα έργα του ΕΣΠΑ, ο Ζαν Κλωντ Τρισέ φωνάζει ότι το ευρώ χρειάζεται έναν υπουργό Οικονοµικών και ο Σόιµπλε ζητάει να συµµετάσχουν και οι τράπεζες στο ελληνικό χρέος. Με την πρόταση συµφωνεί καταρχάς και η Μέρκελ, για να διαφωνήσει όµως λίγο αργότερα µετά τη συνάντησή της µε τον Σαρκοζί ο οποίος σκέφτεται τη Λεπέν και τις προεδρικές εκλογές. Ο Κάµερον χαµογελάει φλεγµατικά ικανοποιημένος που η Αγγλία είναι εκτός του ευρώ, οι Ολλανδοί θέλουν να πετάξουν την Ελλάδα έξω, οι Φινλανδοί δεν θέλουν να βοηθήσουν και ο Μπερλουσκόνι, ο πιο συγχρονισµένος στον ρυθµό της Ευρώπης, δεν µπορεί να δώσει λύση στο πολιτικό πρόβληµά της, γιατί όπως λένε… οι αστρολόγοι του, αντιµετωπίζει προβλήµατα στις (αχ, βαχ) σχέσεις του! Πλήρης σύγχυση.
ΑΕΣ
