Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γκίντο Βεστερβέλε σε μια «ερωτική» για την χώρα μας συνέντευξή του, όπως γράφει το «ΒΗΜΑ» προς το οποίο την παραχώρησε, τονίζει ότι η ενωμένη Ευρώπη είναι αδιανόητη χωρίς την Ελλάδα, «ένα από τα λίκνα του ευρωπαϊκού πολιτισμού».
Ο μέχρι πρότινος αντικαγκελάριος και πρόεδρος του συγκυβερνώντος κόμματος των Ελεύθερων Δημοκρατών εκθειάζει την κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και τη «σοφία», όπως λέει, που επέδειξε η πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής ψηφίζοντας το Μεσοπρόθεσμο. Παράλληλα, παρά την ιδεολογική τους συγγένεια «αδειάζει» τον κ. Αντώνη Σαμαρά, για την καταψήφισή του από το κόμμα του. Οταν προκαλείται από τον δημοσιογράφο ότι «η δυνατότητα ελεύθερης επιλογής είναι το θεμέλιο κάθε πολιτικής» και ερωτάται «γιατί δεν αναγνωρίζετε στον κ. Σαμαρά το δικαίωμα της διαφορετικής γνώμης;» απαντά ευθέως ότι «του το αναγνωρίζω πλήρως. Αλλά έχω και εγώ το δικαίωμα να μην αποδεχθώ την άποψή του». Αυτό διότι ενταύθα κάποιοι κατηγορούν τους άλλους για μη δημοκρατικότητα, θεωρώντας ως μόνη ισχυρή την άποψη τους.
Παρακάτω ο κ. Βεστερβέλε προειδοποιεί ότι η συνέχιση της συσσώρευσης χρεών δεν λύνει αλλά, αντίθετα, επιδεινώνει το πρόβλημα. Δεν μπορείς να καταπολεμήσεις τη φωτιά με βενζίνη. Δεν μπορείς να περιορίσεις τα χρέη σου δημιουργώντας διαρκώς καινούργια. Χρειάζεται δημοσιονομική πειθαρχία και μεταρρυθμίσεις. «Ενα νόμισμα είναι τόσο ισχυρό όσο και οι οικονομίες των χωρών οι οποίες το εκδίδουν» λέει.
Και η Ελλάδα είναι μεταξύ των χωρών που εκδίδουν το ευρώ.
Ο γερμανός υπουργός εκτός από τους δεσμούς του με την Ελλάδα μιλάει και για κάποια αυτονόητα που εμείς επιμένουμε να αγνοούμε.
«Με όλο το σεβασμό πρέπει να πω» παρατηρεί «ότι δεν ήταν η Επιτροπή, ή οι κυβερνήσεις στη Γαλλία και τη Γερμανία που δημιούργησαν τα ελληνικά χρέη. (…) Δεχτήκαμε μια παράκληση για υποστήριξη και είμαστε πεπεισμένοι ότι θα μπορέσουμε να ελέγξουμε την κατάσταση στην Ευρώπη, μόνο αν ο καθένας εκπληρώσει τα ´σπιτικά´ του καθήκοντα. Η απόφαση της πλειοψηφίας της ελληνικής Βουλής ήταν, από αυτή την άποψη, σοφή». Φαίνεται ότι, παρά το παράπονο της αείμνηστης Μελίνας περί του αντιθέτου, εξακολουθούμε να… αρέσουμε…!
ΑΕΣ
