Πριν λίγες ημέρες δημοσιεύθηκε μια έρευνα από μια ευρωπαϊκή δεξαμενή σκέψης (επί τω… ελληνικότερω ένα think tank) το οποίο συγκρίνοντας τις περιπτώσεις της Αργεντινής και της Ελλάδας έθετε το ερώτημα αν η χώρα μας θα μπορέσει να αποφύγει τη χρεωκοπία. Το συμπέρασμα της έρευνας ήταν αρνητικό για μας, αφού η εκτίμησή ήταν: πολύ δύσκολα. «Ο ελληνικός λαός», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση, «μοιάζει αποφασισμένος να σπρώξει τη χώρα στη χειρότερη από όλες τις επιλογές, μια άτακτη χρεωκοπία». Και είναι προφανές ότι όταν ταυτόχρονα έχεις τέτοιους φίλους, όπως ο Νικολάκης ο Σαρκοζί που πρότεινε, ο φιλάνθρωπος, να μας δανείσει με επιτόκιο… 8%(!) δεν χρειάζεται να κουραστείς πολύ για να χρεωκοπήσεις. Οταν αυτοί που υποτίθεται ότι αποτελούν τους θεσμικούς εταίρους σου στην οικονομική ένωση που συμμετέχετε, «προσφέρονται» να σε δανείσουν με τέτοια ληστρικά επιτόκια για να σου πιουν το αίμα, γιατί απαιτούμε από τους ιδιωτικούς οίκους αξιολόγησης να μην «βιδάρουν» πάνω στις δυσκολίες σου για να κερδίσουν κάτι παραπάνω οι κερδοσκόποι που διαπλέκονται μαζί τους;
Σε τέτοιο οικονομικό περιβάλλον και με τέτοιους οικονομικούς συμπαραστάτες, σαν αυτούς που παριστάνουν τους αρχηγούς της Ευρώπης, οι οίκοι αξιολόγησης μπορεί και να επιτελούν και θετικό έργο. Είναι αυτοί που απορρίπτουν τις «βουτιές στο πιλάφι» της κας Μέρκελ και του κ. Σαρκοζί, οι οποίοι απευθύνονται και δουλεύουν μόνο για τα εκλογικά τους ακροατήρια και μας/τους υπενθυμίζουν (οι οίκοι) ότι η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει στιβαρή και σοβαρή πολιτική καθοδήγηση.
ΑΕΣ
Ευρώπη πού πας
1 Comment
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Για το αδιέξοδο στο οποίο βρισκόμαστε ευθύνονται μόνο οι θεσμικοί εταίροι μας και οι ιδιωτικοί οίκοι αξιολόγησης ή και η έλλειψη διαπραγματευτικής ικανότητας εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης; Αν δεχτούμε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αξιοποίησε ένα ισχυρό λόμπι πολιτικών ηγετών της τότε Ε.Ο.Κ. για να εντάξει τη χώρα μας στον ευρωπαϊκό συνασπισμό, γιατί ο σημερινός πρωθυπουργός να μην έχει ασκήσει έως τώρα ανάλογες πιέσεις στους “σκληρούς” της Ευρωζώνης, ώστε να επιλυθεί η κρίση των κρατικών χρεών των περιφερειακών χωρών με ευνοϊκούς όρους; Μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και Ευρωπαίοι που μας θυμίζουν ότι έχουμε διαπραγματευτικά ατού στα χέρια μας, για να ταρακουνήσουμε τους οικονομικούς “συμπαραστάτες” μας.