της Δέσποινας Τραχαλάκη
Γράφει η ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΕΓΡΕΔΑΚΗ
Μου τό ’χει στείλει καιρό…
Το βιβλίο της η κα Δέσποινα Τραχαλάκη, μου το έχει στείλει αρκετό καιρό, όμως τώρα μπόρεσα να το δω λεπτομερώς, παρασυρμένη από μια γραφή άμεση μ´ ένα ύφος ευγενικό, με μια δυνατότητα να δημιουργεί τις εικόνες ευκρινείς και χρωματισμένες, και ν´ ακουμπήσει σταθερά, με ασφάλεια, αυτοπεποίθηση κι αγιότητα, στον αποδεκτό -γενικώς- κώδικα, ενός εκάστου.
…Στην κόρη μου
Αφιερώνει γλυκά, τρεις λέξεις «χαμένες» στο «ολοσέλιδο λευκό» ή μάλλον ολοσέλιδο μπεζ, γιασεμάκια αρωματισμένα και ολάνθιστα!
Το γυναικείο φύλο, το κορίτσι η κορασιά, ως αντικείμενο στο στοχασμό της συγγραφέως, την ελκύει κυρίως, ν´ αναδείξει τα γνωρίσματα τα έσω, τις διεργασίες στην περιπέτεια της σχέσης αλλά και τις προσωπικές αναζητήσεις μέσα από τις συμπληγάδες των ξαφνιασμάτων.
Όχι πάντα ευχάριστων.
…Η Λίνα και η Αννα, είναι οι ηρωίδες που πρωταγωνιστούν στο story που αναπτύσσει με συνέπεια.
Οι ζωές τους είναι αντίθετες εκ διαμέτρου… Μεγαλώνουν σ´ ένα οικογενειακό τοπίο, διαφορετικό…
Κι η μεγάλη ώρα φαίνεται…
Ο έρωτας ο καταλύτης εισβάλει στη ζωή τους, και το παιχνίδι της, γίνεται σύνθετο με δυναμικές και πλούτο.
Οι αγάπες τους, διεργάζονται δεξιότεχνα τα δεδομένα της καρδιάς· τις αγωνίες που έχουν χαραχθεί στην ψυχή από τα περασμένα χρόνια… Τα ερωτηματικά σ´ ένα νέο κύκλο αναζητήσεων, στον οποίο νέες αποκλίσεις, διασαλεύσεις και λάθη, ταλανίζουν την σταθερά της γαλήνης και απειλούν την ομαλή πορεία της σχέσης…
Ωστόσο, η ΑΓΑΠΗ, βγαίνει νικήτρια των «μαχών»…
Έχει προηγηθεί κάθαρση, με την τιμωρό απόφαση του πατέρα.
Έχουν προηγηθεί αναθεωρήσεις ενεργειών που δημιούργησαν αδιέξοδα κι έχουν προηγηθεί φωτισμοί των σκοτεινών σημείων κι εξυγιάνσεις των αναπόφευκτων παθογενειών.
…Ωραίο βιβλίο…
Αποτυπώνει φαινόμενα οικογενειακά, κοινωνικά, με μια αμιγώς Ελληνική γραφή, ικανοποιητική δομή και κυρίως ένα αισθητικό ήθος, που βρίσκει αποδέκτες σ´ όλες τι ηλικίες, σ´ όλες τις αντιλήψεις, με πολύ ευχάριστη ανάγνωση.
´Ονομάζομαι Δέσποινα Τραχαλάκη, γεννήθηκα το 1959 στην Αθήνα και μεγάλωσα στα Χανιά.
Εργάζομαι σε τράπεζα από 22 ετών, αλλά, αν και κινούμαι μέσα σε αριθμούς, spreads και δείκτες, δεν έπιασα ποτέ τον εαυτό μου να ζαλίζεται από τη δύναμή τους.
Αντίθετα, παρασύρομαι συχνά από την ομορφιά τη φύσης.
Βάζω τελεία σε σκέψεις που μου θυμίζουν τις στιγμές που αδικήθηκα, δεν ρισκάρω για φιλίες που τρεμοπαίζουν και φροντίζω με πείσμα να μην ξεθωριάσουν τα όνειρα που έκανα μικρή…´
Είναι το βιογραφικό ´παρών´ στη δεύτερη σελίδα, στίγμα ανεπαίσθητο, αλλά ενδεικτικό των κλίσεων της κας Τραχαλάκη και της αγάπης της για την Λογοτεχνία και τη Φυσική Ιερότητα.
