Κύριε διευθυντά,
στις 26/4/1944 ο στρατηγός Χαίνριχ Κράιπε πέφτει θύμα απαγωγής στην Κρήτη, από ομάδα επίλεκτων Κρητικών ανταρτών σε συνεργασία με δυο Αγγλους κομάντος.
Η ριψοκίνδυνη ομάδα έχοντας να αντιπαλέψει εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες μετά από πεζοπορία 18 ημερών, μέσω δύσβατων μονοπατιών του όρους Ιδη, φτάνει στις νότιες ακτές της Κρήτης και από εκεί ο όμηρος παραλαμβάνεται μαζί με τους Βρετανούς κομάντος, από πλοίο του βρετανικού ναυτικού με κατάληξη το Κάιρο.
«Ηταν γενναία κίνηση», παραδέχεται δημοσίως, πολύ αργότερα σε καιρό ειρήνης, ο ίδιος ο απαχθείς Γερμανός στρατιωτικός. Μια κίνηση που συγκλόνισε τον διεθνή κόσμο, ακόμα και τον ίδιο τον Χίτλερ, αποθαρρύνοντας τους κατακτητές, δημιουργώντας ένα δυνατό πλήγμα στο ηθικό τους. Μπορεί οι συνέπειες για τον άμαχο πληθυσμό του νησιού να ήταν οικτρές, ωστόσο φάνηκε καθαρά πως τίποτα δε μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στην πορεία για την ελευθερία ενός αδούλωτου λαού, ας σημειωθεί μάλιστα ότι δε βρέθηκε κανένας να προδώσει το όλο εγχείρημα. Ενα φωτεινό παράδειγμα ηρωισμού, που αξίζει να μνημονεύεται σε καιρούς όπου επιχειρείται μεθοδικά η παραχάραξη της ιστορίας μας καθώς και η απαξίωσή της, όπως μαρτυρεί η πρόσφατη υπόθεση Ρίχτερ. Στις μέρες μας η γνώση του ηρωϊκού παρελθόντος μας είναι πράξη αντίστασης.
Παγκρήτιο Δίκτυο Δυνάμεων Αντίστασης
