Συµπληρώνονται σήµερα 75 χρόνια από τον θάνατο του ∆ήµαρχου Χανίων Νικολάου Σκαµνάκη (1903-1905). Είχε διατελέσει επίσης Νοµάρχης Ρεθύµνου (1907 & 1910), Νοµάρχης Ηρακλείου (1908-1909) και βουλευτής της «Εν Κρήτη Επαναστατικής Βουλής των Ελλήνων» (1911) γεννήθηκε στα Χανιά το 1865 και σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήµιο Αθηνών όπου αποφοίτησε το 1893.
Τον Φεβρουάριο του 1903 διορίζεται ∆ήµαρχος Χανίων και προωθεί µία σειρά σηµαντικά έργα. Μεταξύ αυτών: ήταν η ύδρευση της πόλης µε το σωληνωτό υδραγωγείο, η απόφαση για τη δηµοτική αγορά, το ρυµοτοµικό µε τη µετάκληση του µηχανικού Σταµπουντζάκη από την Αθήνα, ο φωτισµός της πόλης, το ∆ηµοτικό Μαιευτήριο, το ∆ηµοτικό Φαρµακείο και ο Σταθµός Πρώτων Βοηθειών, η Υπηρεσία Απολυµάνσεως εξαιτίας της έξαρσης της φυµατίωσης, η κατασκευή των είκοσι ∆ηµοτικών Καταστηµάτων στα ρήγµατα των σηµερινών οδών Χάληδων και Μουσούρων µε ετήσια έσοδα 13.000 δραχµών και κόστος κατασκευής 26.000, η σκυρόστρωση δρόµων και πλατειών όπως η Πλατεία Ταρσανά, η µελέτη για τον Λιµένα Χανίων µε τη µετάκληση του Γάλλου µηχανικού Κελενέκ, το αποχετευτικό, η αρίθµηση και ονοµασία των οδών της παλιάς πόλης, η δηµιουργία παραρτήµατος του ∆ηµοτικού Νοσοκοµείου για τους φυµατικούς, το ίδιο το ∆ηµοτικό Νοσοκοµείο “Άγιος Γεώργιος” (στη θέση ΤΟΜΜΥ) του οποίου η κατασκευή ξεκίνησε και ολοκληρώθηκε επί δηµαρχίας Νικολάου Σκαµνάκη, έργο το οποίο κατασκευάστηκε κυρίως µε δωρεές, η πλατεία 1866, ο δρόµος προς το Ακρωτήρι, η αίθουσα θεάτρου στον ∆ηµοτικό Κήπο κ.λπ.
Στο Ρέθυµνο, ως Νοµάρχης δύο φορές, προωθεί σηµαντικά έργα όπως η προκυµαία. Για την συµβολή του αυτήν ο ∆ήµος Ρεθύµνης τον ανακήρυξε επίτιµό δηµότη τον Μάρτιο του 1932.
Το 1911, εκλέχτηκε βουλευτής και συµµετείχε στην πρώτη απόπειρα µετάβασης των Κρητών βουλευτών στην Αθήνα προκειµένου να απαιτήσουν την ένωση και να ενσωµατωθούν στο ελληνικό κοινοβούλιο. Μαζί, µε τον βουλευτή Ξενικάκη, διέφυγαν της γαλλικής σύλληψης και επιβιβάστηκαν στο ατµόπλοιο ‘‘Σπέτσες’’. Όταν το πλοίο έφθασε στον Πειραιά, ο Σκαµνάκης συνελήφθη και απελάθηκε από τις ελληνικές αρχές. Η σύλληψη και απέλαση του έγινε πρωτοσέλιδο στις Αθηναϊκές εφηµερίδες.
Μετοίκησε, µετά το 1914, στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου όπου ασκούσε το επάγγελµα του ιατρού. ∆ηµοσιεύει πλήθος άρθρων στις ελληνικές εφηµερίδες της Αλεξάνδρειας αλλά και των Χανίων. Απεβίωσε στις 4 Φεβρουαρίου του 1950. Τότε, ο ∆ήµαρχος Χανίων Αντώνιος Ησυχάκης, εισηγείται την ανάρτηση της φωτογραφίας του στο ∆ηµαρχείο Χανίων και στη µνήµη του το ∆ηµοτικό Συµβούλιο αποφασίζει να προσφέρει δωρεά 500.000 δρχ. στο ∆ηµοτικό Γηροκοµείο Χανίων «…όστις είναι ο πρώτος επειδειξάµενος ανακαινιστικήν πρωτοβουλίαν ∆ήµαρχος της πόλεως µας µετά την απελευθέρωσιν της Νήσου…».
*Ο Αντώνης Σκαµνάκης είναι καθηγητής στο ΑΠΘ
