Πού πάνε οι μετεωρίτες όταν “πέφτουν”;

Ενας κρατήρας μετεωρίτη φαίνεται πάντα άδειος αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι για να ανοίξουν τέτοιες τρύπες απαιτούνται τεράστιες μάζες πετρωμάτων· οπότε, ευλόγως αναρωτιέται κανείς πού πήγε ο μετεωρίτης. Η ερμηνεία έχει σε μεγάλο βαθμό να κάνει με το μέγεθος του μετεωρίτη και την ενέργεια που αναπτύσσεται κατά την πρόσκρουσή του στη Γη. Αν ο μετεωρίτης δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος και επιπλέον αποτελείται από στερεά υλικά, όπως σίδηρο ή πέτρα, συνήθως διατηρείται μετά την πτώση του. Χιλιάδες τέτοιες πέτρες που έπεσαν από τον ουρανό έχουν συλλεχθεί κατά καιρούς και ορισμένες από αυτές εκτίθενται σε Μουσεία.
Σε σπάνιες περιπτώσεις, στη Γη πέφτουν και μεγάλοι μετεωρίτες, με μάζα αρκετών τόνων. Η πρόσκρουση είναι φυσικά πολύ βίαιη και η κατάληξή της είναι κατά κανόνα η διάλυση του μετεωρίτη σε πολλά κομμάτια ή ακόμη και η πλήρης εξαέρωσή του. Οι πολύ μεγάλοι μετεωρίτες είναι σπάνιοι και ευτυχώς μεσολαβούν πολλές χιλιάδες χρόνια ανάμεσα σε δύο πτώσεις τέτοιου είδους μετεωριτών. Ενας πολύ μεγάλος μετεωρίτης έπεσε πριν από 50.000 χρόνια στην Αριζόνα.