Θύμησες ηρωικές

Για την αποφράδα μέρα της 28ης Αυγούστου 1944 που έντυσε στα μαύρα τους απομείναντες ζωντανούς κατοίκους της Μαλαθύρου από την λυσσαλέα εκδίκηση των γερμανικών στρατευμάτων να εκτελέσουν ομαδικά 62 κατοίκους του χωριού, τελέστηκε χθες επιμνημόσυνη δέηση και ακολούθησαν ομιλίες και καταθέσεις στεφάνων στο μνημείο που βρίσκεται στην αυλή του κεντρικού Ιερού Ναού του Αγίου Γεωργίου στο μαρτυρικό χωριό.
Η τελετή συνδιοργανώθηκε από την Τοπική Κοινότητα, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Μαλαθύρου και τον Δήμο Κισάμου, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης -Περιφερειακή Ενότητα Χανίων για τη συμπλήρωση 67 χρόνων από την εκτέλεση των προαναφερομένων κατοίκων του χωριού. Ενας μοναχά -παρά τον βαρύ τραυματισμό του- επέζησε για να γίνει αργότερα κληρικός και εφημέριος της Ενορίας.
Στον χαιρετισμό του ο δήμαρχος Κισάμου Γιώργος Μυλωνάκης αναφέρθηκε στην τραγική πραγματικότητα εκείνης της περιόδου που βύθισε στο πένθος το χωριό και την περιοχή. Αμέσως μετά πήρε τον λόγο ως κεντρική ομιλήτρια η προϊσταμένη του Ιστορικού Αρχείου Κρήτης κα Ζαχαρένια Σημανδηράκη, η οποία ανέπτυξε με λεπτομέρειες την περιπέτεια που έζησαν, από την σύλληψη μέχρι την εκτέλεσή τους οι ήρωες κάτοικοι του χωριού. ´Λάμπει σαν ήλιος μέσα στο χρόνο το λευκό μάρμαρο που θυμίζει την εκατόμβη αυτού του
τόπου. Καταγραφή πικρή της θλιβερής εκείνης ώρας που ο Αύγουστος του 1944, βάφτηκε με αίμα και ντύθηκε τη θυσία ενός χωριού.
Ελπίδα για φως, μόνο μια αχτίδα στον απέραντο ορίζοντα του κόσμου, καθώς οι βαριές αλυσίδες του σκλαβωμού πλήγωσαν τα φτερά της λευτεριάς, μα κάναν ατσάλινες τις Κρητικές καρδιές που χτύπαγαν στο σώμα της Πατρίδας´, σημείωσε.
Συγκίνηση όμως προκάλεσαν σε όλους οι στίχοι και η απαγγελία ποιήματος της Δρ. Αννας Σημανδηράκη – Γκρίμσω, αρχαιολόγου, απόγονου θυμάτων.  
Να σημειωθεί ότι εκτός από την επιμνημόσυνη δέηση, τις ομιλίες, τις καταθέσεις στεφάνων, τα ριζίτικα τραγούδια στη μνήμη των εκτελεσθέντων, γίνεται από βραδίς στον τόπο του μαρτυρίου τους εσπερινός και τρισάγιο. Με πρωτοβουλία του λαογράφου κ. Γιάννη Σκουλούδη από το Βουλγάρω, έχοντας την ευλογία του γέροντα Ειρηναίου, φτιάχτηκε πρόχειρα ένα μνημείο που είχε σύμβολό του έναν μεγάλο ξύλινο σταυρό. Αργότερα η Κοινότητα Μαλαθύρου και εν συνεχεία ο Δήμος Μηθύμνης το έφεραν στη σημερινή του μορφή, η οποία, βέβαια, δεν έχει ολοκληρωθεί…