Με τις αποσκευές τους γεμάτες προσδοκίες και όνειρα, μα πάνω από όλα με το χαμόγελο της ικανοποίησης ζωγραφισμένο στο πρόσωπο -αφού οι κόποι μιας χρονιάς έπιασαν τόπο- οι επιτυχόντες των πανελληνίων
εξετάσεων του σχολικού έτους 2010-2011 ετοιμάζονται να ανοίξουν πανιά για άλλες πολιτείες.
Αναπολώντας την περυσινή χρονιά θυμούνται τις δυσκολίες που συνάντησαν, ενώ στρέφοντας το βλέμμα στο μέλλον, περιμένουν με ανυπομονησία να ζήσουν τη φοιτητική ζωή.
Με αφορμή την ανακοίνωση των βάσεων εισαγωγής στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, τα «Χ.Ν.» μίλησαν ενδεικτικά με ορισμένα Χανιωτάκια που κατάφεραν να συγκεντρώσουν υψηλές βαθμολογίες και να βρεθούν στα αμφιθέατρα Τμημάτων της αρεσκείας τους, για την επόμενη ημέρα…
Άννα Ροδιτάκη
(18.475 μόρια, Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών)
«Προσπάθεια και υπομονή»
«Ηταν η σχολή πρώτης επιλογής μου. Αυτό που χρειάστηκε πάνω από όλα ήταν υπομονή ώστε να αντέξω τις απαιτητικές ώρες μαθημάτων, ιδιαίτερα από πέρυσι το καλοκαίρι. Επίσης σκληρό διάβασμα με συγκεκριμένο πρόγραμμα μαζί με τους καθηγητές μου που με υποστήριξαν πολύ.
Ηταν μια δύσκολη χρονιά και όσα παιδιά δεν τα κατάφεραν, να θυμούνται δεν είναι αυτό το τέλος διότι υπάρχουν κι άλλες επιλογές ή διέξοδοι. Επίσης, εάν θέλουν πολύ να περάσουν σε κάποια συγκεκριμένη σχολή μπορούν να ξαναπροσπαθήσουν, αλλιώς υπάρχουν κι άλλες επιλογές σε ιδιωτικές σχολές ή πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Αυτό που ονευρεύομαι είναι μια σίγουρη δουλειά είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα. Βέβαια χρειάζεται σκληρή προσπάθεια από εδώ και πέρα αλλά ελπίζω ότι με πολλή προσπάθεια, υπομονή κι αγάπη για το αντικείμενο των σπουδών μου, θα τα καταφέρω».
Ιωάννα Λουπασάκη (17.140 μόρια, Τμήμα Ψυχολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης)
«Απαραίτητη η ηθική υποστήριξη»
«Αν και αρχικά επεδίωκα κάποια Νομική Σχολή, το τελευταίο διαστημα άρχισα να απομακρύνομαι από αυτή την ιδέα και στράφηκα προς την Ψυχολογία, γι? αυτό και χάρηκα πολύ με το αποτέλεσμα.
Για να επιτύχει κάποιος τους στόχους δεν πρέπει να τα παρατάει αλλά να είναι αφιοσιωμένος σε αυτό που κάνει. Τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο άμα υπάρχει θέληση. Βέβαια χρειάζεται και η κατάλληλη ηθική υποστήριξη από το οικογενειακό περιβάλλον. Προσωπικά είχα μεγάλη στήριξη από τους γονείς μου.
Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν οι ώρες διαβάσματος ακόμα και τις βραδινές ώρες,διότι δεν ήθελα να αφήσω κανένα κενό. Αυτό που περιμένω είναι να ζήσω τη φοιτητική ζωή και να ολοκληρώσω τις σπουδές μου».
Φωτεινή Φιλιππίδη (18.550 μόρια, 1η στο Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης)
«Δεν επεδίωκα την πρωτιά»
«Είμαι ικανοποιημένη με τον εαυτό μου αλλά η πρωτιά δεν είναι κάτι που επεδίωκα, απλά συνέβη. Αλλωστε στην πορεία διαπίστωσα ότι η Φιλοσοφία μου άρεσε.
Με το διάβασμα δεν μπορώ να πω ότι είχα σταθερό πρόγραμμα, αν και υπήρχαν αρκετά ξενύχτια για να διαβάσω.
Επίσης χρειάστηκε να σταματήσω τα μαθήματα πιάνου τα οποία λάτρευα. Και επίσης είχα δυσκολία στο να συνηθίσω την ρουτίνα σχολείο-φροντιστήριο, φροντιστήριο-σχολείο.
Τώρα περιμένω να γνωρίσω και στην συνέχεια να ολοκληρώσω την σχολή μου. Επειτα ίσως κάνω κάποιο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό και θα επιδιώξω να ασχοληθώ περισσότερο με την Αρχαία φιλοσοφία».
Γιώργος Παπουδάκης (19.000 μόρια, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
«Προσδοκώ νέες γνωριμίες»
«Η Σχολή αυτή ήταν η πρώτη μου επιλογή αλλά στην πραγματικότητα το αποφάσισα τελευταία στιγμή. Σίγουρα αισθάνομαι ανακουφισμένος και χαλαρός τώρα. Η αλήθεια ήταν ότι δεν κουράστηκα ιδιαίτερα τη χρονιά των πανελληνίων και δεν μου φάνηκε πολύ δύσκολη χρονιά.
Τώρα πάμε για μια νέα ζωή. Δεν με αγχώνει καθόλου αυτή η αλλαγή. Περιμένω να γνωρίσω νέα άτομα, νέο κόσμο και ένα διαφορετικό τρόπο ζωής.
Να φύγω από τη μικρή πόλη των Χανίων και να πάω σε μια πιο μεγάλη που προσφέρει περισσότερες δυνατότητες και από άποψη δουλειάς αλλά και σε ό,τι αφορά τη διασκέδαση.
Ο επόμενος στόχος είναι να περνάω τα μαθήματα και να μην γίνω αιώνιος φοιτητής! Από εκεί και πέρα ό,τι προκύψει, είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.
Στα παιδιά που δίνουν φέτος θα τα συμβούλευα να μην αγχώνονται, να διαβάζουν σταθερά και μεθοδικά και όλα θα πάνε καλά!».
Παναγιώτης Μαλανδράκης (19.626 μόρια, Ιατρική Αθήνας)
«Συνεχής προσπάθεια»
«Η Ιατρική ήταν αυτό που ήθελα τα τελευταία δύο χρόνια. Ξεκίνησα συστηματικό διάβασμα πριν έντεκα μήνες περίπου, με πολλή προσπάθεια και ξενύχτι. Οταν καλείσαι να ανταπεξέλθεις σε μια εξεταστική διαδικασία όπως οι Πανελλήνιες, προφανώς χρειάζεται να θυσιάσεις κάποια πράγματα ή να περιορίσεις τα χόμπι σου. Βέβαια και η τύχη έπαιξε μεγάλο ρόλο, διότι ξέρω παιδιά που θα μπορούσαν να έχουν τα ίδια ή και περισσότερα μόρια από μένα αλλά σε κάποια μαθήματα, τα έπιασε πανικός χωρίς να υπάρχει λόγος και δεν το αντιμετώπισαν σωστά. Αυτό θεωρώ πως ήταν μια άτυχη στιγμή, γιατί δεν σημαίνει πως τα παιδιά απέτυχαν επειδή δεν προετοιμάστηκαν, απλά ατύχησαν. Ομως η ζωή δεν σταματάει εκεί, υπάρχουν τόσες διαφορετικές επιλογές για τον καθένα.
Αυτό που περιμένω τώρα είναι να ζήσω τη φοιτητική ζωή, αφού όπως λένε όλοι, η συγκεκριμένη περίοδος είναι κάτι που μένει κι εκτός αυτού οι Ιατρικές σπουδές είναι και μεγάλης διάρκειας άνω των έξι χρόνων. Ευελπιστώ να ολοκληρώσω την σχολή μου και έπειτα να βρω μια δουλειά που θα μου εξασφαλίζει τους απαραίτητους πόρους και να δουλεύω αξιοπρεπώς πάνω στο επάγγελμα που επέλεξα».
Ευάγγελος Νικολιδάκης (18.900 μόρια, Μηχανολόγων Μηχανικών στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο)
«Και τα παιδιά της επαρχίας μπορούν!»
«Η χρονιά που πέρασε ήταν ωραία αλλά είχε και εντάσεις. Το κακό ήταν ότι αφιερώναμε πολύ χρόνο στο διάβασμα και δεν είχαμε πολύ ελεύθερο χρόνο. Εγώ κατάγομαι από τον Κάστελλο Αποκορώνου και στερήθηκα αρκετά το χωριό μου αφού βρισκόμουν στα Χανιά για να διαβάσω.
Με το αποτέλεσμα αισθάνομαι δικαίωση και χαίρομαι που οι γονείς μου είναι περήφανοι όπως και ο παππούς μου. Υπάρχει μια φιλοσοφία ότι τα παιδιά της επαρχίας δεν μπορούν να αποδώσουν στα “γράμματα” αλλά εγώ απέδειξα το αντίθετο.
Από τη νέα αυτή φάση της ζωής μου προσδοκώ κοινωνική καταξίωση και θέλω να εδραιωθώ στον χώρο των ευρεσιτεχνιών για να πάμε και τη χώρα λίγο μπροστά!
Οπωσδήποτε είναι λίγο αγχωτικό ότι θα πάω σε μια νέα πόλη όπου δεν ξέρω κανένα. Ομως η απόσταση είναι μικρή οπότε θα μπορέσω να πηγαινοέρχομαι στα Χανιά και να βλέπω τους δικούς μου. Στόχος μου είναι να διαβάσω αρκετά όχι μόνο για να πάρω το χαρτί -που θέλουν οι περισσότεροι- αλλά για να αποκτήσω πολλές γνώσεις και να μπορέσω να τις αξιοποιήσω πρακτικά. Για τα παιδιά που θα δώσουν πανελλήνιες θέλω να τους πω ότι χρειάζεται διάβασμα, αφοσίωση και συγκέντρωση.
Επίσης, χρειάζεται θετική ενέργεια από το περιβάλλον σου».
Τζίνα Λιλικάκη(19.675 μόρια, 1η στην Ιατρική Σχολή Ηρακλείου)
Η πρώτη των πρώτων
«Πρώτη των πρώτων» στην Ιατρική Σχολή Ηρακλείου πέρασε η Τζίνα Λιλικάκη. Η Χανιώτισσα υποψήφια συνολικά συγκέντρωσε 19.625 μόρια για την Ιατρική σχολή και 675 μόρια στο τεχνολογικό πεδίο.
Γιάννης Χατζηγεωργίου(Σχολή Ικάρων στην Αθήνα)
«Οι στόχοι απαιτούν θυσίες»
«Η Σχολή Ικάρων ήταν η πρώτη επιλογή και ο αρχικός στόχος. Θέλει πολλή προσπάθεια και επιμονή για να καταφέρεις αυτό που θες αλλά και τύχη. Για να φτάσω τον στόχο μου χρειάστηκε να θυσιάσω κάποια πράγματα όπως τον αθλητισμό, διότι για χρόνια ασχολούμουν με την ποδηλασία και φέτος προκειμένου να περάσω εκεί που θέλω, αναγκάστηκα να σταματήσω.
Θα συνιστούσα στα παιδιά που δεν πέρασαν φέτος να ξαναπροσπαθήσουν διότι τίποτα δεν χάνεται, άλλωστε μπροστά τους έχουν μια ολόκληρη ζωή. Θα πρέπει να επιδιώκουμε τους στόχους μας και να επιμένουμε για να τα καταφέρουμε.
Περιμένω να γνωρίσω από κοντά την Στρατιωτική Σχολή της Πολεμικής Αεροπορίας και όπως λένε και στην συγκεκριμένη σχολή: “Οι ουρανοί είναι μπροστά μας”».
Μανωλία Γαρμπιδάκη (19.220 μόρια, Τμήμα Ψυχολογίας Πανεπιστήμιο Κρήτης)
«Συστηματικό διάβασμα»
«Η Ψυχολογία ήταν η πρώτη μου προτεραιότητα. Χρειάστηκε συστηματικό διάβασμα αλλά χωρίς να θυσιάσω ιδιαίτερα κάτι εκτός από τον χρόνο που έπρεπε να αφιερώσω. Η όλη διαδικασία μού φάνηκε πολύ πιο εύκολη από ό,τι περίμενα και φανταζόμουν. Για όσα παιδιά δεν τα κατέφεραν φέτος, θέλω να πω ότι δεν τελειώνει η ζωή στις πανελλήνιες εξετάσεις. Με λίγη προσπάθεια σίγουρα θα μπορέσουν να καταφέρουν αυτό που θέλουν.
Τώρα περιμένω να φοιτήσω στην Σχολή. Δεν κοιτάζω πολύ μακριά. Πρώτα οι σπουδές μου και μετά βλέπουμε».
Μανώλης Κολτσάκης (18.494 μόρια, Ιατρική Ηρακλείου)
«Απέδωσαν καρπούς οι κόποι μου»
«Η χρονιά που πέρασε ήθελε διάβασμα και οργάνωση.
Ηθελε πολλή δουλειά τόσο στο σπίτι βασικά όσο και μέσα στην τάξη, το φροντιστήριο και το σχολείο. Βασικά όμως ήθελε προσοχή και να είσαι μυαλομένος!
Αισθάνομαι χαρούμενος. Είναι Ιατρική που είναι υψηλόβαθμη σχολή και ήταν η πρώτη μου επιλογή. Το θέμα βέβαια περισσότερο από όλα είναι ότι απέδωσαν καρπούς οι κόποι μου. Δεν με αγχώνει το Ηράκλειο.
Θα ήθελα να πάω ακόμα πιο μακριά για να γίνω ανεξάρτητος, να δω αλλιώς τον κόσμο, να προσπαθήσω και μόνος, να χωριστούμε λίγο από την οικογένεια. Από τη νέα αυτή φάση προσδοκώ να γνωρίσω νέους ανθρώπους και νέα μέρη, νέες αντιλήψεις, να σταθούμε στα πόδια μας και να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Το μόνο που με αγχώνει είναι το άγνωστο. Ο νέος στόχος είναι να πάω εκεί να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά, να δω πώς θα πάει με τα μαθήματα, γιατί όπως έχουν τα πράγματα ο χρόνος είναι χρήμα και πρέπει να βιαστείς.
Τα παιδιά που προετοιμάζονται τώρα για πανελλήνιες θα τα συμβούλευα να διαβάσουν και να μην αγχωθούν για τα θέματα και βασικά να στηρίζονται στις δυνάμεις τους και ποτέ να μην παρατήσουν την προσπάθεια».
Δήμητρα Τσουρουνάκη (17.230 μόρια, 2η στο Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης)
«Χρειάζονται υποχωρήσεις»
«Hταν η πρώτη επιλογή μου και δεν περίμενα ότι θα ερχόμουν δεύτερη στην Σχολή μου. Χρειάστηκε αρκετό διάβασμα, περιόρισα τις εξόδους και γενικότερα έκανα κάποιες υποχωρήσεις.
Για όσους υποψηφίους δεν τα κατάφεραν φέτος στις Πανελλήνιες, να αγωνιστούν για δεύτερη φορά, να προσπαθήσουν ξανά με λίγη περισσότερη προσπάθεια και σίγουρα θα τα καταφέρουν.
Αυτό που προσδοκώ είναι να τελειώσω την Σχολή μου σε τέσσερα χρόνια, να κάνω κάποιο μεταπτυχιακό κι έπειτα να βρω άμεσα δουλειά».
Αντωνία Μαρκουλάκη(18.580 μόρια, Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστήμιο Κρήτης)
«Χρειάζεται στόχος»
«Το Παιδαγωγικό Τμήμα ήταν αυτό που πάντα επιθυμούσα και γι? αυτό και η πρώτη μου προτεραιότητα. Ειδικά την τελευταία χρονιά, ήταν ο μοναδικός στόχος μου.
Αυτό που χρειάζεται είναι συστηματικό διάβασμα, ψυχολογική στήριξη από γονείς, καθηγητές και φίλους.
Το σημαντικότερο όλων όμως είναι να έχεις στόχους διότι δεν πρέπει να διαβάζεις χωρίς να ξέρεις πού στοχεύεις.
Δυσκολίες πάντα υπάρχουν. Φέτος η όλη διαδικασία ήταν κάπως ψυχοφθόρα διότι χρειαζόταν διάβασμα τις περισσότερες ώρες της ημέρας, σχολείο και φροντιστήριο και δεν μπορούσα να αφιερώσω χρόνο σε πράγματα τα οποία με γέμιζαν. Παρόλα αυτά δεν είχα άγχος, κάτι το οποίο με βοήθησε αρκετά.
Ξέρω παιδιά τα οποία άξιζαν και δεν πέτυχαν τον στόχο τους, όμως επειδή κι εγώ στο παρελθόν δεν είχα καταφέρει κά ποια πράγματα όσον αφορά ορισμένα διπλώματα, η ζωή δεν τελειώνει ούτε αρχίζει στο Πανεπιστήμιο και τις Πανελλήνιες».
Γιώργος Χλωράκης (19.170 μόρια, Ιατρική Θεσσαλονίκης)
«Χαίρομαι που ξεκινάει μια καινούργια ζωή»
«Η Ιατρική ήταν η πρώτη μου επιλογή και η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη που μου αρέσει πολύ.
Η χρονιά που πέρασε είχε αρκετό διάβασμα και κάποιες θυσίες κυρίως σε ό,τι αφορά τον ελεύθερο χρόνο.
Βλέποντας τα αποτελέσματα χάρηκα γιατί ανταμείφθηκε ο κόπος μου. Ξέρω βέβαια ότι τώρα αρχίζουν τα δύσκολα αλλά θα το παλέψω. Δεν με αγχώνει το ότι φεύγω από τα Χανιά.
Αντιθέτως, με χαροποιεί γιατί ανεξαρτητοποιούμαι και ξεκινάει ουσιαστικά μια καινούργια ζωή. Στη νέα αυτή φάση θα προσπαθήσω να είμαι καλός φοιτητής αλλά και να περάσω και καλά. Θέλω να τα συνδυάσω όλα αφού θα είναι μια καθημερινότητα με περισσότερες δυνατότητες και η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου θα μου δώσει την ευκαιρία να κάνω πολύ περισσότερα πράγματα. Στόχος μου είναι να περάσω καλά αλλά και να τελειώσω τη Σχολή μέσα στο προσδοκόμενο χρονοδιάγραμμα.
Τους νέους υποψηφίους θα τους συμβούλευα να διαβάζουν και να αξιοποιούν σωστά τον χρόνο τους ώστε να μην κουραστούν από το διάβασμα αλλά να αφήνουν λίγο περιθώριο για διασκέδαση και ψυχαγωγία».
Λευτέρης Μυλωνάκης (18.317 μόρια, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Θεσσαλονίκης)
«Η επιτυχία ανοίγει νέους ορίζοντες»
«Η Σχολή αυτή είναι της αρεσκείας μου. Με επηρέασε πολύ ένας θείος μου που ασχολείται με αυτό το αντικείμενο αλλά μου άρεσαν γενικά και οι υπολογιστές.
Την περασμένη χρονιά η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν η στείρα αποστήθιση.
Βλέποντας το όνομά μου στον πίνακα καταχάρηκα γιατί πέτυχα πιστεύω ένα πολύ υψηλό στόχο και ο κόπος που έκανα όλο αυτό τον χρόνο απέδωσε καρπούς.
Στόχος μου είναι να τα πάω καλά στη Σχολή και από εκεί και πέρα να αγαπήσω το αντικείμενο και να καταφέρω να ασχοληθώ επαγγελματικά.
Σαφώς με αγχώνει η αλλαγή περιβάλλοντος αλλά από την άλλη μου ανοίγει νέους ορίζοντες.
Το σημαντικό είναι ότι η νέα καθημερινότητά μου θα είναι μια δική μου καθημερινότητα, θα ξυπνάω ό,τι ώρα θέλω εγώ, φυσικά θα διαβάζω αλλά θα γνωρίσω και νέο κόσμο, θα βγαίνω κ.λπ..
Αυτό που θα συμβούλευα τους φετινούς υποψηφίους είναι να διαβάζουν αλλά να κάνουν και μικρά διαλείμματα.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουν ότι αυτή η προσπάθεια είναι δική τους και τους αφορά προσωπικά».
Εμμανουέλα Νικολουζάκη (17.870 μόρια, Τμήμα Ψυχολογίας Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
«Παν μέτρον άριστον»
«Δεν χρειάστηκε υπερβολικό διάβασμα. Διάβαζα συστηματικά και δεν άφηνα κενά. Το καλοκαίρι δεν ξεπερνούσα τις 3 ώρες διάβασμα, και διασκέδαζα και ξενυχτούσα, όλα με μέτρο. Τον χειμώνα διάβαζα περισσότερες ώρες γύρω στις πέντε, όμως φρόντιζα να μην υπερβάλλω.
Για μένα είναι ένα όνειρο, διότι δεν περίμενα να μπω στην συγκεκριμένη σχολή, η οποία έχω ακούσει ότι είναι από τις καλύτερες στην Ελλάδα. Είναι ένα όνειρο και νοιώθω ότι ακόμη δεν έχω ξυπνήσει».
Μανώλης Δραμηλαράκης (18.464 μόρια, Νομική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης)
«Μέθοδος και όχι υπερβολές»
«Η Νομική ήταν η πρώτη προτεραιότητά μου, αν και δεν το σκεφτόμουν από την αρχή. Αυτό που απαιτείται είναι μεθοδικό διάβασμα αλλά χωρίς υπερβολές. Διάβαζα αλλά δεν στερήθηκα τη διασκέδαση. Για παράδειγμα τα Σαββακύριακα δεν έβγαινα έξω γιατί διάβαζα, όμως φρόντισα να βγαίνω τις Παρασκευές. Στα παιδιά που δεν τα κατάφεραν θα έλεγα να ξαναπροσπαθήσουν. Οσο για μένα, ευελπιστώ να ολοκληρώσω την Σχολή με έναν καλό βαθμό και να επιτύχω επαγγελματικά».
Βαρβάρα Τσισκάκη (20.000 μόρια, Αγγλική Φιλολογία Πανεπιστήμιο Αθηνών)
«Σωστός προγραμματισμός»
«Ηταν η πρώτη μου επιλογή. Για να επιτύχω τον στόχο μου χρειάστηκε να διαβάσω πολύ και περιόρισα τις εξόδους μου σε σχέση με άλλες χρονιές. Αυτό που προσδοκώ είναι να πάρω το πτυχίο μου και έπειτα να ανοίξω κάποιο φροντιστήριο, διότι δεν θα ήθελα να αναμιχθώ με το Δημόσιο έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τώρα τα πράγματα στην Ελλάδα».
Μαρία Κουκουβιτάκη (19.198 μόρια, Νομική Θεσσαλονίκης)
«Η Νομική και η Θεσσαλονίκη ήταν το όνειρό μου»
«Η Νομική ήταν η πρώτη μου επιλογή. Ηταν το όνειρό μου, όπως και η συγκεκριμένη πόλη, αφού περνούσα και Αθήνα αλλά προτίμησα τη Θεσσαλονίκη.
Η μεγαλύτερη δυσκολία την περασμένη χρονιά ήταν ότι υπήρχε πολύ άγχος, πίεση, πολύ διάβασμα και επίσης στερήθηκα πάρα πολλά πράγματα όπως τον ελεύθερο χρόνο και τους φίλους μου. Ωστόσο, με μεθοδικό διάβασμα και προγραμματισμό, όλα γίνονται.
Αυτό που με απασχολεί τώρα είναι να πάω και να εγκατασταθώ, να γνωρίσω καινούργια άτομα και να τα πάω καλά με τη Σχολή μου.
Η αλλαγή περιβάλλοντος με αγχώνει σίγουρα αφού θα χάσω και τους φίλους μου, αλλά γνωριμίες γίνονται και όλα θα πάνε καλά.
Για νέους στόχους είναι λίγο νωρίς να το συζητάω. Αυτό που θέλω είναι να τελειώσω τη Σχολή μου με επιτυχία, να μην μείνω πίσω και μετά βλέπουμε.
Τους νέους υποψηφίους θα τους συμβούλευα να μην έχουν άγχος, να αφιερώνουν λίγο χρόνο για τον εαυτό τους, να διαβάζουν με πρόγραμμα και να μην φεύγουν ποτέ έξω από αυτό γιατί θα χάσουν την μπάλα!».
Στρατής Κουλιεράκης (18.839 μόρια, Νομική Αθηνών)
«Προσδοκώ νέες εμπειρίες»
«Η Νομική ήταν η πρώτη μου επιλογή. Ημουν αναποφάσιστος μέχρι την τελευταία χρονιά για το τι ακριβώς θέλω αλλά κοίταξα διάφορες σχολές και αποφάσισα ότι αυτή μου ταιριάζει.
Τη χρονιά που πέρασε είχα πάρει απόφαση ότι ήταν μια χρονιά που απαιτεί πολύ διάβασμα και η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν η έλλειψη ελεύθερου χρόνου. Δεν είχα χρόνο να δω φίλους, να διαβάσω ένα εξωσχολικό βιβλίο, να κάνω ένα σπορ.
Πολλοί μου λένε για την Αθήνα ότι έχει εγκληματικότητα κ.λπ. αλλά αυτό δεν με αγχώνει τόσο, θέλω να γνωρίσω την πόλη.
Τη νέα αυτή φάση θα κοιτάξω πρώτα από όλα τη Σχολή μου, θα δω τι με ενδιαφέρει και στη συνέχεια θα βάλω νέους στόχους.
Από τη φοιτητική ζωή προσδοκώ νέες εμπειρίες. Προτεραιότητά μου είναι η Σχολή αλλά από εκεί και πέρα επέλεξα την Αθήνα γιατί είναι η πόλη που δίνει περισσότερες επιλογές σε ψυχαγωγία κ.λπ..
Ενα νέο υποψήφιο θα τον συμβούλευα να έχει ψυχραιμία και να μην απογοητευτεί από την πρώτη δυσκολία.
Αυτό που πρέπει να κοιτάει είναι να είναι διαβασμένος στο μάθημα της ημέρας».
Λευτέρης Ανδριανάκης (18.678 μόρια, Ιατρική Ηρακλείου)
«Η Ιατρική ήταν όνειρο ζωής»
«Η Ιατρική ήταν η πρώτη μου επιλογή, ήταν ένα όνειρο που είχα από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Εκτός από αυτό λόγω της οικονομικής κρίσης ήθελα και το Ηράκλειο που είναι κοντά στα Χανιά αλλά και επειδή είναι καλή η Σχολή.
Αγωνίστηκα πολύ σκληρά. Ηταν μια πολύ δύσκολη χρονιά με καθημερινό διάβασμα και κυρίως άγχος, συναισθηματική φόρτιση και πίεση. Ειδικά η φετινή χρονιά ήταν ιδιαίτερα δύσκολη λόγω του υψηλού βαθμού δυσκολίας των εξετάσεων που δεν τον είχαμε συνηθίσει και βέβαια όλη αυτή η αναμονή του καλοκαιριού για το αν θα περάσουμε ή όχι ήταν πολύ ψυχοφθόρα.
Αυτό που προσδοκώ από τη φοιτητή ζωή είναι να περάσω καλά με τους φίλους μου που έχουν περάσει κι αυτοί στο Ηράκλειο και επίσης θέλω να σπουδάσω αυτό που αγαπώ, να προσπαθήσω να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ και να γίνω το ιδανικό πρότυπο γιατρού που έχω στο μυαλό μου, δηλαδή ενός καλού επαγγελματία που σέβεται τον συνάνθρωπό του και συνεισφέρει στο κοινωνικό σύνολο.
Η αλλαγή δεν με αγχώνει πολύ. Είναι μια καινούρια φάση, που θα είμαστε πιο ανεξάρτητοι, ζούμε μόνοι και φροντίζουμε τον εαυτό μας.
Για κάθε υποψήφιο ανεξάρτητα τη σχολή που θέλει να περάσει είναι αναγκαίο το συστηματικό διάβασμα, οι επαναλήψεις και κυρίως αν μπορούν, να μην έχουν άγχος».
Κωνσταντίνος Σφακιωτάκης(19.140 μόρια, Οδοντιατρική Αθηνών)
«Με αγχώνει η Αθήνα, αλλά δίνει ευκαιρίες»
«Η Οδοντιατρική ήταν το όνειρό μου. Αισθάνομαι σίγουρα χαρούμενος που πέρασα και ελπίζω να πάνε όλα καλά στο μέλλον.
Τη χρονιά που πέρασε υπήρχε δυσκολία στην οργάνωση του χρόνου αλλά και στην έλλειψη ελεύθερου χρόνου, που όμως δεν ήταν τόσο μεγάλη.
Σίγουρα με αγχώνει η αλλαγή περιβάλλοντος και ότι η Αθήνα είναι μια τελείως διαφορετική πόλη από τα Χανιά.
Ωστόσο, πιστεύω ότι θα το αντιμετωπίσω γιατί έχω μιλήσει και με άλλα παιδιά και μου είπαν ότι συνηθίζεται.
Από την άλλη, την Αθήνα τη βλέπω και σαν ευκαιρία για να ζήσω διαφορετικά πράγματα αφού προσφέρει καλύτερη ζωή.
Τη φοιτητική ζωή τη φαντάζομαι σίγουρα πιο χαλαρή αλλά οπωσδήποτε στις εξεταστικές περιόδους θα είναι πιο ζόρικα.
Ο στόχος μου είναι να τελειώσω όσο το δυνατόν πιο σύντομα για να φύγω μετά για κάποιο μεταπτυχιακό στο εξωτερικό.
Τους νέους υποψηφίους θα τους συμβούλευα να διαβάζουν συστηματικά, να κατανέμουν σωστά τον χρόνο τους αλλά ειδικά στην αρχή να κάνουν μια οικονομία δυνάμεων γιατί είναι μεγάλος ο δρόμος και θα πρέπει να βάλουν τα δυνατά τους στην τελική ευθεία».
Κωνσταντίνος Χαιρετάκης (19.480 μόρια, Ηλεκτρολόγων Μηχανικών στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών)
«Χαίρομαι και για τους συμμαθητές μου»
«Ηταν η πρώτη μου επιλογή και είχα αποφασίσει ότι ήθελα να περάσω σε αυτή τη Σχολή σχεδόν από την αρχή του χρόνου.
Η περυσινή χρονιά ήταν δύσκολη λόγω της έλλειψης ελεύθερου χρόνου αλλά και του ό,τι έπρεπε να ξυπνήσω νωρίς ακόμα και τις Κυριακές και τα Σάββατα.
Βλέποντας τα αποτελέσματα αισθάνομαι ωραία αλλά χαίρομαι και για τους πολλούς συμμαθητές μου που τα κατάφεραν στους οποίους και θέλω να πω συγχαρητήρια.
Η Αθήνα δεν με αγχώνει διότι θα μείνω με τον αδερφό μου που είναι ήδη δύο χρόνια εκεί και θα προσαρμοστώ πιο γρήγορα.
Σίγουρα η φοιτητική ζωή θα είναι πιο ωραία από την Γ´ Λυκείου αλλά και πάλι το Πολυτεχνείο είναι δύσκολο και χρειάζεται αρκετό διάβασμα.
Στόχος μου από εδώ και πέρα είναι να μελετήσω αυτό που πραγματικά με ενδιαφέρει και όχι όπως το Λύκειο που διαβάζεις όλα τα μαθήματα. Θέλω να το χαρώ αυτό και να βγάλω τη Σχολή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
Για μεταπτυχιακό δεν ξέρω ακόμα αλλά θα το ήθελα.
Οι νέοι υποψήφιοι, καλό θα ήταν να ακούνε τους καθηγητές τους, τόσο στο σχολείο όσο και στο φροντιστήριο, γιατί πολύ συχνά το σχολείο το παραμελούν.
Να μην αγχώνονται επίσης και να κάνουν συχνά επαναλήψεις».
