Τα γράμματα του αλφαβήτου, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει σε άλλα συστήματα γραφής, τα ιερογλυφικά για παράδειγμα, αντιπροσωπεύουν τους ήχους που εκφέρουμε στον προφορικό μας λόγο. Προς μεγάλη μας ικανοποίηση, λοιπόν, μαθαίνουμε 24 χαρακτήρες, αντί για εκατοντάδες σύμβολα. Οι ειδικοί στην ιστορία της γραφής, ωστόσο, δεν έχουν μια κοινή άποψη για το ποιος επινόησε το αλφάβητο.
Επί μακρόν, η πλειονότητα των επιστημόνων έκλινε προς τη θεωρία της Ουγκαρίτ, μια θεωρία που βασίζεται στην ανακάλυψη αρκετών χιλιάδων λίθινων επιγραφών στην αρχαία πόλη Ουγκαρίτ της σημερινής Συρίας. Οι επιγραφές είναι ηλικίας 3.500 ετών περίπου και είναι γραμμένες με 30 διαφορετικά γράμματα, που αποτελούν το αλφάβητο της Ουγκαρίτ. Ο συντάκτης των κειμένων αυτών των επιγραφών είναι άγνωστος, αλλά επρόκειτο πιθανότατα για άτομο εξοικειωμένο με τις περισσότερες γραφές της εποχής του. Οι πλάκες της Ουγκαρίτ ανακαλύφθηκαν το 1929, και για πολλά χρόνια θεωρούνταν τα παλαιότερα τεκμήρια αλφαβητικής γραφής.
Το 1999, όμως, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στην Αίγυπτο μια άγνωστη αλφαβητική γραφή, με τη μορφή μιας επιγραφής σε μια ασβεστολιθική πλάκα, που χρονολογήθηκε μεταξύ 1900 και 1800 π.Χ. Χαράχθηκε σίγουρα από Σημίτες εργάτες, προερχόμενους από τη Νοτιοδυτική Ασία, οι οποίοι μετέφρασαν τα ιερογλυφικά σε ένα πρώιμο αλφάβητο.
Το λατινικό αλφάβητο, που χρησιμοποιείται σήμερα στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, άρχισε να εξελίσσεται από τον 7ο αιώνα π.Χ., με βάση το ελληνικό και το ετρουσκικό αλφάβητο.