Ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, σε αναλώσιμα υλικά, όπως γάζες ή χαρτί υγείας, ακόμα και σε σεντόνια, διαπιστώνουν καθημερινά ασθενείς και επισκέπτες στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων.
Κάποιοι, μιλώντας στα «Χ.Ν.», κάνουν λόγο για μεγάλη αναμονή και καθυστερήσεις στην εξυπηρέτησή τους, ενώ άλλοι μιλούν και για την απουσία απαραίτητου εξοπλισμού.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι πρόσφατα και για σχεδόν έναν μήνα δεν λειτουργούσε ο αξονικός τομογράφος, με συνέπεια να αναγκάζονται οι ασθενείς να καταφεύγουν σε ιδιωτικές κλινικές.
Από την πλευρά τους οι γιατροί του ΕΣΥ Χανίων, που πραγματοποίησαν χθες συνέλευση, τονίζουν, μεταξύ άλλων, ότι «την ίδια στιγμή, που λόγω της οικονομικής κρίσης αυξάνεται κατακόρυφα η ζήτηση των δημόσιων υπηρεσιών υγείας, όπως αυτή καταγράφεται στις στατιστικές, η κυβέρνηση για το μόνο που ενδιαφέρεται είναι να λειτουργούν καλά τα ταμεία και τα λογιστήρια του Νοσοκομείου».
«ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ»
Την εμπειρία του από το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων περιγράφει σε επιστολή του προς τα «Χ.Ν.» ο κ. Στράτος Σ., ο οποίος επισκέφθηκε το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών με τη μητέρα του.
Στην επιστολή του αναφέρει μεταξύ άλλων: «Θα ήθελα να σας ενημερώσω σχετικά με τα προβλήματα που συνάντησα στο Νοσοκομείο Χανίων που πήγα τη μητέρα μου. Είναι πραγματικά απίστευτη η κατάσταση που επικρατεί εκεί μέσα. Στον κεντρικό διάδρομο των Επειγόντων Περιστατικών δεν υπάρχει ούτε ένα κάθισμα ως δείγμα του τι είναι κάθισμα. Ετσι αναγκάζονται οι ασθενείς, που μπορεί να έχουν τη μέση τους ή κάποιο χτύπημα στο πόδι ή να ζαλίζονται (ως τα πιο σοβαρά που χρειάζονται να κάθεται ο ασθενής), να είναι όρθιοι και να κάνουν την προσευχή τους για να έρθει η ώρα να τους εξετάσουν ή από την άλλη να ρίχνουν κατάρες και βρισιές στους γιατρούς για την και καλά αδιαφορία τους.
Βλέπετε, οι γιατροί εκεί μέσα είναι 2 ειδών, όπως και σε όλες τις άλλες δουλειές. Είναι αυτοί που θα προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους σωστά και να εξυπηρετήσουν όλους τους ασθενείς ή έστω όσους μπορέσουν παραπάνω, ενώ κάποιοι άλλοι θα κάνουν βόλτες στους διαδρόμους με άλλον συνάδελφο/η και θα καλαμπουρίζουν ή τους βλέπεις να μιλάνε στο κινητό με κάποιον/α φίλο/η ή κάνουν το διάλειμμά τους, κάνοντας κάμποση ώρα παραπάνω.
Οι τραυματιοφορείς είναι κατά κάποιο τρόπο αυτοί που μπορείς να ξεχωρίσεις εκεί μέσα, λόγω του ότι πηγαινοέρχονται συνέχεια -λες και τους κυνηγάνε- με τους ασθενείς στα καροτσάκια ή στα φορεία. Εκτός αυτών των θεμάτων, τα αντισηπτικά, που έχουν στους διαδρόμους για να απολυμαίνει τα χέρια του ο κάθε ´επισκέπτης´, δεν λειτουργούσαν λόγω του ότι ήταν άδεια.
Οταν χρειάστηκε η μητέρα μου να πάει τουαλέτα για την εξέταση ούρων που της είπαν να κάνει, γυρίζοντας μου είπε πως δεν είχε ούτε χαρτί υγείας και της έδωσαν αποστειρωμένες γάζες να σκουπιστεί. Και για να μην σας τα πολυλογώ, σε κάποια στιγμή που έγραφε το φάρμακο ο γιατρός για τη μητέρα μου, τον ρώτησα γιατί πληρώνουμε 5 ευρώ στα εισιτήρια που παίρνουμε για να μας εξετάσουν. Τον ρώτησα επειδή ήταν πρώτη φορά που μου συνέβη αυτό. Η απάντησή του ήταν μπορώ να πω λογική. Μου είπε: ´Τα 5 ευρώ είναι για τις εξετάσεις που θα κάνει ο ασθενής, αλλά μην μου πεις που πάνε αυτά τα 5 ευρώ από τον καθένα. Δεν ξέρω. Εδώ δεν έχουμε ούτε γάζες!´.
Πραγματικά δεν ξέρω σε τι χώρα ζω. Νομίζω ότι ζω σε μια χώρα τρίτου κόσμου που δεν ενδιαφέρεται κάνεις γι? αυτήν. Τουλάχιστον τα Νοσοκομεία έπρεπε να είναι στην πιο τέλεια κατάσταση, έτσι ώστε να μην υποφέρουν 2 και 3 φορές παραπάνω οι ασθενείς που πηγαίνουν εκεί. Αυτά είχα να σας γράψω ως ένα παράπονο ενός απλού πολίτη που ενδιαφέρεται για τον τόπο του ή αν θέλετε για τη χώρα του.
Ελπίζω να ενδιαφερθούν τα μεγάλα κεφάλια που μας κυβερνάνε για τα προβλήματα αυτά που έχει ο ´κλάδος´ της Υγείας και να δούμε το Νοσοκομείο κάποια στιγμή να δουλεύει όπως πρέπει και να έχει όλα τα απαραίτητα που χρειάζεται για την εξυπηρέτηση του κάθε ασθενή».
Νικόλαος
«Η γυναίκα μου έχει πολιομυελίτιδα εκ γενετής. Το Νοσοκομείο δεν την εξυπηρετεί, δεν υπάρχουν γιατροί και πρέπει να περιμένουμε σαν τους μουζίκους με τις ώρες για να γράψουν ένα φάρμακο, για να μπούμε για μια εξέταση. Δεν εξυπηρετεί τους ανάπηρους το Νοσοκομείο», αναφέρει ο κ. Νικόλαος.
Μαρκέλλα
«Προσωπικά δεν έχω παράπονο, με εξυπηρετούν καλά όσες φορές χρειάσθηκε. Ισως ορισμένοι γιατροί είναι λίγο απότομοι και αυτό δεν πρέπει να γίνεται. Ο άρρωστος πρέπει να εξυπηρετείται», τονίζει η κα Μαρκέλλα.
Γιάννης
«Το Νοσοκομείο έχει ελλείψεις σε αναλώσιμα και άλλο απαραίτητο εξοπλισμό. Τι να κάνουν και οι γιατροί· σηκώνουν τα χέρια ψηλά. Και εμείς πολλές φορές είμαστε φορτικοί και απαιτητικοί και για περιπτώσεις που δεν θα έπρεπε. Οι άνθρωποι εδώ δουλεύουν φιλότιμα και περισσότερο από το κανονικό», λέει ο κ. Γιάννης.
Νίκος
«Υπάρχουν ελλείψεις και σε εξοπλισμό και σε γιατρούς και σε νοσηλευτές. Σίγουρα το Νοσοκομείο Χανίων πρέπει να ενισχυθεί γιατί καλύπτει έναν ολόκληρο Νομό και πολύ κόσμο», υπογραμμίζει ο Νίκος.
Κυριάκος
«Γενικά υπάρχει μεγάλη καθυστέρηση για να κάνεις μια εξέταση, για το πιο απλό πράγμα. Είναι ένας γιατρός για να εξετάσει 40 άτομα και πρέπει να περιμένεις με τις ώρες με το χαρτάκι στο χέρι, την ίδια ώρα, που όσοι έχουν γνωριμία, μπαίνουν όποτε θέλουν. Γενικά πάντως χρειάζονται περισσότεροι γιατροί, φαίνεται ότι δεν επαρκούν σε αριθμό», σημειώνει ο Κυριάκος.
Για σοβαρές ελλείψεις σε νοσηλευτικό, ιατρικό και διοικητικό προσωπικό, που ξεπερνούν συνολικά τα 540 άτομα στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων, κάνει λόγο και ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Χανίων, κ. Βαγγέλης Κωνσταντουλάκης.
«Το μόνο που περιμένουμε είναι γύρω στα δέκα άτομα συμβασιούχους ενός έτους σε ειδικότητες: νοσηλευτικού προσωπικού, τραυματιοφορείς, βοηθό φαρμακοποιό και εργάτη», ανέφερε στα «Χ.Ν.» ο κ. Κωνσταντουλάκης.
«Κατά καιρούς έχουμε ελλείψεις σε ορισμένα υλικά. Τη μία δεν έχουμε συσκευές ορού, την άλλη εβδομάδα έχουμε. Δεν έχουμε γάντια συγκεκριμένο νούμερο, ενώ έχουμε κάποιο άλλο», επεσήμανε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος των εργαζομένων.
