Στον πεζόδρομο της Δωροθέου Επισκόπου, με την γραφική πλατεία πίσω από την Μητρόπολη, πολύ εύκολα θα δεις στα τραπεζάκια των καφέ, να απολαμβάνουν τη δροσιά καθισμένοι δίπλα-δίπλα την οικογένεια από τη Νορβηγία, μια παρέα ντόπιων νέων, ένα ζευγάρι συνταξιούχους. Μια οδός για όλους, για ψώνια, για ξεκούραση αλλά και μια ευκαιρία για ξέγνοιαστο περίπατο. Αυτόν τον δρόμο ακολουθήσαμε κι εμείς ανοίγοντας κουβέντα με τους ανθρώπους της περιοχής…
´Ποικιλία καταστημάτων και καλές τιμές´
Κατάστημα με είδη φο μπιζού και κοσμήματα διατηρεί εδώ και εικοσιπέντε χρόνια στην γωνία που συναντώνται η Δωροθέου Επισκόπου με την οδό Σκρύδλωφ ο κ. Αντώνης.
´Είμαι εικοσιπέντε χρόνια σε αυτόν τον δρόμο που έχει ομορφύνει πολύ από τότε που πεζοδρομήθηκε και είναι πολύ καλύτερα από ό,τι ήταν πριν. Οι επισκέπτες είναι Ελληνες και ξένοι´ ανέφερε.
´Αυτό που κάνει τον δρόμο ξεχωριστό´, επεσήμανε, ´είναι ότι υπάρχουν πολλά μαγαζιά μαζί και ποικιλία δικών μας προϊόντων ή εισαγωγής σε πολύ καλές τιμές. Ο κόσμος μάς προτιμάει και είμαστε ευχαριστημένοι´. Ο ίδιος επεσήμανε ότι ο δρόμος χρειάζεται ´λίγη ακόμη περιποίηση. Σε θέματα καθαριότητας νομίζω ότι είμαστε σε καλό επίπεδο αλλά υπάρχουν κάποιες ανάγκες ακόμη, όπως ο φωτισμός. Το θέμα της επαιτείας είναι ένα έντονο πρόβλημα, διότι υπάρχουν πολλά εστιατόρια και καφέ και δεν αφήνουν τον κόσμο ήρεμο”.
´Ομοιόμορφα σκιάδια´
Δεκαετία ζωής συμπληρώνει το ´Κεντρικόν´ στη μέση ακριβώς του δρόμου. Στα τραπεζάκια του καθημερινά συγκεντρώνεται πολύς κόσμος, καθώς προσφέρει μια όαση δροσιάς τους καλοκαιρινούς μήνες. ´Την πρασινάδα την έχουν δημιουργήσει οι μαγαζάτορες με τα έξοδα τους. Βλέπετε ότι προσέχουμε πολύ τον δρόμο, αποτελεί μια πράσινη γωνιά στην καρδιά της παλιάς πόλης´ αναφέρει ο ιδιοκτήτης του καταστήματος Μανώλης Σαραβελάκης, συμπληρώνοντας πως ´παρόλα αυτά υπάρχει και κόσμος που ακόμα δεν ξέρει τον δρόμο, τους ακούμε να περνάνε από εδώ και να λένε ´ωπ πότε έγινε αυτός ο δρόμος έτσι;´. Σιγά-σιγά όμως τον μαθαίνουν. Παρά τις γνωστές δυσκολίες, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τον εξυπηρετήσουμε και να τον κάνουμε να νιώσει καλύτερα´.
Και ο Μανώλης εκτιμά πως μια κοινή “εμφάνιση” όλων των καταστημάτων σε ό,τι αφορά τα σκιάδια θα ήταν χρήσιμη και θα βελτίωνε κατά πολύ την εικόνα της περιοχής.
´Η πεζοδρόμηση ωφέλησε´
´Η πεζοδρόμηση “ανέβασε” πολύ τον δρόμο, όπως επίσης το γεγονός ότι είναι κοντά στα Στιβανάδικα και ευνοείται τουριστικά´ μας λέει ο Ευτύχης Τσιβουράκης, που εδώ και δύο χρόνια λειτουργεί το ´Σουβλάκι Art´. Αυτό που λείπει από την περιοχή σύμφωνα με τον καταστηματάρχη είναι ´η καθαριότητα από πλευράς του Δήμου που θα μπορούσε να βελτιωθεί, καθώς δεν επαρκεί κατά την άποψη μου, όπως επίσης και η αντιμετώπιση της επαιτείας. Κατά τα άλλα ο φωτισμός είναι επαρκής. Γενικά ο δρόμος δεν έχει ανάγκη από μεγάλες παρεμβάσεις. Λίγη μόνο προσοχή από όλους μας´. Και ο Ευτύχης διαπιστώνει ότι η ´Δορωθέου´ γίνεται σιγά-σιγά, στέκι και για τους Χανιώτες.
Ο… ΠΑΛΙΟΣ
´Eίμαι στο δρόμο από το… πριν γεννηθείτε εσείς´, μας λέει ο κ. Γιάννης, ένας από τους πιο παλιούς στην περιοχή -από τη δεκαετία του ’60- όπου και δραστηριοποιείται ακόμα επαγγελματικά στη Δωροθέου Επισκόπου. Από τότε ο δρόμος είχε εμπορική χρήση. ´Πάντα ο δρόμος είχε καταστήματα, η διαφορά σε σύγκριση με σήμερα είναι ότι υπήρχαν αυτοκίνητα παρκαρισμένα, αριστερά – δεξιά. Τα καταστήματα πουλούσαν βαλίτσες, ρούχα, εσώρουχα, μπαούλα,κανά δύο ρολογάδικα… Καφενείο; Κανένα! Μόνο για ψώνια έρχονταν ο κόσμος και εκεί που είναι σήμερα το “Κεντρικόν” υπήρχε παπλωματάδικο´ θυμάται. Πλέον η εικόνα του δρόμου έχει αλλάξει κάτι που προξενεί ποίκιλα αισθήματα στον συνομιλητή μας. ´Πριν από μια 15ετία έγινε ο πεζόδρομος και σίγουρα η κατάσταση βελτιώθηκε ως προς τη λειτουργικότητα του δρόμου, που πλέον έγινε προσβάσιμος στους πεζούς. Εκ των πραγμάτων μειώθηκαν τα εμπορικά και έγιναν καφετέριες. Πλέον έχει γίνει και στέκι Χανιωτών καθημερινά αλλά και τις Κυριακές´ παρατηρεί.
Αυτό πάντως που σίγουρα θα ήθελε να δει να αλλάζει ο κ. Γιάννης στο δρόμο, είναι να αποκτά μια ομοιόμορφη εικόνα σε ό,τι αφορά τις ομπρέλες. ´Εχει ανάγκη ο δρόμος να μπουν ομοιόμορφα σκιάδια και να πάψει αυτή η εικόνα που επικρατεί σήμερα´ είναι η πρόταση του.
´Ο πεζόδρομος βοήθησε την περιοχή´
Από τους πιο νέους καταστηματάρχες που εγκαταστάθηκαν στον πεζόδρομο της Δωροθέου Επισκόπου είναι ο κ. Κωνσταντίνος Καμπέρης, ο οποίος στο σημείο που ήταν κάποτε το ´Αυτό του Κόκκορα´ σήμερα λειτουργεί καφετέρια.
´Ο πεζόδρομος που δημιουργήθηκε βοηθά πιο πολύ κάποιον να καθήσει και να πιει έναν καφέ με την ησυχία του ή να “τσιμπήσει” κάτι´ ανέφερε ο κ. Καμπέρης και πρόσθεσε πώς ´η “πιάτσα” ανέβηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, κυρίως με τις πρώτες καφετέριες που δημιουργήθηκαν και προσέλκυσαν Ελληνες´.
Ωστόσο, ο ίδιος επεσήμανε το ζήτημα της καλύτερης αστυνόμευσης αλλά και της καθαριότητας.
´Ο δρόμος χρειάζεται κι άλλα πράγματα. Για παράδειγμα ενώ είναι πεζόδρομος περνάνε πολλά μηχανάκια και μάλιστα σε ώρες αιχμής, 1 με 1:30 το μεσημέρι. Επίσης τα σκουπίδια μέσα στους κάδους πίσω ακριβώς από τη Μητρόπολη, θέλουν κάποια φροντίδα. Δεν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτό τώρα η Δημοτική αρχή; Κι επίσης θα μπορούσαμε οι καταστηματάρχες από κοινού με τον Δήμο να κάνουμε κάποια στέγαστρα από κοινού´ κατέληξε.
´Σημείο συνάντησης´
´Κάποτε ο δρόμος ήταν εγκαταλελειμμένος και πάρκαραν αυτοκίνητα. Φωτισμός δεν υπήρχε, ο κόσμος φοβόταν να κυκλοφορήσει και ξαφνικά όλα άλλαξαν´ μας λέει η Μαρία Διαμαντή, ιδιοκτήτρια καταστήματος κοσμήματος και δώρων, που βρίσκεται στον δρόμο της Δωροθέου Επισκόπου εδώ και τέσερα χρόνια.
´Είναι ένα σημείο που επικοινωνει η παλιά πόλη με το κέντρο. Και η πλατεία με τα καφέ στη μέση είναι μια πολύ γραφική εικόνα´ τόνισε.
´Ο κάθε καταστηματάρχης που άνοιγε ένα κατάστημα το έκανε με μεράκι και φροντίδα, έπειτα ήρθαν τα καφέ, πεζοδρόμησαν την δρόμο και η πλατεία αξιοποήθηκε. Και ουσιαστικά αυτό οφειλεται στα μαγαζιά και τους ιδιοκτήτες τους. Από τον δήμο αφού έφτιαξε το πλακόστρωτο, όλοι εξαφανίστηκαν´ ανέφερε η Μαρία που επεσήμανε την έλλειψη φωτισμού, κυρίως τους χειμερινούς μήνες και το ζήτημα της καθαριότητας.
´Περιμένουμε από τον Δήμο κάποιος να περνάει να μας ρωτάει αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. Εδώ υπάρχουν αποχετεύσεις που μυρίζουν και οι καταστηματάρχες βάζουμε συνέχεια το χέρι στην τσέπη και πληρώνουμε εμείς´ ανέφερε.
´Οικογενειακό περιβάλλον´
Πολύ πράσινο, λουλούδια, πολύχρωμα πουλιά σε κλουβιά, μικρές βρύσες που αναβλύζουν νερό και ένα… κόκκινο ποδήλατο, συναντάμε καθώς κατηφορίζουμε τον δρόμο, εκεί που η κα Εβελίνα με τον σύζυγό της διατηρούν επί τέσσερα χρόνια κατάστημα εστίασης.
´Παλιά σε αυτό το σημείο λειτουργούσε φούρνος´, μας είπε η κα Εβελίνα ´και ο δρόμος δεν παρουσίαζε την όμορφη εικόνα που έχει σήμερα. Παλιότερα δεν υπήρχε τίποτα εδώ, έχουμε ρίξει πολλά χρήματα, ιδιαίτερα έξω για να το φτιάξουμε´ σημείωσε.
´Εδώ συνδυάζει κανείς ηρεμία και οικογενειακό περιβάλλον γιατί λόγω του πεζόδρομου ένας γονιός μπορεί να αφήσει τα παιδιά του να παίζουν χωρίς να φοβάται ότι θα περάσει κάποιο αυτοκίνητο´ τόνισε.
´Τα πάντα είναι προσεγμένα και επίσης προσπαθούμε να υπάρχει ποιότητα των υπηρεσιών προς έλληνες και ξένους, επειδή θέλουμε να ξανάρθουν. Ο κόσμος που μας γνωρίζει σιγά-σιγά, έρχεται και ξανάρχεται, στηρίζοντάς μας´ ανέφερε η κα Εβελίνα και τόνισε ότι η περιοχή έχει ανάγκη από περισσότερο φωτισμό.
´Δεν είναι μόνο τουριστικός αυτός ο δρόμος! Κατά τη διάρκεια της ημέρας και το βράδυ είναι πολύ όμορφα. Είναι ένας δρόμος
-πέρασμα´ τόνισε.
´Στέκι για καφέ και φαγητό´
´Είμαι πολλά χρόνια εδώ, από το 1982´ μας λέει ο κ. Κανάκης που έχει κατάστημα με κορνίζες και πίνακες στην περιοχή, ο οποίος μας διηγείται πώς ήταν η περιοχή κάποτε. ´Μόνο ο δρόμος ήταν, τίποτε ιδιαίτερο. Δεν υπήρχε καμία σχέση με αυτό που είναι τώρα. Σε αυτό συνέβαλε ότι δημιουργήθηκε η πλατεία, τα μαγαζιά που άνοιξαν τα τελευταία χρόνια, οι καφετέριες. Είναι περισσότερο στέκι για καφέ και φαγητό´, μα είπε και συμπλήρωσε,
´η πεζοδρόμηση βελτίωσε την εικόνα της περιοχής. Βέβαια αν ο δήμος είχε κάνει ένα κιόσκι από πάνω μέχρι κάτω για να λείπουν αυτά τα πράγματα (οι τέντες και τα ομπρελοκαθίσματα), που είναι σαν τα αντίσκηνα, θα ήταν πολύ πιο ωραία και ο κόσμος θα κυκλοφορούσε καλύτερα´ επεσήμανε.
