«Μικρός λαός
και πολεμά
δίχως σπαθιά
και βόλια
για όλου του κόσμου το ψωμί,
το φως και
το τραγούδι…»
Αυτοί οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου αποδίδουν με τον καλύτερο τρόπο το μεγαλείο της Αντίστασης του Κρητικού Λαού ενάντια στις δυνάμεις του σκοταδισμού που είχαν ως στόχο την κατάκτηση της Ευρώπης, καθώς και ολόκληρου του πλανήτη, αποδίδουν το μεγαλείο της Μάχης της Κρήτης.
78 χρόνια έχουν περάσει από τότε. Και οι Κρήτες, απανταχού της γης, όπως και οι Σύμμαχοί μας σ’ εκείνον τον Αγώνα, συνεχίζουμε να θυμόμαστε εκείνη τη Μάχη, διοργανώνοντας εκδηλώσεις Τιμής και Μνήμης. Αυτές οι δράσεις διατηρούν ζωντανές τις Μνήμες και προβάλλουν το παράδειγμα του ηρωισμού των Κρητών, ως παράδειγμα προς μίμηση για εμάς τους επόμενους.
Η Μνήμη είναι από τα από τα ισχυρότερα όπλα που διαθέτει ένας λαός για να συνεχίσει την πορεία του πάνω στη γη. Όπως σωστά έχει ειπωθεί, «λαός χωρίς μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον». Γι’ αυτό πρέπει να διαφυλάσσεται, να προβάλλεται και να τιμάται όλη η προηγούμενη πορεία μας μέσα στο χρόνο, επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο αναδεικνύονται οι αξίες και οι αρχές που έχουμε ως φυλή, και τις οποίες πρέπει να τηρούμε για να εξελισσόμαστε και να προοδεύουμε.
Ταυτόχρονα, οφείλουμε να διατηρούμε ζωντανή τη Μνήμη, ως το χρέος απέναντι στους προγόνους μας, εκείνους που θυσιάστηκαν για να μπορούμε εμείς να είμαστε σήμερα Ελεύθεροι. Η ηρωική αντίσταση των Κρητικών ενάντια στην μπότα του φασισμού, στοίχισε χιλιάδες ανθρώπινες ζωές. Ολόκληρα χωριά καταστράφηκαν στην Κρήτη, όπως και σε άλλα μέρη της Πατρίδας μας, έγιναν ολοκαύτωμα κάτω από την καταστροφική μανία των εχθρών μας, οι οποίοι με ανείπωτο μίσος για τη δημιουργία την ίδια – δεν μπορούν να χαρακτηριστούν διαφορετικά οι πράξεις τους – επιχείρησαν την εξαφάνιση των Κρητικών που αντιστάθηκαν. Βασάνισαν και σκότωσαν ανθρώπους, έκαψαν περιουσίες, ισοπέδωσαν τόπους, στραγγαλίζοντας κάθε ίχνος ζωής.
Σ’ αυτούς τους προγόνους μας που υψώθηκαν κάστρα ολόκληρα Ελευθερίας οφείλουμε και τα προσκλητήρια νεκρών και τα δάφνινα στεφάνια και τις ομιλίες για το χρονικό της Μάχης. Αλλά – ιδιαίτερα – εμείς εδώ στα Χανιά, στον τόπο μας, όπου τα μαρτυρικά χωριά περισσεύουν, όπου το Μάλεμε έγραψε τη δική του λαμπρή Ιστορία, όπου κάθε οικογένεια έχει να διηγηθεί και μια ιστορία δική της από εκείνα τα χρόνια, οφείλουμε να ολοκληρώσουμε το Μνημείο για τη Μάχη της Κρήτης. Εκείνο το Μνημείο που περιμένει την ολοκλήρωσή του από το 2010. Πριν, με ενέργειες του τότε Νομάρχη Χανίων, Γρηγόρη Αρχοντάκη, είχε εξασφαλισθεί 1,5 εκατομμύριο ευρώ, ώστε να πραγματοποιηθεί η πρώτη φάση του έργου. Από τότε παραμένει ημιτελές.
Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, πολίτες, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Φορείς, κεντρικό κράτος για να ολοκληρωθεί επιτέλους. Είναι το ηθικό μας χρέος απέναντι στους προγόνους μας, απέναντι στους συμμάχους μας, απέναντι στα παιδιά μας, στους εαυτούς μας τους ίδιους. Γιατί θα αποτελεί σημείο αναφοράς της Ιστορίας μας και της Προσφοράς του τόπου μας στην Ελευθερία ολόκληρου του πλανήτη. Αιώνια θύμηση του μεγαλείου του Ανθρώπου.
