Μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές σχηματίστηκε η νέα Βουλή από οκτώ κόμματα στην οποία τρία απ’ αυτά “Σπαρτιάτες”, “Νίκη” και “Πλεύση Ελευθερίας” τοποθετούνται δεξιότερα της Δεξιάς. Στο πρόσφατο παρελθόν ξανάχαμε 8κομματική Βουλή, το 2015 (ΣΥΡΙΖΑ, Ν.Δ., Χ.Α., ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ, ΚΚΕ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ και ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ). Θα έχει ενδιαφέρον το κοινοβούλιο. Δεν πρόκειται να πλήξουμε. Η σημερινή Βουλή ξεπερνάει επικινδύνως κάθε άλλη στη σύγχρονη ιστορία του τόπου. Τα σόσιαλ μίντια, λόγω της προβληματικότητας της θα εφοδιάζονται με πλούσια δημοσιογραφική ύλη.
Η Ν.Δ. καθίσταται πανίσχυρη με αδύναμη αξιωματική αντιπολίτευση, σαν να μην υπάρχει, ο δε ελληνικός λαός δεν θα ’χει να κάνει μόνο με εξωτερικούς εχθρούς αλλά και με εσωτερικούς, που δημιούργησε το εκλογικό σύστημα και, όπως ελέχθη, οι “Σπαρτιάτες” και τα άλλα νεοφανή κόμματα θα αντιμετωπιστούν «κοινοβουλευτικά και πολιτικά». Όμως τέτοιου είδους μεταχείριση γίνεται σε νόμιμα κόμματα. Εφόσον δεν πήραν άδεια από τον Άρειο Πάγο να συμμετάσχουν στις εκλογές, δεν μπορεί παρά να θεωρηθούν νόμιμα.
Μια Βουλή, στην οποία επιτρέπεται να ομιλούν οκτώ κόμματα, δίνει τη δυνατότητα σε κάποιους να επιβάλουν επικοινωνιακά την παρουσία και τις απόψεις τους με φωνές και ακρότητες, ως εκ τούτου δε η πολυφωνία μπορεί να μετατραπεί σε κακοφωνία. Οι πρώτες ενδείξεις κακοφωνίας εμφανίστηκαν με τη χωροταξική τοποθέτηση των κομμάτων στα βουλευτικά έδρανα ανάλογα με την πολιτική ιδεολογία του καθενός. Υπάρχει μείζον θέμα; Αν ναι, ας το ξαναδεί ο πρόεδρος της Βουλής και ας αποφασίσει που θα καθίσουν οι “Σπαρτιάτες” και οι άλλοι.
Δεν είναι μόνον αυτό, αλλά και το ότι όσοι έχουν δημόσιο λόγο κρίνονται όχι απ’ όσα λένε, αλλά και από την εμφάνισή τους, που για άλλους είναι ενοχλητική, για μερικούς αδιάφορη. Την εικόνα εμφάνισης ενός δημόσιου προσώπου στο “ναό της Δημοκρατίας” μη ενδεδυμένου ευπρεπούς την αποστρέφεται η κοινωνία και γυρίζει την πλάτη στην πολιτική παράταξη που ανήκει το πρόσωπο. Η Βουλή δεν είναι πασαρέλα. Αυτοί οι άνθρωποι δημιουργούν τις προϋποθέσεις να γίνεται λόγος αύξησης του ποσοστού εισαγωγής στη Βουλή από 3% σε 5%, πράγμα που συνιστά περιορισμό της δημοκρατίας.
Πάντως ο πονοκέφαλος για τον επανεκλεγέντα πρόεδρο της Βουλής κ. Τασούλα (πήρε 249 ψήφους) είναι η χωροταξική αναδιάταξη στα βουλευτικά έδρανα των τριών ακροδεξιών κομμάτων.