Το φθινόπωρο του 1943 αποσπάσματα του γερμανικού στρατού εξόρμησαν προς τα χωριά του Σελίνου: Μονή, Λιβαδάς και Κουστογέρακο, όπου έσπειραν τον θάνατο και την καταστροφή. Και αυτό γιατί πληροφορήθηκαν ότι εκεί είχαν τα λημέρια τους αντάρτες σύμμαχοι από Μέση Ανατολή. Λίγο αργότερα, πιθανώς την 24η Νοεμβρίου, επανήλθαν για να εξοντώσουν ομάδα ανταρτών που είχαν και πάλι συγκεντρωθεί στην περιοχή. Οι αντάρτες ανήλθαν στα υψώματα πάνω και ανατολικά από το Κουστογέρακο που οχυρώθηκαν στην περιοχή του Λάκκου, ο Σπήλιος. Οι Γερμανοί επιχείρησαν να τους κυκλώσουν και η θέση των ανταρτών δεν θα ήταν εύκολη. Ξαφνικά όμως κατέβηκε από την υψηλή Μαδάρα ένα σύννεφο με μεγάλη έκταση και κάλυψε ταν πάντα, μέχρι κάτω, σε τέτοιο βαθμό που δεν ήταν δυνατόν να βλέπει κάποιος και σε απόσταση μερικών μέτρων. Οι Γερμανοί ανέμεναν να διαλυθεί, αλλά επειδή αυτό δεν γινόταν αποχώρησαν, για να μη νυχτώνουν σε αφιλόξενη περιοχή. Έτσι διασώθηκαν οι αντιστασιακοί. Τότε ο ευρισκόμενος εκεί υπέροχος άνθρωπος και αγωνιστής Νεοζηλανδός Perkins (Βασίλης) τους ανέφερε ότι αυτό ήταν ένα θαύμα και να ερευνήσουν τίνος αγίου γιορτή ήταν αυτή την ημέρα, να του χτίσουν εκεί εκκλησία. Αυτό και έγινε μετά από χρόνια. Ήταν η γιορτή της Αγίας Αικατερίνης και η θαυμαστή εκκλησία της δεσπόζει εκεί, στου Σπήλιου τον Λάκκο, για να θυμίζει το θαύμα της. Κάθε χρόνο τελείται θαυμαστό παραδοσιακό πανηγύρι και ως το σημείο αυτό οδηγεί ορεινός αγροτικός δρόμος, αν θυμάμαι καλά, πέντε χιλιομέτρων. Στη μεγάλη φορητή εικόνα που φτιάχτηκε έχουν υπογράψει με χρώμα όλοι οι αντάρτες που έτυχαν στο γεγονός ή αναγράφηκαν τα ονόματα των μη επιζώντων. Ας σημειωθεί ότι ο θρυλικός Πέρκινγκς δολοφονήθηκε από το γερμανικό απόσπασμα μαζί με τον αγωνιστή Βάνδουλα αργότερα, στις Φώκιες Ομαλού, σε ενέδρα και σήμερα έχει τοποθετήσει εκεί τιμητική – αναμνηστική πλάκα στο πρανές δεξιά.
80 χρόνια πριν: Το θαύμα της Αγίας Αικατερίνης
