ΓΙΑ ΤΟ SENSES OF AN ENDING
Βραβείο Booker 2011 στον Τζούλιαν Μπαρνς
Λονδίνο, Hνωμένο Βασίλειο
Στον Βρετανό μυθιστοριογράφο, Τζούλιαν Μπαρνς, απονεμήθηκε το φετινό βραβείο Booker για τη νουβέλα του ´The Senses of an Ending´.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Τζούλιαν Μπαρνς διεκδίκησε το βραβείο, καθώς έχει μπει στη λίστα για το Booker άλλες τρεις φορές.
Το βιβλίο ασχολείται με τις αναμνήσεις ενός μεσήλικου άνδρα από τα φοιτητικά του χρόνια.
Ο 65χρονος συγγραφέας, ο οποίος έλαβε και το χρηματικό έπαθλο των 50.000 λιρών δήλωσε στην επίσημη τελετή στο Γκίλντχολ του Λονδίνου ότι είναι ´ανακουφισμένος και ενθουσιασμένος´ που τελικά κέρδισε το βραβείο.
Η πρόεδρος της κριτικής επιτροπής, Στέλλα Ρίμινγκτον, είπε ότι το βιβλίο του ´έχει όλα τα στοιχεία ενός κλασικού έργου της αγγλικής λογοτεχνίας´ και τόνισε ότι ´είναι εξαιρετικά γραμμένο, έχει έξυπνη και λεπτοδουλεμένη πλοκή και αποκαλύπτει με κάθε του ανάγνωσμα νέα βάθη´.
´Κρίναμε ότι αυτό το βιβλίο μιλάει στον άνθρωποι του 21ου αιώνα´ πρόσθεσε.
Με τη σειρά του, ο ίδιος ο συγγραφέας ευχαρίστησε την επιτροπή και τους χορηγούς. ´Οσοι από εσάς έχετε δει το βιβλίο -πέραν των όσων πιστεύετε για το περιεχόμενό του- μάλλον θα συμφωνείτε ότι είναι ένα όμορφο αντικείμενο´.
Εσπευσε μάλιστα να συμπληρώσει ότι ´το βιβλίο ως αντικείμενο, αν θέλει να επιβιώσει απέναντι στο ηλεκτρονικό βιβλίο, πρέπει να μοιάζει με κάτι που αξίζει κάποιος να αγοράσει και να διατηρήσει´.
Ο Τζούλιαν Μπαρνς γεννήθηκε το 1946 στο Λέστερ της Μεγάλης Βρετανίας. Σπούδασε νομικά και γαλλική φιλολογία στην Οξφόρδη. Το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο ´Metroland´ εκδόθηκε το 1980. ´Ο Παπαγάλος του Φλωμπέρ´ (1984) κέρδισε λογοτεχνικά βραβεία στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Το 1986 η Ακαδημία Τεχνών και Γραμμάτων των ΗΠΑ του απένειμε το βραβείο Ε.Μ.Forster. Το 1988 χρίστηκε ιππότης του γαλλικού Τάγματος Τεχνών και Γραμμάτων.
Εχει υπάρξει τρεις φορές υποψήφιος για βραβείο Booker με τα έργα του ´Ο Παπαγάλος του Φλωμπέρ´, ´Αγγλία, Αγγλία´ και ´Αρθρουρ και Τζορτζ´.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 150 σελίδων μυθιστόρημα του Τζούλιαν Μπαρνς δεν είναι το πιο σύντομο που έχει βραβευτεί ποτέ με Booker.
Η Πενέλοπε Φίτζεραλντ κατέχει το ρεκόρ συντομίας με το μυθιστόρημα ´Offshore´ που είχε κερδίσει το 1979 με 132 σελίδες.
Το νέο βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς θα κυκλοφορήσει στα ελληνικά την άνοιξη του 2012 από τις εκδόσεις ´Μεταίχμιο´.
Να νιώθεις μπλε, να ντύνεσαι κόκκινα
Ερση Σωτηροπούλου
Μια εξεγερμένη έφηβη κι ένα πνευματικά καθυστερημένο παιδί μοιράζονται ένα τσιγάρο βιώνοντας τη συνενοχή και την ελευθερία της ´διαφοράς´ τους. Ενας αθεράπευτα ρομαντικός σύζυγος σκηνοθετεί απιστίες, για να αποκαταστήσει το παλιό, σβησμένο πάθος. Μια ποιήτρια σε βασανιστική αναζήτηση των στίχων της συναντιέται με μια τυχαία φράση που βαραίνει πάνω της σχεδόν προφητικά.
Μια μοναχική γυναίκα που μόλις έχει μετακομίσει κατατρύχεται από την εικόνα μιας σφήκας παγιδευμένης στο παράθυρό της. Ενα ταξίδι μετατρέπεται σταδιακά σε εφιάλτη, για να καταλήξει στην κατάφαση της αγάπης.
Η Ερση Σωτηροπούλου, δεξιοτέχνης της λεπτομέρειας, αποτυπώνει συμβάντα που, μολονότι δείχνουν ασήμαντα, εκρήγνυνται μέσα στο ουδέτερο τοπίο της καθημερινότητας. Φωτίζουν τη στιγμή και της προσδίδουν αποκαλυπτικές διαστάσεις.Αυτές οι απροσδόκητες εκλάμψεις παγώνουν τον χρόνο, εντείνουν το βίωμα και κινητοποιούν μηχανισμούς αυτογνωσίας.
Εκδότης: Πατάκης
Το τελευταίο τετράδιο Ζοζέ Σαραμάγκου
´Θέλω να φαίνεται στα βιβλία μου πως από αυτό τον κόσμο πέρασε (ό,τι αξία κι αν έχει αυτό, σύμφωνοι;) ένας άνθρωπος που λεγόταν Ζοζέ Σαραμάγκου. Θέλω να το μαθαίνει κανείς αυτό στην ανάγνωση των βιβλίων μου – επιθυμώ η ανάγνωση των βιβλίων μου να μην είναι μερικά ακόμα μυθιστορήματα στη λογοτεχνία αλλά ο τόπος όπου αντιλαμβάνεται κανείς το σημάδι ενός ανθρώπου´, ανέφερε σε μια παλιά του συνέντευξη ο μεγάλος νομπελίστας συγγραφέας. Το τελευταίο τετράδιο περιλαμβάνει όλα τα κείμενα που έγραψε ο Ζοζέ Σαραμάγκου για το blog του, από το Μάρτιο του 2009 ως τον Ιούνιο του 2010.
Είναι η τελευταία καταγραφή, σε καθημερινή σχεδόν βάση, της σκέψης του για την ιβηρική και την παγκόσμια επικαιρότητα, για τους θεσμούς και τα πρόσωπα που μας κυβερνούν, για τις αξίες και τους θεσμούς που λείπουν, για τα προσωπικά του σχέδια και τις ματαιώσεις τους, για το όραμα του κόσμου που θα γεννηθεί μέσα από την κρίση.
Εκδότης: Καστανιώτης
Ως την τελευταία πνοή
Γιώργος Γιάντας
Τέλη του 1916 ήτανε που έφτασα στη Σμύρνη να βρω μια καλύτερη τύχη. Όσα ακολούθησαν από κει κι ύστερα δύσκολα τα χωρά ο νους. Λέω, τα ζησα; Kι όμως τα ζησα…
Το τέλος του Μεγάλου Πολέμου της Ευρώπης, το όραμα του Βενιζέλου, τις εθνικές μας προσδοκίες αλλά και τα συμφέροντα, τις ψεύτικες υποσχέσεις, τον άσβεστο διχασμό και την καταστροφή. Πολέμησα, έζησα τον έρωτα, πλήγωσα, αγάπησα.
Το ριζικό σου όμως θα το διαβαίνει πάντα η τύχη; Κι η αγάπη; Θα σε περιμένει για πάντα;
Δεν είναι γραμμένα εδώ μέσα μονάχα όσα είδα, μα είναι κρυμμένη κι η ζεστή αγκαλιά Εκείνης.
Γι’ αυτήν έτρεξα να προλάβω τη φωτιά. Αυτή είναι η ιστορία μου…
Εκδότης: Λιβάνης – Νέα Σύνορα
Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων
Jean – Michel Guenassia
Το 1959 ο Μισέλ Μαρινί είναι δώδεκα ετών. Είναι η εποχή του ροκ-εν-ρολ και του Πολέμου της Αλγερίας. Ο ίδιος είναι ερασιτέχνης φωτογράφος, μανιώδης αναγνώστης και θαμώνας τού ´Balto´, ενός μπιστρό στη λεωφόρο Ντανφέρ-Ροσρώ, όπου συναντιέται με τους φίλους του για να παίξουν ποδοσφαιράκι. Στην πίσω αίθουσα του μπιστρό θα γνωρίσει τον Ίγκορ, τον Λεονίντ, τον Σάσα, τον Ίμρε και την υπόλοιπη παρέα, πολιτικούς πρόσφυγες από τις κομμουνιστικές χώρες. Οι άνθρωποι αυτοί εγκατέλειψαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οικογένειές τους, πρόδωσαν τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Συναντήθηκαν στο Παρίσι, στη Λέσχη σκακιστών που φιλοξενεί η πίσω αίθουσα του ´Balto´, όπου συχνάζουν επίσης ο Ζοσέφ Κεσέλ και ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ.
Επιπλέον, τους δένει ένα φοβερό μυστικό, που ο Μισέλ τελικά θα το ανακαλύψει.
Η γνωριμία με τα μέλη της Λέσχης θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του αγοριού.
Γιατί είναι όλοι τους αθεράπευτα αισιόδοξοι.
Εκδότης: Πόλις
Μία εβδομάδα στο αεροδρόμιο
Αλαίν ντε Μποττόν
Το καλοκαίρι του 2009, ο Αλαίν ντε Μποττόν προσκλήθηκε από τους ιδιοκτήτες του Χίθροου να γίνει ο πρώτος φιλοξενούμενος συγγραφέας στην ιστορία του. Εχοντας πρωτόγνωρη, απεριόριστη πρόσβαση σε ένα από τα πλέον πολυσύχναστα αεροδρόμια στον κόσμο, συνάντησε ταξιδιώτες από όλο τον πλανήτη και μίλησε με τους πάντες, από τους χειριστές αποσκευών ως τους πιλότους και από τα ανώτερα στελέχη ως τον ιερέα του αεροδρομίου. Βασιζόμενος στις συζητήσεις, δημιούργησε αυτό το εξαιρετικά στοχαστικό κείμενο για τη φύση του ταξιδιού, της εργασίας, των σχέσεων και της καθημερινότητάς μας.
Σε συνεργασία με τον φημισμένο φωτορεπόρτερ Richard Baker, εξερευνά το μαγικό και το κοινότοπο, και την αλληλεπίδραση ταξιδιωτών και εργαζομένων σε κάθε σημείο αυτού του οικείου αλλά μυστηριώδους ´μη τόπου´, τον οποίο εξ ορισμού αδημονούμε να εγκαταλείψουμε. Οδηγώντας τον αναγνώστη στην αίθουσα αναχωρήσεων, στον χώρο ελέγχου επιβατών και στην αίθουσα αφίξεων, ο Ντε Μποττόν καταδεικνύει με το συνήθη συνδυασμό ευστροφίας και γνώσεων ότι ο χρόνος που περνάμε στα αεροδρόμια ίσως είναι περισσότερο αποκαλυπτικός απ’ όσο πιστεύουμε.
Εκδότης: Πατάκης