«Ο λύκος κι αν εγέρασε…»

Ο ικανότατος Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο 78 ετών πολιτικός, που συνεχώς βρισκόταν στο προσκήνιο λόγω συμμετοχής του ως υπ. Οικονομικών στην Ευρωζώνη και στο Γιούρογκρουπ, απ’ όπου κατηύθυνε την οικονομική πολιτική του ευρώ, από τότε που τοποθετήθηκε πρόεδρος του Γερμανικού Κοινοβουλίου, έχασε την παγκόσμια αίγλη του. Επειδή τούτο του κόστιζε επικοινωνιακά και διότι δεν ήθελε να χάσει την γενική αναγνώρισή του, κυρίως στο εξωτερικό, έστω και από τη θέση του προέδρου της Μπούντεστανγκ, έκανε την επανεμφάνισή του θέλοντας να καθορίσει επακριβώς τον τρόπο λειτουργίας και τις προτεραιότητες του υπό συγκρότηση Ταμείου Ανασυγκρότησης για την αντιμετώπιση της ύφεσης λόγω του κορωνοϊού. Σημειωτέον ότι τυγχάνει γενικής αναγνώρισης απ’ τους Γερμανούς συμπολίτες του, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμφωνούν μαζί του.
Στην πρώτη κυβέρνηση Μέρκελ το 2005 είχε το χαρτοφυλάκιο του υπ. Εξωτερικών και παρά του ότι ανήκε στους Χριστιανοδημοκράτες, συντάχθηκε με τη Μουσουλμανική Κοινότητα της Γερμανίας και θεσμοθέτησε την διάσκεψη για το Ισλάμ. Έτσι πήρε τους Γερμανοτραφείς Τούρκους με το μέρος του.
Επί 48 χρόνια στην πολιτική σκηνή με αδιάκριτη “φαντασία στην εξουσία” επηρέαζε τις εξελίξεις στην Ευρώπη από κοινού με την Άνγκελα Μέρκελ η οποία τον διόρισε υπ. Οικονομικών. Πριν απ’ την οικονομική κρίση το 2008 – 2009 είχε εκδηλώσει την πρόθεσή του, να υπάρξει η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων, μια “μικρή” και μια “μεγάλη” Ευρωζώνη, για να ελέγχει τις αδύνατες χώρες. Επινόησε δε τότε τον “ηθικό κίνδυνο”, που θα υφίστατο η Ευρώπη από την ελληνική οικονομική κρίση και επέβαλλε την πολιτική λιτότητος των μνημονίων στη χώρα μας. Δεν ξεχνούμε ότι συνεχώς απ’ την πρώτη κυβέρνηση Τσίπρα το 2015 απειλούσε με Grexit απ’ την Ευρωζώνη την υπερχρεωμένη χώρα μας.
Τώρα με την υγειονομική κρίση δεν ταυτίστηκε με τις αποφάσεις της Μέρκελ επιβολής μέτρων. Κατά δηλώσεις μερικών που τον γνωρίζουν καλά, σκεπτόταν πάντα θεσμικά. Τα Ευρωκοινοβούλια, έλεγε «πρέπει να πιεστούν, να αξιοποιήσουν την κρίση ως ευκαιρία». Χρειάζεται, συνιστούσε «συντεταγμένη πορεία να γίνει υπέρβαση διαφόρων αγκυλώσεων, για να βγουν ενισχυμένη απ’ αυτή την κρίση». Θεωρούσε τα μέτρα για τον Covid -19, ότι ήσαν αντισυνταγματικά, διότι περιέστελλαν θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών. «Όταν ακούω, έλεγε, ότι όλα τα άλλα πρέπει να υποταχθούν στην προστασία της ζωής, πρέπει να πω ότι αυτό δεν ισχύει στην απολυτότητά του». Μπορούσε να πάρει άλλη θέση, μια και ο ίδιος ανήκει στις ομάδες υψηλού κινδύνου, όχι μόνο λόγω ηλικίας, αλλά και αναπηρίας. Εδώ ισχύει η παροιμία ότι «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άλλαξε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του»!
Όσοι βρίσκονται στον περίγυρό του και τον έχουν ψυχολογήσει, εκτιμούν ότι με τις τελευταίες παρεμβολές του επικείμενων και των προεδρικών εκλογών το 2021 που πιστεύεται ότι θα τις χάσει η Μέρκελ, προετοιμάζει την κύκνειο ωδή του πολιτικού του τέλους.