´Ο Ελευθέριος Βενιζέλος […] υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς της νεότερης Ελλάδας και αναμφισβήτητα ο κορυφαίος πρωθυπουργός της, με τα σημαντικότερα επιτεύγματα στον τομέα κυρίως της εξωτερικής πολιτικής και των οικονομικών μεταρρυθμίσεων.
Διπλασίασε τα εδαφικά σύνορα της Ελλάδος, πρωταγωνίστησε στην αυτονομία της Κρητικής Πολιτείας και την οριστική ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, συνέβαλε στην απελευθέρωση του μεγαλύτερου μέρους της Μακεδονίας, του μεγαλύτερου τμήματος της Ηπείρου, των νησιών του Αιγαίου και στην οργάνωση της χώρας στα πρότυπα αστικού κράτους διατελώντας πολλές φορές πρωθυπουργός”.
Με τα παραπάνω η ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια wikipedia ξεκινά την παρέθεση στοιχείων για τον Ελευθέριο Βενιζέλο ο οποίος βρέθηκε αρκετές φορές επικεφαλής να οδηγεί το καράβι “Ελλάς” ως εκλεκτός του εκλογικού σώματος.
Για πάρα πολλούς λόγους λατρεύτηκε από μεγάλο κομάτι του ελληνικού λαού σαν μυθικός ήρωας -ιδίως εδώ στην Κρήτη- και κατά καιρούς σε δύσκολες συνθήκες κλήθηκε “να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά”.
Από το αρχείο των “Χ.Ν.” παραθέτουμε ένα “επιστολικόν δελτάριον” (σημ.: καρτ ποστάλ, ίσως του 1926) με το οποίο ο… λαός προστακτικά τον καλεί να παρατήσει της “ξενιτιάς τον μαύρον ουρανόν” (σημ.: είχε φύγει γι’ ακόμη μια φορά στο Παρίσι) και να αναλάβει τα ηνία της χώρας για να σώσει ως πρωτογιός την Μάνα του (την Ελλάδα) που πεθαίνει.
Πού ’σαι Λευτέρη Βενιζέλο; (2)
Η όλη δημιουργηθείσα τωρινή κατάσταση στα πολιτικά πράγματα τής χώρας -σήμερα 75 χρόνια μετά τον θάνατο του μεγάλου Εθνάρχη- κάνει πολλούς να ανακαλούν το όνομά του αλλά ακόμη και αυτήν την… παρουσία του!
Δεν είναι λίγοι αυτοί που υποστηρίζουν ότι ο συγκεκριμένος πολιτικός άντρας δεν θα άφηνε τη χώρα να φτάσει σε αυτό το σημείο και παρόλο που ζούμε σε μια διαφορετική εποχή με άλλες πολιτικές συνθήκες, πολλοί είναι οι υποστηρικτές της άποψης που επισημαίνει την πολιτική μαεστρία με την οποία ο Ελευθέριος Βενιζέλος κινούνταν ως ισότιμος ανάμεσα στις τότε μεγάλες Δυνάμεις προς όφελος του εθνικού συμφέροντος.
Κάτι που μάλλον δεν ισχύει για τους σύγχρονούς μας έλληνες πολιτικούς! Ποιος τάχα σημερινός έλληνας πολίτης θα έβγαινε αυθόρμητα στο δρόμο για οποιονδήποτε παρουσιαζόμενο εθνοσωτήρα;
Και πάλι από το αρχείο των “Χ.Ν.” παραθέτουμε ένα ακόμη επιστολικόν δελτάριον (φωτ. της Νέλλης που παρουσιάζει δύο γυναίκες στο μπαλκόνι του σπιτιού τους σε κάποιο χωριό της Κρήτης) με την χαρακτηριστική λεζάντα “Ερχεται;”
Εμείς σήμερα το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν αγωνιούμε για κανέναν να ’ρθεί! Μάλλον θα βγαίναμε να φωνάξουμε: ´φύγανε;´
Πού ’σαι Λευτέρη Βενιζέλο; (3)
Με αφορμή τα παραπάνω παραθέτουμε και ένα… παράπονο συμπολίτη μας, ο οποίος μάς ζήτησε να αναφερθούμε στο πραγματικό περιστατικό που του συνέβη πριν από 2-3 περίπου εβδομάδες!
Οταν η μικρή του κόρη έχοντας ακούσει για τα έργα του Ελευθέριου Βενιζέλου, ζήτησε από τον μπαμπά της να δει μια φωτογραφία του, ο συμπολίτης μας θεώρησε καλό να ψάξει να βρει μια από τις μικρές εκείνες προτομές του και να της την δώσει.
Ωστόσο όπως ο ίδιος μας είπε: “έψαξα όλο το λιμάνι, στα τουριστικά μαγαζιά και δεν βρήκα πουθενά κανένα αγαλματάκι του. Υπήρχαν άλλα και άλλα αγαλματάκια αλλά του Βενιζέλου τίποτα. Είναι ντροπή μας, γράψτο όπως σου το λέω, να μπορούν να βρίσκουν τα παιδιά μας αφίσες των Ρουβάδων και όποιων άλλων και να μη μπορούμε να βρούμε κάτι που έχει να κάνει με την Ιστορία του τόπου μας! Εκεί μας έχουν καταντήσει!”
Κι αυτό από τα σημεία των καιρών είναι αγαπητέ φίλε Γιάννη!
Ο καθένας από το μετερίζι του πρέπει να αμυνθεί, να παλέψει και ειδικά στις μέρες μας που οι περιστάσεις το καλούν όσο ποτέ άλλοτε.
Και κατά τη γνώμη μου, στο θέμα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας, εκεί πρέπει να δοθεί ο μεγάλος αγώνας!
