Επιστροφή στα παλιά…

Στις υπηρεσίες του τσαγκάρη και της μοδίστρας της γειτονιάς, στρέφονται ξανά -λόγω κρίσης- πολλοί καταναλωτές και στα Χανιά. H μεταποίηση παλαιών ρούχων και υποδημάτων επιστρέφει δυναμικά καθώς είναι μια από τις λύσεις, στις οποίες οδηγούνται οι καταναλωτές προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα μεσούσης της οικονομικής στενότητας. Σύμφωνα με επαγγελματίες που ασχολούνται με το αντικείμενο στην πόλη των Χανίων, αν και οι ίδιοι έχουν πληγεί από την κρίση, αποκτούν σταδιακά μια σταθερή πελατεία. Οπως λένε, παλιότεροι πελάτες επιστρέφουν ζητώντας την επιδιόρθωση των «καλών» τους ρούχων, ενώ οι νέοι πελάτες (και νεότεροι σε ηλικία) απευθύνονται συχνά σε αυτούς για πιο μοντέρνες και «πρωτοποριακές» ιδέες.

Κυρίως γυναίκες
Η κα Μαρία Παπαχριστοπούλου, που διατηρεί εργαστήριο για μεταποίηση ρούχων  στα Χανιά τα τελευταία 11 χρόνια, μας λέει ότι η δουλειά είχε αυξηθεί από πέρυσι.
“Από πέρυσι ο κόσμος έχει ξεκινήσει να μας φέρνει πολλά παλιά ρούχα, μερικά από αυτά είναι μέχρι και είκοσι χρονών. Μας ζητάνε να τροποποιήσουν τα μανίκια, το πέτο ή τους γιακάδες σε παλτό, φορέματα κ.ά. για να τα κάνουμε πιο μοντέρνα. Επίσης, σε δερμάτινα σακάκια, κοστούμια παλτό και παντελόνια που είναι άλλο στυλ ή πιο φαρδιά οι περισσότεροι ζητούν να τα στενέψουμε ή να τα κοντύνουμε”, αναφέρει.
Θέλει ή μαεστρία ή τέχνη, μας λέει η κα Μαρία η οποία εξηγεί τι ακριβώς ζητάνε συνήθως οι πελάτες:  “Αν το πέτο είναι μεγάλο να το μικρύνουμε, εάν το μανίκι έχει σούρα τύπου «νυχτερίδα» να το αλλάξουμε, εάν είναι σταυρωτό να το κάνουμε μονόπετο, εάν είναι μεγάλη η πλάτη κάνουμε στένεμα, εάν το παντελόνι  έχει πιέτες να τις βγάλουμε… Κάνουμε τροποποιήσεις σε όλα τα ρούχα παιδιά, γυναικεία, ανδρικά κ.ά”.
Σύμφωνα με την ίδια οι πιο πολλές τροποποιήσεις γίνονται σε παλιά τζιν παντελόνια. “Ειδικά οι κυρίες εάν έχουν κάποιο τζιν στυλ καμπάνα, μας λένε να το στενέψουμε για να μπαίνει  μέσα στην μπότα. Όταν αδυνατίζουν μας ζητάνε επίσης να τα στενέψουμε. Επίσης, η νεολαία θέλει τα τζιν ή τα πουκάμισα να είναι πιο εφαρμοστά και φινετσάτα”, επισημαίνει. “Πάντα είχαμε δουλειά στις επιδιορθώσεις αλλά τώρα δεν βλέπουμε να κυκλοφορούν καινούρια ρούχα επειδή ο κόσμος δεν αγοράζει. Κάμψη έχουμε συνήθως τον Σεπτέμβρη όταν ανοίγουν τα σχολεία και μετά τις γιορτές που μπαίνουν οι εκπτώσεις. Από τον Μάρτιο που μπαίνουν τα ανοιξιάτικα που θέλουν στένεμα και αλλαγές αρχίζει πάλι η δουλειά”, αναφέρει.
Αρκετοί είναι, πάντως, οι καταναλωτές που πριν προχωρήσουν σε κάποια επιδιόρθωση κάνουν έρευνα αγοράς για να δουν τι τους συμφέρει.
“Με το που θα μας φέρουν κάποιο ρούχο για επιδιόρθωση ρωτάνε πόσο θα στοιχίσει από την αρχή, ενώ πρώτα μας τα άφηναν και δεν τους ένοιαζε”, μας λέει η κα Μαρία.
Και προσθέτει: “Κάποτε εάν είχαμε κάποιο ρούχο ποιότητας αλλά ήταν π.χ. φαρδύ ή είχε παλιώσει μετά από 2 – 3 χρόνια, δεν το χρησιμοποιήσουμε και το πετούσαμε. Τώρα αυτό άλλαξε, ακόμη και δέκα ή δεκαπέντε χρονών ρούχα μας φέρνουν για να επιδιορθώσουμε. Μια πελάτισσα χθες έφερε ένα δερμάτινο και μας είπε πως είχε να το φορέσει δεκαπέντε χρόνια και ζήτησε να το στενέψουμε. Η κρίση μας έκανε να αναπροσαρμοστούμε και να «πατήσουμε λίγο φρένο», διότι γινότανε πολλή σπατάλη”.

Λιγότερα τα καινούργια ρούχα φέτος
«Τα καινούρια ρούχα που μας φέρνουν για επιδιόρθωση φέτος είναι πολύ λιγότερα από τους περασμένους χρόνους», μας λέει ο κ. Φάνης Ορφανουδάκης που με τη σύζυγό του, κα Σπυριδούλα, διατηρούν εδώ και δεκαπέντε χρόνια ένα μικρό εργαστήριο επιδιορθώσεως ρούχων “στην καρδιά” των Χανίων.
“Ο κόσμος δεν αγοράζει καινούρια ρούχα. Και αυτά τα καινούργια, επειδή είναι από καταστήματα πολυεθνικών που είναι πιο φθηνά, χαλάνε πιο εύκολα.
Βλέπουμε πως οι καταναλωτές προτιμούν να πάρουν κάποιο ρούχο το οποίο δεν έχει μεγάλο κόστος και ας το επιδιορθώσουν στην πορεία αν σπάσει ή χαλάσει κάποιο φερμουάρ ή κουμπί. Επίσης, παλαιότερα οι παρτίδες των καινούριων ρούχων που ήθελαν επιδιόρθωση ήταν πιο πολλές ενώ τώρα επιδιορθώνουν τα πιο απαραίτητα, παντελόνια, κάποιο καλό σακάκι κ.λπ. Έτσι  δουλειά υπάρχει κατά περιόδους και δεν είναι όπως παλιότερα που υπήρχε συνεχής ροή. Υπάρχει μεγάλη πτώση”, αναφέρει ο κ. Φάνης.
“Εδώ είμαστε από το 1996. Από παλιά ο κόσμος που αντιμετώπιζε κάποια οικονομική στενότητα επιδιόρθωνε τα ρούχα του. Αλλά τώρα με την κρίση υπάρχει μεγαλύτερο πρόβλημα σε περισσότερες κατηγορίες ανθρώπων και επαγγελμάτων. Οι άνθρωποι ξαναγυρίζουν σε αυτού του τύπου τα μαγαζιά και προτιμούν να επιδιορθώνουν τα παλιά ρούχα τους.
Κάνουμε επιδιορθώσεις σε γυναικεία, ανδρικά και παιδικά ρούχα, μπουφάν, σακάκια, παντελόνια ή μπορούμε με τις κατάλληλες αλλαγές να αλλάξουμε και όλο το ρούχο, να το κάνουμε πιο στενό, να αλλάξουμε τα πέτα κ.λπ.”, επισημαίνει η κα Σπυριδούλα.

Ο κόσμος ξαναγυρίζει στα παλιά
«Οταν ανοίξαμε το εργαστήριο είχαμε πάρα πολλή δουλειά, το 2008 και μετά υπήρξε κάποια “κοιλιά” στη ροή των ανθρώπων που επιδιόρθωναν τα υποδήματά τους αλλά τώρα βλέπω πως ξαναγυρίζουμε στις πρώτες εποχές.
Βλέπουμε τη δουλειά να αυξάνεται υπερβολικά, σε βαθμό που πρέπει να δουλεύουμε πάνω από τρία άτομα ακόμη και τις Κυριακές και τις αργίες”, αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Θοδωρής Παπαδάκης, ο οποίος διατηρεί με τον αδερφό του κατάστημα επιδιόρθωσης υποδημάτων εδώ και εννέα χρόνια στο κέντρο των Χανίων.
Όπως επισημαίνει ο ίδιος “βλέπουμε ότι η πλειοψηφία των υποδημάτων που μας φέρνουν δεν είναι καινούρια αλλά παλιά. Τα περισσότερα ειναι παπούτσια δεκαπενταετίας, αρκετά φθαρμένα με αποτέλεσμα να καταλαβαίνουμε πως οι άνθρωποι έχουν ξεθάψει παπούτσια από πατάρια, παπουτσοθήκες μέχρι και… κήπους. Μας φέραν ένα ζευγάρι παπούτσια θαμμένο πέντε χρόνια σε κήπο! Ήταν ένα τελείως φθαρμένο, σκισμένο ζευγάρι αρβυλάκια το οποίο μας έφεραν να επιδιορθώσουμε γιατί δεν είχαν χρήματα να πάρουν άλλα. Καταλαβαίνει έτσι κανείς σε τι κατάσταση έχουν φθάσει οι άνθρωποι και πόσο ανάγκη έχουν για να επιδιορθώσουν τα παπούτσια τους αλλά και οτιδήποτε παλιό έχουν μέσα στο σπίτι”.
“Πριν 2 – 3 χρόνια μας έφερναν για επιδιόρθωση αρκετά ακριβά ζευγάρια παπούτσια και μπότες που η αξία τους ήταν άνω των 300 – 700 ευρώ ή τσάντες των 2.000 ευρώ. Τώρα τα παπούτσια που μου φέρνουν κάνουν 10 ή 20 ευρώ το πολύ έως 30 ευρώ. Τα περισσότερα είναι πάρα πολύ παλιά, δερμάτινα εικοσαετίας που είχαν «παροπλίσει» και τώρα τα ξαναχρησιμοποιούν… Τα επώνυμα, τέλος!”, μας λέει με νόημα ο κ. Παπαδάκης.

Αλλαγές σύμφωνα με τη μόδα
«Κάποτε υπήρχε μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη, δηλαδή ο κόσμος αγόραζε περισσότερα καινούρια υποδήματα και εμείς φτιάχναμε λιγότερα παλιά. Τώρα φτιάχνουμε περισσότερα παλιά και λιγότερα καινούρια υποδήματα”, μας λέει η κα Εσθήρ Λιονουδάκη, που μαζί με τον σύζυγο και την κόρη τους διατηρούν εργαστήριο επιδιόρθωσης υποδημάτων στο κέντρο της πόλης, τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.
“Κάθε εποχή έχει τη δική της μόδα”, επισημαίνει η κα Εσθήρ και εξηγεί: “Τώρα μας ζητάνε να αλλάζουμε τις μύτες των παπουτσιών και από μυτερά να τα κάνουμε στρογγυλά. Επίσης, κόβουμε τις μύτες και το κάνουμε τύπου “pip toe” ή κόβουμε τις μπότες και τις κάνουμε μποτάκια  ή τις στενεύουμε… Ακόμη μας φέρνουν πάρα πολλές τσάντες για να επιδιορθώσουμε τα φερμουάρ ή να αλλάξουμε με κάποιες τροποποιήσεις το στυλ.
Οι περισσότεροι πελάτες ζητούν να κάνουν αλλαγές στα παπούτσια τους, να κάνουν τις μύτες στρογγυλές ή να τα στολίσουν με κάποιο φιογκάκι, να κόψουν το τακούνι και να το χαμηλώσουμε”.
“Παρατηρούμε πως τώρα υπάρχουν περισσότερες φθορές στα παπούτσια σε σχέση με παλιότερα, γιατί τα περισσότερα καινούρια που αγοράζουν οι άνθρωποι είναι κινέζικα και χαλάνε πιο εύκολα ενώ παλιότερα δεν γινόταν αυτό”, επισημαίνει.
“Πλέον ο κόσμος δεν ψωνίζει καινούρια και προτιμά να ψάξει στις ντουλάπες και στις παπουτσοθήκες του και να διορθώσει με κάποιο τρόπο αυτά που έχει από παλιά. Να κάνουν κάποιες αλλαγές, όσο τους παίρνει. Πάντα ρωτάνε πρώτα την τιμή και μετά βλέπουν τι θα κάνουν”, αναφέρει η κα Εσθήρ, η οποία μας λέει ότι ζευγάρια παπούτσια που μένουν στα αζήτητα πάνω από 1 – 2 χρόνια στο κατάστημα τα προσφέρουν δωρεάν σε οικογένειες και ανθρώπους που έχουν ανάγκη.