Κυριακή, 26 Ιανουαρίου, 2025

Ποδοσφαιρικό υπερθέαμα και φίλαθλοι για… όπερα

Οταν η τύχη σου προσφέρει απλόχερα τη συμπάθειά της, μια επίσκεψη στο Old Trafford για να παρακολουθήσεις από κοντά τη Manchester United είναι καλοδεχούμενο δώρο. Στα γήπεδα της Βρετανίας το ποδόσφαιρο αποκτά άλλη διάσταση, ενώ βιώνεις μια εμπειρία εντελώς διαφορετική από την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Ικανοποίηση, δέος αλλά και δυσκολία προσαρμογής στο… savoir vivre της Premier League.
Εντυπωσιακές εγκαταστάσεις που σε κάνουν να… καταριέσαι το σκέπαστρο ´Καλατράβα´ στο Ο.Α.Κ.Α., τέλεια οργάνωση αλλά και απόλυτη αυστηρότητα χωρίς ακρότητες, συνθέτουν το σκηνικό στο γήπεδο της πρωταθλήτριας Αγγλίας.
Το Mάντσεστερ μάλιστα φορούσε τα γιορτινά του το περασμένο Σαββατοκύριακο. Όχι μόνο για τα Χριστούγεννα αλλά και επειδή γιόρταζε τα 25 χρόνια συνεχούς παρουσίας του sir Alex Ferguson στον πάγκο των ´κόκκινων διαβόλων´. Επίτευγμα εντυπωσιακό και ανήκουστο για τα ελληνικά δεδομένα.

ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ
Το ποδόσφαιρο στη Βρετανία ´διαφημίζεται´ πολλάκις ως γιορτή. Και όντως στο Old Trafford αυτή είναι η εντύπωση που δίνεται στον επισκέπτη. Στον δρόμο για το γήπεδο, βλέπεις Βρετανούς με κατακόκκινα -από το κρύο αλλά και… τη μπίρα που ρέει άφθονη- μάγουλα, να περπατούν με κασκόλ και σκούφους της ομάδας τους. Τα δε λεωφορεία με τους τουρίστες που κατεβαίνουν ντυμένοι με πλήρη εξάρτηση της United και με μεγάλες φωτογραφικές μηχανές, σε προϊδεάζουν ότι δεν θα παρακολουθήσεις έναν απλό ποδοσφαιρικό αγώνα αλλά ένα εντυπωσιακό σόου.
Περιμετρικά του γηπέδου, οι οπαδοί της φιλοξενούμενης ομάδας περιφέρονται ανεμπόδιστα ανάμεσα στο πλήθος βγάζοντας φωτογραφίες και χωρίς να αισθάνονται ότι απειλούνται. Αίσθηση ξένη για τα ελληνικά δεδομένα. Εξίσου… ξένη και η διακριτική παρουσία της Αστυνομίας. Ούτε διμοιρίες ούτε αστυνομικοί που να σε ´καρφώνουν´ περίεργα με τα μάτια λες και είσαι εν δυνάμει τρομοκράτης. Τέσσερις αστυνομικοί επάνω στα άλογα και καμιά δεκαριά πεζή, επιβλέπουν ένα πλήθος εξήντα και πλέον χιλιάδων ανθρώπων, δίνοντας οδηγίες, βοηθώντας τους ακόμη και να βγάλουν φωτογραφίες. Μήπως ήρθαμε κατά λάθος στη Ντίσνεϋλαντ;

ΓΗΠΕΔΟ – ΕΚΚΛΗΣΙΑ…
Μπαίνοντας στο γήπεδο, το ηλεκτρονικό σύστημα ελέγχει το εισιτήριό σου και το τουρνικέ σου επιτρέπει την είσοδο. Εκεί σε περιμένει ένας σεκιούριτι και ένας αστυνομικός, όχι όμως για να σε ψάξουν. Άδικα σηκώνουμε τα χέρια για τον αντίστοιχο με τα ελληνικά γήπεδα έλεγχο, που ο αστυνομικός ψάχνει μανιωδώς να κατασχέσει τον… φονικό αναπτήρα του φιλάθλου. ´Καλωσήρθατε στο Old Trafford κύριε, προχωρήστε στη θέση σας´. Φυσικά στο Μάντσεστερ γνωρίζει ο φίλαθλος πως αν επιχειρήσει να εκτοξεύσει οτιδήποτε την ώρα του αγώνα μέσα στο γήπεδο, θα έχει μια πολύ λιγότερο ευγενική αντιμετώπιση.
Ανεβαίνοντας τα σκαλιά για τις θύρες του γηπέδου, είναι εντυπωσιακή η καθαριότητα του χώρου. Κανένα γκράφιτι, καμιά σβησμένη γόπα. Άλλωστε το κάπνισμα απαγορεύεται σε όλους τους χώρους του γηπέδου. Αντίστοιχη εικόνα τάξης και στις εξέδρες. Ο καθένας στη θέση του και καθιστός, ενώ εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι η είσοδος των περισσότερων φιλάθλων γίνεται μαζικά ένα τέταρτο περίπου πριν τη σέντρα, χωρίς να παρατηρείται συνωστισμός.
Πριν από το εναρκτήριο λάκτισμα, βραβεύσεις παικτών και άλλα events κρατούν το ενδιαφέρον του κόσμου, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν ακούγεται κανένα σύνθημα, ούτε καν την ώρα που αρχίζουν τα μεγάφωνα να παίζουν τον ύμνο της United.
Με την έναρξη του αγώνα χειροκροτήματα και χλιαρά συνθήματα προσπαθούν να τονώσουν το ηθικό των γηπεδούχων. Αναμφίβολα, την παράσταση κλέβουν οι οπαδοί των φιλοξενούμενων -της Newcastle- που βρίσκονται σε μια Θύρα, δίπλα από τους γηπεδούχους χωρίς διαχωριστικά κιγκλιδώματα ή αστυνομική παρουσία.
Την ώρα του αγώνα, για κάποιον που έχει στο μυαλό του την ελληνική ατμόσφαιρα, τα πράγματα γίνονται μάλλον βαρετά… Οι οπαδοί της United είναι υπερβολικά ήσυχοι! Βέβαια, η εκπληκτική ακουστική του γηπέδου μετατρέπει τα λιγοστά συνθήματα σε μια εντυπωσιακή εμπειρία. Η… αποθέωση ήταν το ´πέτσινο´ πέναλτι σε βάρος της United. ´Αυτό ήταν, θα φάνε ζωντανό τον διαιτητή τώρα´, σκέφτεται το βαλκάνιο υποσυνείδητο. Αμ, δε! Ενα έντονο ´μπου…´ και ένα ειρωνικό σύνθημα που ανέφερε ότι ´ο διαιτητής έχει δίκιο´ ήταν η αντίδραση της εξέδρας. Μετά το τέλος του αγώνα, βέβαια, ο Ferguson ´στόλισε´ τον διαιτητή αλλά δεν δόθηκε ιδιαίτερη διάσταση. Άλλωστε στη Βρετανία δεν υπάρχει ούτε μία αθλητική εφημερίδα για να ανεβάσει τους τόνους, ενώ και οι οπαδοί γνωρίζουν πως εκεί δεν υπάρχουν παράγκες, δόλος και επιτροπές που ορίζουν και επαναφέρουν διαιτητές κατά τις επιταγές των προέδρων.
Δεν έλειψε φυσικά και ο… θερμοκέφαλος φίλαθλος. Δεν πέταξε κλειδιά, κινητό, φωτοβολίδα, πέτρα ή κάθισμα στο γήπεδο, αλλά ένα άδειο χάρτινο ποτηράκι, το οποίο ίσα – ίσα έφτασε στις διαφημιστικές πινακίδες. Οι σεκιούριτι αμέσως τον εντόπισαν και μάλλον έχασε τη θέση του σε αυτό το γήπεδο για το υπόλοιπο της σεζόν…
Με λίγα λόγια, χουλιγκανισμός ή ακραίες καταστάσεις δεν υφίστανται εντός του γηπέδου. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, πως μιλάμε για τη ´βιτρίνα´ του βρετανικού ποδοσφαίρου, γιατί σίγουρα η κατάσταση στις μικρές κατηγορίες είναι εντελώς διαφορετική, με περισσότερο μεσογειακό…. ταμπεραμέντο.

ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τη United ισόπαλη με τη Newcastle. Αποτέλεσμα μάλλον δίκαιο αφού δεν έδειξαν τον καλύτερό τους εαυτό οι ´μπέμπηδες´ του Ferguson. Άλλωστε φέτος δεν έχουν ικανοποιήσει με τις μέχρι σήμερα εμφανίσεις τους, με τη συμπολίτισσα City να κλέβει την παράσταση.
Τι μένει, όμως, από αυτή την εμπειρία; Σίγουρα ένα αίσθημα ζήλειας για το επίπεδο οργάνωσης και υποδομών σε σχέση με την Ελλάδα. Τέτοιο γήπεδο και τέτοια ρόστερ όπως αυτά της Premier League ονειρεύεται ο Έλληνας φίλαθλος, αλλά κάνει δεκαετίες τώρα υπομονή, ακούγοντας παραμύθια για… πριγκιπόπουλα.
Αυτό, όμως, που δεν ´ταιριάζει´ καθόλου στην ελληνική ποδοσφαιρική κουλτούρα είναι η συμπεριφορά των φιλάθλων εντός γηπέδου. Μπορεί η Θάτσερ να πέταξε έξω από τα γήπεδα τους χούλιγκαν, αλλά μάλλον με την πάροδο του χρόνου έφυγε και το πάθος από τις εξέδρες, τουλάχιστον του Old Trafford. Ο οπαδός της Manchester που βρίσκεται στην εξέδρα, μάλλον νοιάζεται περισσότερο για τη μπίρα που θα πιει στο γήπεδο ή για τα περίεργα σάντουϊτς με τις έντονες μυρωδιές, παρά για το αποτέλεσμα του αγώνα.
Το ακριβό εισιτήριο, το γεγονός ότι η United είναι η πλέον επιτυχημένη εμπορικά ποδοσφαιρική εταιρεία στον κόσμο, προσελκύουν στις εξέδρες ένα κοινό που δημιουργεί μια ατμόσφαιρα η οποία ξενίζει τον μέσο Έλληνα φίλαθλο.
Και αφού δεν βρήκαμε τη… γνήσια, παλιομοδίτικη βρετανική οπαδική κουλτούρα στις εξέδρες του Μάντσεστερ, το ταξίδι της επιστροφής μοιραία έπρεπε να καταλήξει στην Καλογρέζα. Στις κερκίδες του Ο.Α.Κ.Α. ξεχνάς τον ´πολιτισμό´ του Old Trafford, εστιάζεις στον ρυθμό που δίνει το ´πέταλο´ και στους χορούς του Λέτο και… χωνεύεις ότι εδώ είναι Βαλκάνια, με τα καλά και με τα ανάποδά τους.
Δεν παύεις, όμως, να σκέφτεσαι πώς θα μπορούσε κανείς να συγκεράσει τις δυο κουλτούρες, ώστε να δημιουργήσει την απόλυτη ποδοσφαιρική εμπειρία. Το θέαμα, τις υποδομές και τον φανατισμό, χωρίς ακρότητες. Τον σεβασμό στον αθλητισμό αλλά και στον φίλαθλο. Ουτοπία ή εφικτός στόχος για το ελληνικό ποδόσφαιρο; Με τους υπάρχοντες παράγοντες, μάλλον μακρινό όνειρο.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ… ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ
Στη μπουτίκ της United -όπως άλλωστε και σε κάθε άλλης ομάδας- βιώνει κανείς τον ορισμό του ´modern football´. Η αποθέωση της εμπορευματοποίησης με το μπρελόκ της United να κοστίζει 4 λίρες! Ανάμεσα σε δεκάδες Ιάπωνες που κατεβάζουν μανιωδώς από τα ράφια κάθε λογής σουβενίρ, αναζητάμε τη φανέλα με το νούμερο 11. Βρίσκεται ακριβώς στη μέση ενός μεγάλου τοίχου γεμάτου με τις κοντομάνικες κόκκινες εμφανίσεις της United.
Ryan Giggs, νούμερο 11. Οι 70 λίρες σε καιρούς… χαλεπούς προκαλούν ένα μούδιασμα, το οποίο ξεπερνιέται όμως με την ανάμνηση από κάθε ασίστ, κάθε ποδιά αλλά και κάθε γκολ του Ουαλού αριστεροπόδαρου όπως το εκπληκτικό σόλο με την Άρσεναλ τον Απρίλη του 1999. Από αυτά που μένουν για πάντα χαραγμένα στη μνήμη κάθε ποδοσφαιρόφιλου.
Περιμένοντας στωικά στη μεγάλη ουρά για τα ταμεία, αναρωτιέται κανείς πως έφτασε η ομάδα των εργατών της εταιρείας σιδηροδρόμων του Λανκασάιρ και του Γιορκσάιρ να έχει σήμερα περισσότερα από 30 ταμεία που κόβουν αποδείξεις εκατομμυρίων λιρών ετησίως. Άλλοι καιροί, άλλα ήθη. Άλλωστε το μόνο που έμεινε αναλλοίωτο από το 1878 οπότε ιδρύθηκε η United είναι το σχήμα της μπάλας…

ΥΠΟΔΟΜΕΣ
Χτισμένο πριν από 101 χρόνια, το Old Trafford έζησε πολέμους, βομβαρδισμούς και αμέτρητους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Σήμερα, με χωρητικότητα 75,811 θεατών αποτελεί ένα στολίδι για την πόλη του Μάντσεστερ, πόλο έλξης εκατομμυρίων επισκεπτών και φυσικά ανεξάντλητη πηγή εισοδήματος για τα ταμεία της United.
Το ´Θέατρο των ονείρων´ δεν είναι ένα απλό γήπεδο, είναι μια μικρή πολιτεία, στην οποία στεγάζονται το Μουσεία της United, πολλά μαγαζιά με γρήγορο φαγητό και φυσικά η μπουτίκ της ομάδας, στην οποία ανήμερα του αγώνα κυριολεκτικά συνωστίζονται οι οπαδοί της -αλλά και οι ξένοι επισκέπτες- για να αγοράσουν ένα ενθύμιο.
Οι Βρετανοί παράγοντες και η Πολιτεία, έχουν αντιληφθεί ότι στη σημερινή εποχή ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο δεν είναι ´μπελάδες και όχληση´ αλλά σημαντική πηγή εσόδων για μια ομάδα αλλά και για μια ολόκληρη πόλη, που ουσιαστικά δεν έχει τίποτε άλλο να ´πουλήσει´ στον τουρίστα, πέρα από την ποδοσφαιρική της ιστορία. Εκεί κανένα κόμμα δεν ανακαλύπτει… κορμοράνους για να μπλοκάρει την ανέγερση αθλητικών εγκαταστάσεων και κανείς παράγοντας ομάδας δεν υπογράφει αλλοπρόσαλλες συμβάσεις με κατασκευαστικές εταιρείες βάζοντας την ομάδα του σε γραφειοκρατικούς κυκεώνες.


Ακολουθήστε τα Χανιώτικα Νέα στο Google News στο Facebook και στο Twitter.

Δημοφιλή άρθρα

Αφήστε ένα σχόλιο

Please enter your comment!
Please enter your name here

Ειδήσεις

Χρήσιμα