ΑΚΡΟΒΑΣΙΕΣ

Η εφαρμογή του μνημονίου δεν ξέρουμε αν, τελικώς, θα σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Είναι, ωστόσο, σίγουρο ότι θα σπρώξει περισσότερους ανθρώπους στην ανεργία και στη φτώχεια. Αλλά, μια χώρα πώς μπορεί να διασωθεί όταν χρεοκοπούν τα παιδιά της; Από τα οποία, δεκάδες χιλιάδες διαδήλωσαν προχθές διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον, χωρίς μνημόνια και εργασιακούς μεσαίωνες…
Οπως και να ?χει, το ερώτημα είναι γιατί φτάσαμε έως εδώ; Γιατί χρειάστηκε και δεύτερο μνημόνιο; Γιατί για άλλη μια φορά θα πληρώσουν τα σπασμένα του νεοελληνικού κράτους τα συνήθη θύματα; Δηλαδή, μισθωτοί, συνταξιούχοι και νέοι.
Είναι μόνον η κακοδαιμονία μας; Είναι μόνον οι κακοί ´τροϊκανοί´, οι οποίοι αποφασίζουν και? επιβάλλουν; Ή μήπως είναι και η νοοτροπία των πελατειακών σχέσεων, που διακατέχει ακόμη και σήμερα αρκετούς πολιτικούς μας;
Το τελευταίο επεσήμανε, μάλιστα, προ ημερών από την Αθήνα ο πρόεδρος της Συμμαχίας των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών (ALDE) του Ευρωκοινοβουλίου Γκυ Φερχόφσταντ.
Ο κ. Φερχόφσταντ αντέκρουσε το επιχείρημα ότι «οι Ευρωπαίοι θέλουν να διαλύσουν τους μισθούς στην Ελλάδα» υποστηρίζοντας ότι τα μέτρα αυτά είναι τα μόνα που δέχονται οι Ελληνες πολιτικοί αρχηγοί σε κάθε διαπραγμάτευση με την τρόικα.
Είπε ακόμη ότι η μόνη λύση για την Ελλάδα είναι οι διαρθρωτικές αλλαγές, οι οποίες ως σήμερα έχουν μείνει στα χαρτιά. «Δεν εφαρμόζονται και ο λόγος είναι πολύ σαφής: Δεν υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση. Η αλήθεια είναι ότι τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση δεν επιθυμούν πραγματικά να αλλάξουν το σύστημα. Το πρόβλημα είναι το εξής: Υπάρχουν στην κυβέρνηση, στην Ελλάδα επειδή ακριβώς ζουν από αυτό το πελατειακό σύστημα».
Αν αναρωτηθούμε όχι τι έγινε, αλλά τι δεν έγινε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας με τη φοροδιαφυγή, τις σπατάλες κ.ά., μάλλον θα υποθέσουμε ότι έχει δίκιο ο κ. Φερχόφσταντ.
Αν, όμως, δεν αλλάξει αυτή η κατάσταση τότε πώς πράγματι θα γλιτώσει αυτή η έρμη χώρα;