90 χρόνια Ορειβατικός Χανίων

ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ

Είχα την τύχη και την ευτυχία να γνωρίσω τον υπέροχο σύλλογο με την μοναδική δράση του οποίου θα ασχοληθώ στη συνέχεια τον Ελληνικό Ορειβατικό Σύλλογο Χανίων στα δεκαεπτά μου χρόνια.
Είμαι περήφανος που για εξηνταοκτώ αλησμόνητα χρόνια είμαι μέλος του. Αναπολώ με συγκίνηση τους πρωτοπόρους που γνώρισα μα και τους άλλους δεύτερης και τρίτης ορειβατικής γενιάς και αναγνωρίζοντάς του σε παλιές φωτογραφίες, δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι όλα αυτά πέρασαν ότι δεν θα μπορέσω, έστω για λίγα λεπτά, να ξαναζήσω μαζί τους εκεί σε κάποια γωνιά της αγαπημένης Μαδάρας και, κάποιο βράδυ γύρω από τη φωτιά να ξαναρχίσουμε όλοι μαζί το τραγούδι:«Πάλι θα φύγουμε να πάμε μακριά εκεί που δεν έφθασε ανθρώπου πατησιά».
Τα χρόνια τα παλιά, με τις ατέλειωτες πεζοπορίες, όπως για την ανάβαση στις Πάχνες, την ψηλότερη κορυφή, μας χρειαζόταν 23 ώρες από Περιβόλια, έξω από την πόλη μας, μέχρι Χώρα Σφακίων. Δυόμισι ημέρες αφού δεν υπήρχαν οι ορεινοί σημερινοί δρόμοι. Με κρατά δέος, σαν θυμάμαι ότι πεζοπορούσαμε με οδηγούς βοσκούς ή αγωγιάτες, όταν είχε μεταφορικό ζώο, μαζί ή με τα τρουλιά από πέτρες που είχαν τοποθετήσει οι βοσκοί. Ούτε χάρτες, ούτε GPS, ούτε κινητά, ούτε ελικόπτερα, ούτε ΕΜΑΚ, αν υπήρχε κάποιο ατύχημα. Και χωρίς κανένα ειδικό εφόδιο, άρβυλα στρατού, σακίδιο του γερμανικού στρατού με τη γούνα και ελάχιστη χωρητικότητα. Μια λεπτή κουβέρτα ρολό, που αν και Αύγουστος, δεν έφθανε για να κοιμηθείς στου Κατσιβέλι ή στην κορφή του Ψηλορείτη και περνούσε η ώρα… τουρτουρίζοντας. Κάθε εκδρομή, κάθε ανάβαση, πανηγύρι χαράς, τραγουδιού, αδελφικής αγάπης. Ένας σύλλογος, δεύτερο σπίτι μου, για τουλάχιστον 40 χρόνια, ίσως ορισμένες φορές και το κύριο σπίτι μου. Πώς να ξεχάσω το πανέμορφο “μπουκέτο” των νεαρών, τότε, ορειβατισσών 1955-65.
Ο Ορειβατικός Χανίων είναι ο μοναδικός φορέας που εγνώρισε στους Χανιώτες, και μέχρι τα πέρατα της γης, τα θαυμαστά Λευκά μας Όρη και ανέπτυξε μια μοναδική κίνηση σε αυτά. Κανείς άλλος φορέας, τοπικός ή δημόσιος, δεν ενδιαφέρθηκε σοβαρά, δυστυχώς, και αυτά τα”έργα” που επραγματοποιήθηκαν ήταν δαπανηρά και έχουν καταλήξει σε λεηλατημένα ερείπια ντροπής. Όπως το διώροφο στο Μάχι Ομαλού (450 εκατομ.). Αυτό το Ψυχρό Πηγάδι Κεραμειών (250 εκατομ.), στη Γρε Λέσκα και στα… καγκελάκια στα υποτιθέμενα ορεινά μονοπάτια.

Ο ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Το 1930, ενώ μέλη του Ορειβατικού Αθηνών επέστρεφαν από ορειβασία τους στη Βόρεια Ελλάδα, συνάντησαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο σιδηροδρομικό σταθμό και τον πλησίασαν προκειμένου να του υποβάλουν τα σέβη τους, σαν πρωθυπουργός που ήταν τότε. Όταν του είπαν ότι τις προσεχείς μέρες θα ξεκινούσαν για τα κρητικά βουνά, ενθουσιάστηκε και τηλεγράφησε στον τότε Γενικό Διοικητή Κρήτης υπουργό Κατεχάκη, ώστε να διευκολυνθούν οι ορειβάτες με κάθε τρόπο και να συμμετάσχουν αν αυτό ήταν δυνατόν και Κρητικοί στις αναβάσεις τους.
Τους υποδέχθηκαν, λοιπόν και τους συντρόφευσαν μερικοί ενθουσιώδεις Χανιώτες νέοι, που απετέλεσαν και τον πρώτο πυρήνα του Τμήματος Χανίων, όταν την πρώτη Αυγούστου 1930 έφτασαν στα Χανιά εικοσιπέντε ορειβάτες του Ε.Ο.Σ. Αθηνών.
Σε δεξίωση του Γεν. Διοικητού Κατεχάκη που “δόθηκε” στο Διοικητήριο, διαβεβαιώθηκαν οι Αθηναίοι ορειβάτες για τη συμπάθεια και την υποστήριξη των Κρητών στην πράγματι εθνωφελή, ως είπε, άσκηση της ορειβασίας. Ο Δήμος Χανίων παρέθεσε επίσης γεύμα, στο οποίο παρακάθισαν όλες οι Αρχές, εκπρόσωποι Συλλόγων, εφημερίδων κ.λπ. Στους εκφωνηθέντες λόγους εκφράσθηκε η χαρά όλων για την πρώτη ομαδική επίσκεψη των κρητικών βουνών και υμνήθηκε η ωραία άσκηση της ορειβασίας.
Στο οροπέδιο Ομαλού, όπου η μετάβαση γινόταν με τα πόδια, η Κοινότητα Λάκκων παρέθεσε πλούσιο γεύμα και στήθηκε πανηγύρι με αθάνατα κρητικά τραγούδια και χορούς.
Στη συνέχεια, έγινε ανάβαση στον Γκίγκιλο και διάβαση οργανωμένη για πρώτη φορά, του σχεδόν άγνωστου τότε Φαραγγιού της Σαμαριάς.
Κατόπιν πραγματοποιήθηκε ανάβαση στις κορυφές των Λευκών Ορέων Τροχάρης – Θοδωρής και κατάβαση στ’ Ασκύφου Σφακιών απ’ όπου συνέχισαν για τον Ψηλορείτη κ.λπ. μαζί με επταμελή ομάδα του Αλπνιστικού Συνδέσμου Γαλλίας.

Η ΙΔΡΥΣΗ

Μετά από αυτά, την 28 Σεπτεμβρίου 1930 ιδρύθηκε το Τμήμα Χανίων του Ε.Ο.Σ. Ο Ορειβατικός, στα χρόνια της δράσης του ανακάλυψε, μπορούμε να πούμε, τα πιο όμορφα και θαυμαστά ορεινά και πεδινά τοπία των Χανίων, μα και πολλά της άλλης Κρήτης και τα γνώρισε στον πολύ κόσμο, σε Έλληνες και ξένους. Είναι ο πρόδρομος του τουρισμού της Κρήτης.
Και πρώτα πρώτα το Φαράγγι της Σαμαριάς και η περιοχή, οφείλουν αποκλειστικά την ανάδειξη τους στον Ε.Ο.Σ. Μετά τις πρώτες εκδρομές στο φαράγγι αυτό, που η πεζοπορία γινόταν από Λάκκους, οργάνωνε αυτές τις εκδρομές σχεδόν αποκλειστικά μέχρι το 1965. Από όλη την Ελλάδα, μα και το εξωτερικό ζητούσαν διαρκώς πληροφορίες πότε ο Ε.Ο.Σ. θα περάσει το Φαράγγι για να έλθουν. Αυτές οι εκδρομές ήταν διήμερες, άνετες και αποτελούσαν πανηγύρι χαράς.
Προπολεμικές αθηναϊκές εφημερίδες, με πρωτοσέλιδες περιγραφές και φωτογραφίες, αναφέρονταν στις εκδρομές του Ε.Ο.Σ. στέλνοντας ανταποκριτές τους για να περάσουν το Φαράγγι μαζί.
Το 1931 ο Ορειβατικός τύπωσε στη Γερμανία χρωματιστά καρτ – ποστάλ του Φαραγγιού και άλλων τοπίων, για πρώτη φορά: Οι αγώνες; οι αναφορές, τα υπομνήματα χιλιάδες για να δημιουργηθεί ο Εθνικός Δρυμός, για να διατηρηθεί όπως πρέπει, για να διασωθεί το Κρητικό Αγρίμι.

Tιμητικές διακρίσεις

Ο Ορειβατικός στο Πανελλαδικό σύνολό του έχει βραβευθεί από την Ακαδημία Αθηνών. Ο δικός μας σύλλογος στην καθιερωμένη ετήσια αξιολόγηση από την Ομοσπονδία, και σε τέσσερις κατηγορίες, για την δράση κάθε συλλόγου μέσα σε ογδόντα συλλόγους είναι πάντα στην πρώτη κατηγορία και στις πρώτες θέσεις μέχρι πρόσφατα που έφθασε στην δεύτερη Πανελλαδική θέση.
Ο σύλλογος βραβεύτηκε από το υπουργείο Γεωργίας για την προσφορά του για τον δρυμό Σαμαριάς και την φύση, την 6-4-1984.
Η ομάδα διάσωσης από τη Νομαρχία Χανίων και το Πεδίο Βολής Κρήτης. Επίσης από την Εφορία Προσκόπων, τον Δήμο Χανίων, την εφημερίδα “Σπορ της Κρήτης”. Μέλη του επίσης από την Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας – Αναρρίχησης, τις Ομοσπονδίες Χιονοδρομίας αλλά και Σπηλαιολογίας Ελλάδος. Την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρία και αρκετούς άλλους φορείς.

Στις κορφές του κόσμου

Οι παλαιότεροι ορειβάτες δεν είχαν καμιά δυνατότητα για αναβάσεις εκτός Ελλάδας. Αλλά από είκοσι περίπου χρόνια πριν άρχισαν μετά από την κατάλληλη εκπαίδευση, να επεκτείνουν τη δράση τους και στις κορφές του κόσμου, οι νεότεροι.
Πάρα πολλές αναβάσεις σε κορυφές των Άλπεων. Η πρώτη αποστολή σε κορυφή εξωτερικού έγινε στο πιο δύσκολο Αλπικό όρος το θρυλικό MATTERHORN τον Αύγουστο του 1989 από Αλ. Αλεξίου, Ε. Σταυρουλάκη, Π. Μπουρδελη και Γ. Αντωνακάκη. Στην ίδια κορυφή, ανάβαση το έτος 2001.
Στα 4.807 μέτρα της κορυφής των Άλπεων το ΜΟΝΤ ΒLANC Δ. Κουρασμενάκη, Σ. Μπαδογιάννης, Γ. Φυντίκης και Γ. Τζεγιαννάκης. Τα επόμενα χρόνια και άλλες αναβάσεις στην ίδια κορυφή αλλά και σε άλλες Αλπικές όπως στο Μόντε Ρόζα το 2005 κλπ.
– ΙΜΑΛΑΪΑ. Πρώτη αποστολή το 1991.
Στην κορυφή TENT PEAK υψ. 5.663 μ.
Στην κορυφή ISLAND PEAK υψομ. 6.189 τον Μάιο 2002 σε συνεργασία με το σύλλογο Αχαρνών, Σοφία Πλυμάκη.
Και προ δυο χρόνια νεότερη αποστολή από πολυμελή ομάδα για πεζοπορία σε υψόμετρα εκεί.
Τον Οκτώβριο 2006 στο Νεπάλ και Νοέμβριο κορυφή ΜΕΡΑ ΠΗΚ Ιμαλαΐων 6.470 μ. Ε. Σταυρουλάκης.
Ιούλιος 2007 σε εκπαιδευτική αποστολή της Ομοσπονδίας στα βουνά του Πακισστάν από Χανιά Μάνος Μεσσαρχάκης και Βασίλης Ναξάκης που “έμεινε” εκεί στα 27 του χρόνια.
– Στο ΚΙΛΙΜΑΝΤΖΑΡΟ στην Τανζανία Αφρικής υψ. 5.895 μ. το έτος 2000 και επίσης τον Ιανουάριο 2004.
– Το 2003 στις ΑΝΔΕΙΣ Νοτίου Αμερικής και στην ψηλότερη κορυφή ΑΚΟΝΚΑΓΚΟΥΑ 6.972 μ., δυο φορές αλλά και σε άλλες κορυφές των Άνδεων. Στην ψηλότερη κορυφή της Ευρώπης το Ελμπρούς του Καυκάσου στα 5.642 μ., δυο φορές. Τη μια με ορειβατικά σκι ο Μ. Ρουμελιωτάκης με άνδρες του Ρωσικού στρατού. Το 2004 πάλι από Χρ. Σταυρουλάκη – Σοφία Πλυμάκη.
– Κορυφή Αγίας Αικατερίνης Σινά, 2.637 μ.
– Στον Άτλαντα του Μαρόκου, 4.167 μ.
– Σε ασκαρφάλωτες κορυφές του Ομάν.
– ΖΕΡΜΑΤ Ελβετίας. 10-25 Απριλίου 2003. Διασυλλογική αποστολή με στόχο τις κορυφές DOM 4.545 μ. και MATTERHORN 4.478 μ. και με συμμετοχή από τα Χανιά του ΒΑΣΙΛΗ ΝΑΞΑΚΗ.
Έφτασε στην κορυφή με μεγάλη κακοκαιρία και ήταν η ΣΩΤΗΡΙΑ για τους εκεί Τσέχους ορειβάτες, που αν δεν τους βοηθούσε αποτελεσματικά θα είχαν μείνει εκεί.
Οπωσδήποτε έχω παραλείψει σοβαρές αναβάσεις, για τις οποίες δεν έχω στοιχεία.

Αναρρίχηση

Tα νεαρά μέλη του Ορειβατικού Χανίων που ασχολήθηκαν από πενήντα χρόνια μέχρι σήμερα, έχουν γράψει ιστορία Πανελληνίως με τις επιτυχίες τους σε αναρριχητικές διαδρομές εδώ, στην άλλη Ελλάδα και το εξωτερικό, σε πραγματικά εκατοντάδες περιπτώσεις.
Θα αναφερθώ περιληπτικά: Πρωτοπόρος από τους Χανιώτες ο Παρασκευάς Καστρινάκης που το 1970, με πρόσκληση του Γαλλικού Αλπινιστικού Συνδέσμου, εκπαιδεύτηκε 15 ημέρες στην Σχολή Εκπαιδευτών ορειβασίας στο Chamonix. Στα επόμενα χρόνια πέρασε στην ιστορία με αμέτρητες δύσκολες αναρριχήσεις στις Άλπεις αλλά και σε πίστες των Χανίων και της Ελλάδας.
Το 1970 διοργανώθηκε η πρώτη σχολή στα βράχια του φαραγγιού Καλαθά Ακρωτηρίου με εκπαιδευτές που είχαν κατασκηνώσει εκεί. Άλλες σχολές λειτούργησαν το 1987 και 1989 στο Λινοσέλι Γκίγκιλου, ενώ άλλη το 2003 στο Μόντε Βάρδια Λενταριανών και αργότερα στο Θερισιανό φαράγγι. Αναρίθμητες δύσκολες αναρριχήσεις στο Θερισιανό φαράγγι, στους βράχους του Σταυρού Ακρωτηρίου, στους Πύργους της Σαμαριάς.
Πάντα, όμως, ο βασιλιάς της αναρρίχησης για Έλληνες και ξένους ο Γκίγκιλος με εκατοντάδες διαδρομές που επραγματοποιήθηκαν. Μετά το Θερισιανό φαράγγι με εκατό διαδρομές από παλαιά και κυρίως στην Πανελλήνια, αναρριχητικά, συνάντηση σε αυτό.
Αμέτρητες και στις Άλπεις αλλά και στις πίστες της Σκωτίας. Αναφέρω τιμητικά τους πρωτοπόρους που ακολούθησαν τον Παρασκευά και τον Σήφη τον Αυστριακό. Σήφης Πενταράκης, Βαγγ. Σταυρουλάκης, Γιάννης Καβάτζης, Παν. Μπουρδελής, Γιώργος Αντωνακάκης, Σπύρος Μακρυγιαννάκης, Μανώλης Μεσσαρχάκης, Ν. Καλατζάκης, Χρήστος Πατεράκης, Ελένη Πατεράκη, Σοφία Πλυμάκη, Αντώνης Φουράκης, Ιούλιος Γλαμπεδάκης, Μιχ. Μαστραντωνάκης, Χρήστος Σταυρουλάκης, Γιώργος Φυντίκης, Μάνος Ρουμελιωτάκης και ο αξεπέραστος Βασίλης Ναξάκης, με εκατοντάδες αναρριχήσεις στην Κρήτη, Ελλάδα και εξωτερικό. Από το 1997 μέχρι το 2001 περί τις 230 διαδρομές και τέλος στα παγωμένα βουνά του Πακιστάν όπου “έμεινε” στα 27 του χρόνια.
Από μερικά χρόνια έχει φτιαχτεί στα εντευκτήρια του συλλόγου αναρριχητική πίστα για εκπαίδευση. Ακόμη άριστες επιδόσεις ήταν αναρριχήσεις πάγου στα Λευκά Όρη και τη Βόρεια Ιταλία.

Πανελλήνιες και διεθνείς συγκεντρώσεις

Tο Κεντρικό Συμβούλιο ΕΟΣ (Αθήνα) παλαιότερα και η Ομοσπονδία Ορειβασίας και Αναρρίχησης μετά, αναγνωρίζοντας την άριστη οργάνωση και μοναδική φιλοξενία που πετύχαιναν σε κάθε περίπτωση οι Χανιώτες ορειβάτες ανάθεσε στα Χανιά την διοργάνωση ως τώρα πέντε Πανελληνίων Ορ. Συγκεντρώσεων μα και Διεθνών και από τις οποίες οι συμμετέχοντες έφευγαν με τις καλύτερες εντυπώσεις, προβάλλοντας τον τόπο μας σε εσωτερικό και εξωτερικό.
– ΠΡΩΤΗ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ στην Κρήτη και συγκεκριμένα στα Λευκά Όρη Ιούλιος 1938 (3η Πανελλήνια). Οι επόμενες Πανελλήνιες στα Λευκά Όρη στην ίδια περιοχή το 1955, 1965, 1984 και το 1998 με 1200 συμμετοχές.
– ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Νεαρών Αλπινιστών. Ανάθεση στα Χανιά τον Ιούλιο του 1965.
– ΔΙΕΘΝΕΣ ΣΥΝΕΔΡΙΟ της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ορειβασίας (U.I.A.A.) πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά στα Χανιά από 18 – 24 Ιουνίου 1970. Η επιτυχία του ήταν μοναδική. Σύνεδροι 80, από 33 κράτη.
– ΒΑΛΚΑΝΙΚΗ ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ. Η 7η πραγματοποιήθηκε ανατεθείσα στον Ορειβατικό Χανίων. Οργάνωση από 10 έως 15 Σεπτεμβρίου 1981.
– Πανελλήνια συμμετοχή υπήρξε ακόμη στις εκδηλώσεις:
– 1936. Μετονομασία κορυφής Μαύρη σε Ελ. Βενιζέλου.
– 1958. Εγκαίνια ορειβατικού καταφυγίου Βόλικα.
– 1970. Εγκαίνια καταφυγίου Καλλέργη.
– Η πρώτη Παγκρήτια Ορειβατική Συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά, Οκτώβριος 1972 και ήδη κάθε τέσσερα χρόνια, όπως και εφέτος πραγματοποιήθηκε στα Χανιά.

ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ

Tο 1980 σχηματίσθηκε η πρώτη παιδική ομάδα με εμπνευστή τον τότε πρόεδρο του Συλλόγου Χρήστο Χουλιόπουλο. Αφάνταστη είναι η ωφέλεια των παιδιών και εφήβων που συμμετείχαν και συμμετέχουν στις εκδρομές, εκπαιδεύσεις, κατασκηνώσεις και άλλες εκδηλώσεις.
Πραγματοποιήθηκαν εκδρομές των με συμμετοχή ακόμη και 100 παιδιών. Σχολές ορειβασίας για παιδιά, εκπαίδευση στο σκι και κάθε χρόνο επραγματοποιούνταν μια ή δύο εκδρομές σε χιονοδρομικά κέντρα για εκπαίδευση. Από εκεί βγήκαν αθλητές του σκι που διέπρεψαν σε Πανελλήνιους αγώνες, όπως ο Μ. Ρουμελιωτάκης, Μ. Ανδρουλάκης και άλλοι.
Επίσης, κάθε χρόνο, συνήθως δύο φορές, το καλοκαίρι οργάνωναν και οργανώνουν ακόμη με θαυμαστή επιτυχία, κατασκηνώσεις για παιδιά και νέες – νέους στο καταφύγιο Ταύρης. Και εφέτος, παρά τους περιορισμούς, οργανώθηκε η κατασκήνωση με μεγάλη επιτυχία και με όλα τα μέτρα που απαιτούν οι περιστάσεις με τις υπηρεσίες εθελοντών ορειβατών, μαγείρων, κλπ., κάτω από την καθοριστική καθοδήγηση του Προέδρου Σταύρου Μπαδογιάννη.…

Ανακάλυψε και τις παραλίες

Πέρα από τα ορεινά, ο Ορειβατικός Χανίων ανακάλυψε στην κυριολεξία και τις ασύγκριτες σε ομορφιά παραλίες των Χανίων αλλά και πέρα από αυτά και τις ανέδειξε από πριν τον πόλεμο αλλά κυρίως τις δεκαετίες 1950 και 1960. Σχεδόν πάντα η εξόρμηση σε αυτές ήταν διήμερη ή τριήμερη. Αναφέρω συνοπτικά: Λαφονήσι με πεζοπορία από Βάθη. Φαλάσαρνα με πεζοπορία από Πλάτανο. Μπάλος από Καλυβιανή τρεισήμισι ώρες ή με καΐκι και στην Γραμβούσα. Μένιες από Ροδωπού ή με καΐκι. Ακτή Αφράτων. Γραμμένος από Παλαιόχωρα. Σούγια από Ροδοβάνι και συνέχεια Λισσός. Φραγκοκάστελλο προπολεμικά από Ίμβρο.
Στο Ακρωτήρι, η προπολεμική καλύβα των Ορειβατών στον Σταυρό και μεταπολεμικά κολύμπι στο τότε Κουρουπητό, Αυλάκι Αγίου και Μαράθι. Μα και πέρα από τα Χανιά πρώτος στην υπέροχη Λίμνη Πρέβελη και στον Πλακιά. Στο τότε χωριό Μπαλί με τα λίγα σπίθια και στην ακτή Πάνορμο. Και ακόμη πιο πέρα στο Φοινικόδασος και κάτω Ζάκρο Λασιθίου.

Χιονοδρομία

Tο σπορ και άθλημα της χιονοδρομίας ήταν τελείως άγνωστο στα Χανιά μέχρι το έτος 1955 που ενδιαφέρθηκαν και αγάπησαν το σκι οι Χ. Χουλιόπουλος και Α. Πλυμάκης και απόκτησαν τα πρώτα πολύ μεταχειρισμένα ζευγάρια. Ο πρώτος αγορά από Αθήνα, και ο δεύτερος ζευγάρι που είχαν αφήσει οι Γερμανοί από την κατοχή (αγορά 100 δραχμές). Ξεκίνησαν λοιπόν με δυο – τρεις άλλους φίλους πεζοπορώντας για ώρες μέχρι το χιόνι και χωρίς καμιά τεχνική γνώση για ώρες, μέχρι το χιόνι και χωρίς καμιά τεχνική γνώση για να σταθούν στα… πόδια τους. Μάλιστα αντιμετώπιζαν και ειρωνικά σχόλια ότι «τα μέρη μας εδώ δεν κάνουν για χιονοδρομίες»!!
Για ένα μικρό διάστημα, το 1958, ιδρύθηκε και ο Όμιλος Χιονοδρόμων Χανίων σαν ξεχωριστό αλλά αδελφό σωματείο με 30 μέλη. Φθάνοντας με ταξί στ’ Ασκύφου έτρεχαν τα παιδιά να μας υποδεχθούν φωνάζοντας: “ήρθαν τα σκιά”.

Στον Ομαλό χρησιμοποιήθηκε το πρώτο σκι λιφτ, δένοντας ένα σχοινί σε δέντρο και μετά την μικρής απόστασης, κάθοδο, τραβούσαμε σχοινί και επιστρέφαμε. Για πρώτη και μοναδική φορά επραγματοποιήθηκαν Πανελλήνιοι Χιονοδρομικοί Αγώνες στις κορυφές Γαλάτης – Ψιλάφι Ομαλού 6-4-1975, στο άθλημα Σλάλομ νεανικό και ανδρών, με επιτυχία.
Η πρώτη διάσχιση ομάδας βετεράνων σκιέρ από Ιταλούς την 5-3-1984. Η χιονοδρομία έλαβε μεγάλη ανάπτυξη με την εκπαίδευση των παιδικών ομάδων σε χιονοδρομικά κέντρα της χώρας με πρωτοβουλία του προέδρου Χ. Χουλιόπουλου και συνεχίζεται. Επίσης και ενήλικες χιονοδρόμοι, όπως ο Μάνος Ρουμελιωτάκης, η Συρματένια Παρασκάκη και άλλοι, είχαν πολλές επιτυχίες σε Πανελλήνιους αγώνες. Αργότερα άρχισε να αναπτύσσεται το ορειβατικό σκι, μιας και τα Λευκά Όρη εχαρακτηρίσθηκαν από Ευρωπαίους πρωταθλητές σαν ιδεώδη γι’ αυτήν την άσκηση με μοναδικές διαδρομές. Έτσι την 6-5-2011, παρά την μη επαρκή ποσότητα χιονιού, οργανώθηκε από τον Ορειβατικό Χανίων η πρώτη και θαυμαστή διάβαση από Ομαλό μέχρι Ασκύφου, με ορειβατικό σκι που την επραγματοποίησαν δυο Γάλλοι βετεράνοι, σε πρωτοφανή χρόνο, παρά το λίγο χιόνι. Ώρες 5:58:43 και δύο Έλληνες σε 7:30:28.
Οι Χανιώτες αθλητές του Ορειβατικού Μάνος Μεσαρχάκης και Μάνος Ρουμελιωτάκης συμμετείχαν και βοήθησαν καθοριστικά στην οργάνωση της διάσχισης όπως επίσης συμμετείχαν και βοήθησαν εκ μέρους των Χανιωτών χιονοδρόμων αρχές Μαρτίου του 2019 στην διοργάνωση στο Μυγερό Ψηλορείτη (Λιβάδια Μυλοποτάμου) στην διεθνή αγωνιστική συνάντηση ορειβατικού σκι PIERRA CRETA με μοναδική επιτυχία και συμμετοχή 160 αθλητών από δώδεκα κράτη. Για μικρό διάστημα είχε τοποθετηθεί στην περιοχή Ξυλόσκαλου και μετά στον Καλλέργη, μικρό φορητό λιφτ.
Χανιώτες συμμετείχαν επίσης σε αγωνίσματα στο εξωτερικό, όπως ο Μ. Ρουμελιωτάκης, στον αγώνα ορειβ. σκι στον Καύκασο, με ανάβαση στην κορυφή της Ευρώπης Ελμπρούς στα 5621 μ., μαζί με άνδρες του Ρωσικού στρατού. Αναφέρω δύο από τις αρκετές ομάδες διάσχισης των Λευκών Ορέων με ορειβατικά σκι από Γάλλους βετεράνους, μεταξύ των οποίων και ένας κατακτητής του Έβερεστ το 1984 και παρέμειναν αποκλεισμένοι από χιονοθύελλα για τρεις ημέρες στη ρίζα της κορυφής Πάχνες, ενώ σε άλλη διάσχιση, πάλι από Γάλλους πρωταθλητές, έχασε τη ζωή του την 19-1-1996 ο Γάλλος πρωταθλητής Πασκάλ από πτώση χιονοστιβάδας στα Αμμουτσερά Ανώπολης και τραυματίσθηκε άλλος με επιτυχή και θαυμαστή μεταφορά των από Χανιώτες χιονοδρόμους. Οι νέοι Χανιώτες χιονοδρόμοι μαζί με τους παλαιότερους, συνεχίζουν την δράση τους με θαυμαστή συμπαράσταση της παρούσας διοίκησης του Συλλόγου. Σχεδόν κάθε χρόνο πραγματοποιούνται εκδρομές σε χιονοδρομικά κέντρα εξωτερικού με συμμετοχή των δεκάδων πλέον έμπειρων σκιέρ του Συλλόγου.

Στα Σπήλαια

Tα Χανιά χαρακτηρίζονται σαν ο τόπος των Σπηλαίων αφού έχουν εντοπισθεί εις αυτά σχεδόν 3.000 σπήλαια και βάραθρα. Περισσότερα από 300 από αυτά έχει ερευνήσει η Σπηλαιολογική Ομάδα Χανίων που ανέδειξε τη σπηλαιολογία στα Χανιά και ιδρύθηκε το 1955 από Χουλιόπουλο -Πλυμάκη.
Τα πρώτα χρόνια ιδίως παρεδόθησαν στην αρχαιολογική υπηρεσία μεγάλης αξίας ευρήματα από αρκετά Ιερά σπήλαια της αρχαιότητας και ανώτεροι λειτουργοί της τοπικής αυτοδιοίκησης, αρχαιολόγοι όπως ο Πλάτων, ο Γάλλος Πωλ Φωρ κλπ., εξέφραζαν τα συγχαρητήρια και τον θαυμασμό τους.
Μέλη της εξεκίνησαν πρώτοι την εξερεύνηση του σπηλαιοβαράθρου Τζανή Ομαλού και συνέδραμαν τις επόμενες ξένες αποστολές που έφθασαν στα 2.500 μέτρα από την είσοδο.
Πραγματοποιήθηκαν εκθέσεις φωτογραφίας των σπηλαίων και άλλες εκδηλώσεις για τα 50 χρόνια της ομάδας το 2005, αλλά και μετά. Διοργανώθηκαν σπηλ. συναντήσεις και συνέδρια και μέλη της σύγχρονα συμμετείχαν σε παρόμοιες εκδηλώσεις στην Κρήτη και πέρα από αυτήν. Διοργανώθηκαν αρκετές φορές σχολές σπηλαιολογίας και Χανιώτες συμμετείχαν σε εκπαίδευση σπηλαιοδιάσωσης.
Τιμήθηκε επανειλημμένως η ομάδα και μέλη της για διασώσεις και τη δράση. Μέλη της έφθασαν ακόμη και ως τα 1.105 μ., βάθους του μεγαλύτερου βαράθρου της Ευρώπης του Γουργούθακα στα Λευκά Όρη, που για δεκαετία εξερευνούσαν από γαλλική Σπηλ. αποστολή. Συμμετείχαν επίσης σε ελληνικές και ξένες σπηλ. αποστολές σε άλλα μεγάλα βάραθρα στα Λευκά Όρη.

Δράσεις κοινωνικές – πολιτιστικές – φιλανθρωπικές

Στα 90 χρόνια ζωής του, ο Ορειβατικός Χανίων στάθηκε σε αμέτρητες κοινωνικές, πολιτιστικές και φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και ανάγκες και κατά την δυνατότητά του, αρωγός σε όλα σχεδόν τα σχετικά σωματεία και ειδικά σε προσκοπικά και αθλητικά.
Ενδεικτικά θα αναφερθώ σε όποια από τη δράση αυτή θυμάμαι και σκόρπια, χωρίς χρονολογική σειρά. Με εκατοντάδες αναφορές, εκθέσεις, δημοσιεύσεις κλπ., επέτυχε να επιλυθούν ένα σωρό προβλήματα του Ομαλού, της Αγίας Ρουμέλης των Σφακίων και γενικά της υπαίθρου, μα και της πόλεως ακόμη. Διοργάνωσε εκθέσεις, κινηματογραφικές προβολές, διαλέξεις και πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις, που άφησαν εποχή στα Χανιά. Μέχρις ότου δημιουργηθεί Γραφείο του ΕΟΤ, μα και σήμερα ακόμη, απάντησε σε εκατοντάδες επιστολές και τηλεφωνήματα, με τα οποία ιδιώτες ή σύλλογοι από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, ζητούσαν πληροφορίες όχι μόνο για τα βουνά της Κρήτης αλλά και γενικά για το πώς θα έλθουν, τι θα δουν, που θα μείνουν κλπ.
Πριν από 35 περίπου χρόνια καθιέρωσε το πανηγύρι της Οσίας Μαρίας στο Φαράγγι της Σαμαριάς και ο Σύλλογος αλλά και μέλη του πρόσφεραν αρκετά εκθέματα και άλλη βοήθεια για τη δημιουργία του Μουσείου – Κέντρου Πληροφόρησης του Δασαρχείου στο Ξυλόσκαλο.
Πάντα είναι παρών σε κάθε προσκλητήριο για συγκέντρωση τροφίμων, ρουχισμού, χρημάτων κλπ., για ενίσχυση αναξιοπαθούντων σε άλλα κράτη ή και στην πατρίδα μας.

1938. Ο Ορειβατικός φύτευσε στο Ακρωτήρι δένδρα, και όχι μόνο αυτό αλλά μερίμνησε και για το πότισμά τους. Το ίδιο επαναλήφθη το 1947 και το 1948.
ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ, παιδιά μεταναστών από διάφορες χώρες, φιλοξενήθηκαν για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1986 στο καταφύγιο Καλλέργη.
ΔΕΜΑΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑΣ για την δεινοπαθούσα Αρμενία έφτιαξαν και απέστειλαν αρμοδίως μέλη του Συλλόγου μας τον Φεβρουάριο του 1989.
1977, Καλοκαίρι. Με σκληρή εργασία μέλη μας καθάρισαν για πρώτη φορά την αμμουδιά Μπάλου Γραμπούσας. Πρωτεργάτης ο Τάσος Πρωτοψάλτης.
1982. Μέσα στην κοινωνική προσφορά του ο Ορειβατικός Χανίων για πρώτη φορά οργάνωσε εκδρομή στον Ομαλό για τα παιδιά του Κέντρου Παιδικής Μέριμνας, στις 30 Μαΐου.
Στις γιορτές για επανάσταση του Δασκαλογιάννη στην Ανώπολη Σφακίων την 29η Ιουλίου 1990 ο Σύλλογος έλαβε καθοριστικά μέρος.
Δωρεά του Ορειβατικού Χανίων στο νέο ιατρείο Ανώπολης Σφακίων. Ηλεκτροκαρδιογράφος αξίας 450.000 δραχμών (50.000 εξ αυτών κατέβαλε ο Χρ. Χουλιόπουλος), έτος 1993.
ΆΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΑΥΡΗΣ. Ανέλαβε ο Ορειβατικός Χανίων τη συντήρηση και διάσωση ορεινής εκκλησίας αυτής του Αγίου Πνεύματος Ασκύφου, που είχε αρχίσει να καταρρέει το 1990.
Σοβαρές ενέργειες με συμμετοχή του Συλλόγου για τη διάσωση αρπακτικών πουλιών.
Συμμετείχε το 1991 στο κεφάλαιο της Εταιρείας Αναπτύξεως Λάκκων Ομαλού με 50 μετοχές.
Οι συνεστιάσεις μελών και φίλων του ήταν πανηγύρι χαράς και οι αποκριάτικοι χοροί του, με πρώτο αυτόν του 1952, πάντα στο κέντρο Χονολουλού, είχαν καθιερωθεί για χρόνια σαν το καλύτερο κοσμικό γεγονός με αλησμόνητες τις πρωτότυπες μεταμφιέσεις του Χ. Χουλιόπουλου.
Οπωσδήποτε δεν έχω καταγράψει αμέτρητες άλλες εκδηλώσεις.

Τα Ορειβατικά Καταφύγια

Ο Ορειβατικός Χανίων είναι ο μόνος από 80 περίπου συλλόγους ανά την Ελλάδα με τέσσερα θαυμαστά καταφύγια ενώ ελάχιστοι έχουν πάνω από ένα. Προπολεμικά, οι πρωτοπόροι είχαν φτιάξει την “καλύβα” των ορειβατών στο Σταυρό Ακρωτηρίου όπου έφθαναν πεζοπορώντας. Το 1940 είχαν συγκεντρώσει χρήματα για ανέγερση καταφυγίου αλλά με την κήρυξη του πολέμου τα προσέφεραν για τον αγώνα. Μεταπολεμικά, τη δεκαετία του 1950, χρησιμοποίησαν σαν πρώτο καταφύγιο την οικία Μάντακα, σε μια γωνιά του οροπεδίου Ομαλού, ισόγειο, μικρό με κτίσιμο ξερολιθιάς. Το 1958 κατασκεύασαν το πρώτο ορειβατικό καταφύγιο στην Κρήτη αυτό του Βόλικα. Τα τελευταία χρόνια, όλα τα καταφύγια ετακτοποιήθησαν πολεοδομικώς μετά από τα σχέδια που είχε εξασφαλίσει ο Χ. Χουλιόπουλος και παρέδωσε στην αρμόδια υπηρεσία στην Αθήνα ο Μάρκος Μανταδάκης, και οριστικοποιήθηκε η νομιμότητά τους από το τελευταίο Δ.Σ. και τον πρόεδρο Σταύρο Μπαδογιάννη.
Τα στοιχεία κάθε καταφυγίου αναφέρονται στις φωτογραφίες που καταχωρούνται

Εκπαίδευση – Σχολές

Αμέτρητες σχολές και εκπαιδευτικά προγράμματα επραγματοποιήθηκαν από τον Σύλλογο με συνεργασία ή μόνο από αυτόν. Στα διάφορα κεφάλαια, για τις διάφορες δραστηριότητες, αναφέρω σχετικά.
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ανατέθηκε στον Ορειβατικό Χανίων με χρηματοδότηση ΕΟΚ, η διοργάνωση Σχολής Οδηγών Βουνού με εκπαίδευση στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Επραγματοποιήθηκαν επίσης σχολές – εκπαιδεύσεις που αφορούσαν σπηλαιολογία, χιονοδρομία, αναρρίχηση ορειβασίας απλής και πάγου, διάσωσης, και εφέτος το χειμώνα πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η Σχολή Ορειβασίας.

Ποδήλατο Βουνού

Για πρώτη φορά στα Χανιά και στον Ορειβατικό δημιουργήθηκε η νέα ομάδα MOUNTAIN BIKE. Από μέρος του Συλλόγου συμμετέχουν οι Δ. Κουρασμενάκης, Α. Αλεξίου, Μ. Πολιτάκης, Π. Μπουρδελής (μέλη του Δ.Σ.). Πρώτη οργανωμένη διαδρομή τον Αύγουστο 1992: Χανιά – Βρύσες – Ασκύφου – Κορυφή Ακονές -Ασφένδου – Καλλικράτης – Επισκοπή – Χανιά.
Για πρώτη φορά οργανώθηκε ποδηλατικός αγώνας στην Κρήτη από τον Ορειβατικό Χανίων και τον αθλητικό σύλλογο Κύδωνα στις 19-12-1993.
Έλαβαν μέρος στον ποδηλατικό μαραθώνιο “Σπαρτακιάς” το 1994 οι Αλ. Αλεξίου καιΔημ. Κουρασμενάκης στη διαδρομή Αθήνα – Σπάρτη, με επίδοση ώρες 8.40 και την 5η θέση και οι δυο μαζί. Ο χρόνος του πρώτου ήταν 8.35.

Αλεξίπτωτο πλαγιάς – Παρά πέντε

Πρώτη πτήση αλεξίπτωτου πλαγιάς, την ημέρα της πρωτοχρονιάς του 1991, πραγματοποίησαν Χανιώτες από το καταφύγιο Καλλέργη, μερικοί από αυτούς μέλη του Ορειβατικού. Με τα αλεξίπτωτα “παρά πέντε”, προσγειώθηκαν στον Ομαλό οι Νίκος και Νατάσα Καπενεκάκη, Αντώνης Φουράκης, Γιάννης Τζανουδάκης και Γιώργος Βολακάκης. Ήταν και η πρώτη πτήση για τον Ομαλό. Τα επόμενα χρόνια ασχολήθηκαν, κατά περιόδους, μέλη, με το θαυμαστό αυτό σπορ.

Κανό

Πρώτη κατάβαση Χανιώτικων ποταμών με κανό από μέλη του Ε.Ο.Σ. Χανίων. Την Άνοιξη 1995 κατάβαση Κυλιάρη Καλυβών. Μετά κατάβαση Ιάρδανου Πλατανιά Κυδωνίας. Σοφία Πλυμάκη, Παν. Μπουρδελής, Ιούλιος Γλαμπεδάκης.

Αθλητισμός – Αγώνες Δρόμου

Πρώτη οργάνωση εκδήλωσης «Γυναίκα και Αθλητισμός», συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς. Ανάβαση οροπεδίου Ταύρης Ασκύφου. Συμμετοχή από Χανιά 400 γυναικών και από Ρέθυμνο 50.
ΕΥΡΩΔΟΙΠΟΡΙΑ 2001. Με συμμετοχή εννέα εθνικών ομάδων από Ευρώπη και συντονιστή στην Κρήτη τον Ε.Ο.Σ. Χανίων. Για ΠΡΩΤΗ φορά συμμετοχή 120 Χανιωτών με παραλαβή σκυτάλης από την άλλη Κρήτη στην Ασή Γωνιά και τερματισμό την Δυτική Κρήτη.
Για πρώτη φορά οργανώθηκε από τον ΕΟΤ στην Κρήτη ο αγώνας «Μινωική Κέλευθος», με διάσχιση του νησιού μας από δύση προς ανατολή σε διαδρομή 520 χλμ. Αφετηρία η μονή Χρυσοσκαλίτισσας και συμμετέχοντες 24. Τερμάτισαν μετά από 14 ημέρες, 14 δρομείς, στην Κάτω Ζάκρο. Μέλη του έλαβαν επίσης μέρος με διάκριση σε αγώνες δρόμων μεγάλων αποστάσεων στην Κρήτη και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Για δέκα χρόνια ο ορεινός δρόμος SAMARIA RUN, με αφετηρία το Ξυλόσκαλο στον Ομαλό και επιστροφή από Ποριά – Καλλέργη – Ξυλόσκαλο με μεγάλη συμμετοχή οργανώνεται επιτυχώς από τον Ε.Ο.Σ. Χανίων.

Ευρωπαϊκό Μονοπάτι Ε4

Ο Ορειβατικός Χανίων ανέλαβε αποκλειστικά την σηματοδότησή του από Κίσσαμο μέχρι τα όρια νομού Ρεθύμνης, στο πεδινό και ιδίως το ορεινό τμήμα του στην περίοδο από 1991 και μετά. Επραγματοποίησε την επίπονη αυτή εργασία με απόλυτη επιτυχία. Αμέτρητες ώρες και ημέρες πεζοπορίας με κουβάλημα στην πλάτη των πασσάλων σηματοδότησης στα ατέλειωτα ορεινά σημεία και ακόμη σάκους με τσιμέντο άμμο μα και το ανάλογο νερό.
Πραγματικά τιτάνιο έργο με πρωτεργάτη τον Χ. Χουλιόπουλο μαζί με τους νεαρούς που είχε “επιστρατεύσει”.
Από τον Ορειβατικό εκδόθηκε και κατατοπιστικό φυλλάδιο και ήδη οι νεώτεροι επιλαμβάνονται στην συντήρηση και συμπλήρωση της σηματοδότησης.

Ομάδα Διάσωσης

Με την ομάδα αυτή και τα κατά καιρούς άξια μέλη της, ο Ορειβατικός Χανίων προσέφερε μια ακόμη μεγάλη υπηρεσία στον τόπο και τον ορεινό τουρισμό. Από ιδρύσεώς της μέχρι σήμερα ζητήθηκε η βοήθειά της από Κρατικά Όργανα ή Κοινότητες, ορεινών περιοχών κυρίως, σε σαράντα περιπτώσεις, σε όλες δε η συμβολή της ήταν αποφασιστική.
Στις περισσότερες περιπτώσεις μόνο τα μέλη της ομάδας, λόγω της ικανότητάς τους, κατέστη δυνατόν να σώσουν αλλοδαπούς ή Έλληνες ορειβάτες, κυνηγούς, βοσκούς, αλλά και αιγοπρόβατα ακόμη, που είχαν εγκλωβιστεί στα χιόνια. Με κίνδυνο της ζωής τους πεζοπορώντας νύχτες στο παγωμένο χιόνι, μεταφερόμενα με ελικόπτερα ή καταρριχώμενα σε φοβερά γκρεμνά και βάραθρα τα μέλη της Ομάδας κατάφεραν θαύματα.
Τότε δεν υπήρχαν τα σημερινά εφόδια, ούτε τα κινητά τηλέφωνα, ούτε τα ΕΚΑΜ, για να επέμβουν και η ζωή όσων κινδύνευαν εξαρτώταν από την αυτοθυσία των ορειβατών.
Αποκορύφωμα της δράσης της Ομάδας, ήταν η ανάσυρση από φοβερό βάραθρο του Γκιγκίλου και από κατακόρυφο βάθος 100 μέτρων του πτώματος Βρετανού τουρίστα που είχε κατακρημνιστεί εκεί και που τα νεαρά μέλη της Ομάδας σπηλαιολόγοι κινδύνευσαν τα μέγιστα λόγω των ελλιπών και ακατάλληλων υλικών που χρησιμοποίησαν, μη έχοντας άλλα.
Πάλι το έτος 2000 χρειάσθηκε να επέμβουν εκεί που ούτε καμιά υπηρεσία δημόσια μπορούσε, στο ίδιο βάραθρο, να ανασύρουν νεκρό νεαρό Χανιώτη και να διασώσουν άλλον που παρέμεινε επί 40 ώρες εγκλωβισμένος. Όπως και στην περίπτωση του Γερμανικού μεταγωγικού που το 1975, Φεβρουάριο, κατέπεσε στην κορυφή Μαλοτύρα στα Λευκά Όρη με 42 θύματα στρατιωτικούς και η ομάδα μετέβη εκεί πρώτη με χιόνωση τριών μέτρων και τιμήθηκε γι’ αυτό. Υπάρχουν αρκετές απίστευτες περιπτώσεις αλλά ο χώρος δεν επαρκεί.

Εντευκτήρια – Μεταφορικά

Το 1985 συγκεντρώθηκαν χρήματα από τα μέλη και φίλους και αγοράσθηκαν τα σημερινά εντευκτήρια. Ήδη όμως από το 2018 το σημερινό Δ.Σ. του συλλόγου, με πρόεδρο τον Σταύρο Μπαδογιάννη, επραγματοποίησε μια επιτυχή αγορά νεοκλασικού ακινήτου στην οδό Γιαμπουδάκη που αναμένει να εξεύρει τη δαπάνη για ανακαίνιση και διαμόρφωση του πίσω χώρου – κήπου.
Όσον αφορά τα μεταφορικά μέσα. Το 1992 ο τότε Γεν. Γραμματέας Αθλητισμού και μέλος μας, Κ. Βιρβιδάκης, προσέφερε ένα ακυκλοφόρητο τζιπ Land Rover 3.000 κυβ. και μετά από ένα χρόνο ο Σύλλογος αγόρασε άλλο ένα όμοιο, από χέρι, 5.000 κυβ.
Πριν λίγα χρόνια, αγόρασε ένα και απόκτησε ένα καινούργιο φορτηγάκι Toyota.

Εκδόσεις του Ορειβατικού Χανίων

Ο Ορειβατικός Χανίων στα Δελτία Δράσης του και στα Προγράμματα Εκδηλώσεων συμπεριελάμβανε πληροφορίες κυρίως για τα ορεινά Χανιά.
Πραγματοποίησε όμως και τις παρακάτω πρώτες εκδόσεις:
– ΜΑΔΑΡΕΣ. Περιοδικό. Το πρώτο τεύχος κυκλοφόρησε το 1980 και συνεχίζεται ακόμη η έκδοσή του σε μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα (τεύχη 26 μέχρι σήμερα).
– ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ Ε4. Έκδοση έγχρωμη σε 3 γλώσσες, με πλήρεις κατατοπιστικές πληροφορίες, χάρτες και φωτογραφίες για το πεδινό και το ορεινό Ευρωπαϊκό Μονοπάτι στο νομό Χανίων.
– ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΩΝ ΧΑΝΙΩΝ και πρόγραμμα 58ης Πανελλήνιας Ορειβατικής Συνάντησης στα Λευκά Όρη. Χανιά 1998.
– 50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΧΑΝΙΩΤΙΚΑ ΣΠΗΛΑΙΑ (1955 – 2005). Έκδοση 64 σελίδων για τα 50 χρόνια της Σπηλαιολογικής Ομάδας. Χανιά 2005, έκδοση Νομαρχίας Χανίων.
– ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ. Οδηγός αντιμετώπισης ατυχημάτων.
Το έτος 2008 εξέδωσε ένα θαυμάσιο συλλεκτικό λεύκωμα με τίτλο “Λευκά όρη – Ταξίδι στο πέλαγος των βουνών”. Μεγάλο μέγεθος με περισσότερες από 100 έγχρωμες φωτογραφίες και συνοδευόμενο από σχετικό DVD.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Εδώ τελείωσε το ταξίδι πίσω στα χρόνια του αγαπημένου Συλλόγου που ένας 85άρης γέρος αναθυμάται τις νύχτες που δεν τον παίρνει ο ύπνος και δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει σε καμιά περίπτωση πως με τους συνοδοιπόρους που αντίκρισε στις παλιές φωτογραφίες, δεν θα ξαναβρεθούνε στη Μαδάρα ή σε κάποιο φαράγγι για να τραγουδήσουν μαζί το γνωστό:
«Πάμε να φύγουμε να πάμε μακριά εκεί που δεν έφτασε ανθρώπου πατησιά…» και μέσα στη νύχτα αρχίζει ο γέρος να το τραγουδά μόνος του. Αν τον ακούσει κάποιος θα πει: «Ετροζάθηκε ο γέρος»!
Μα αυτός συνεχίζει με το πρώτο στιχάκι από το τραγούδι του Γαμπά: «Μήπως πρέπει να φύγουμε χωρίς ελπίδα πια πως θα ξανανταμώσουμε και πάλι με χαρά…» και ο γέρος προχωρά στις τελευταίες γραμμές του τραγουδιού, όπως τροποποίησε την τελευταία λέξη: «Όχι δεν χωριζόμαστε για πάντοτε παιδιά μα θα ξαναβλεπόμαστε… από εκεί ψηλά».
Τα χρόνια τρέχουν. Δεν είναι πολλά τα δέκα μετά που θα γιορτασθούν τα 100 χρόνια του Ορειβατικού. Θα το φτάξετε οι περισσότεροι. Σας το εύχομαι. Να ‘στε όμως βέβαιοι πως εκεί κάπου θα χαιρόμαστε και εμείς που αγαπήσαμε το βουνό και τους ανθρώπους του. Ο Ορειβατικός μας με άξια ηγεσία και εκατοντάδες άξιους και λεβέντες νέους σήμερα, προχωρά για τα ψηλά.
Καλές Αναβάσεις παιδιά.

 

Αντώνης Πλυμάκης
68 χρόνια και 17 γεν. Γραμματέας
και για τον αδελφοκτό Τάκη Χουλιόπουλο
70 χρόνια μέλος και 18 χρόνια πρόεδρος