Στον χώρο του πολιτισμού, της μουσικής, της Απολλώνιας δημιουργίας, ο Θεοδωράκης ήταν κορυφή Ολύμπια· θεϊκή, γιατί ξεπέρασε τα ανθρώπινα όρια. Το σύνολο του έργου του δεν είναι γνωστό. Για παράδειγμα το συμφωνικό (έντεχνη οργανική και φωνητική συμφωνία- συνήχηση) δεν έγινε ευρέως γνωστό, γιατί δεν είναι προσιτό, λόγω έλλειψης μουσικής παιδείας. Η μουσικά και η γυμναστική δυστυχώς είναι δευτερεύοντα. Ξεχνάμε ότι στην απαράμιλλη ελληνική κλασική παιδεία ήταν πρώτα «νους υγιής εν σώματι υγιεί».
Η παιδεία κατάντησε εμπορική· «πώς θα μπω στην τριτοβάθμια και πώς θα βγάλω χρήματα». Ο ανθρωπισμός πάει περίπατο, η αρετή έγινε διάφανη και αόρατη. Γι’ αυτό γνωρίσαμε τον Θεοδωράκη, κυρίως μέσω του μπουζουκιού, του παρεξηγημένου· που μόνον ο Μίκης αξιολόγησε και κατέταξε στην ομάδα των άλλων οργάνων. Απ’ αυτή την αξιολόγηση άρχισε να ξεχωρίζει και η μοναδικότητα του Μίκη μουσικά, πολιτισμικά, ανθρώπινα και οικουμενικά. Συμφωνικά τον γνώρισαν περισσότερο στο εξωτερικό, εκεί που υπάρχει περισσότερη μουσική παιδεία. Μας διαφεύγει ότι στην Ελλάδα ξεκίνησε η μουσική σαν θεϊκή ιδιότητα. Οι Μούσες ήταν θεότητες. Ο Απόλλωνας θεός του φωτός, της μαντικής και της μουσικής. Ο σοφότατος Κένταυρος Χείρωνας δίδασκε όλες τις επιστήμες. Αυτός δίδαξε μουσική στον Ορφέα. Ο Θαλήτας πρώτος έβαλε τη μουσική στη γυμναστική από τον 8ο π.Χ. αιώνα. Συνέχεια της πανάρχαιας ελληνικής μουσικής παράδοσης είναι και ο Θεοδωράκης. Σε μια συναυλία που είχε δώσει πριν μερικά χρόνια στο στάδιο Χανίων αποθεώθηκε. Τότε ο κυρός Ειρηναίος, επίσκοπος, τον αποκάλεσε Ουρανομίκη. Η πορεία του ήταν ουρανική. Όταν κρατούσε την μπαγκέτα και κυβερνούσε τα μουσικά δρώμενα απογειωνόταν, πετούσε. Οι κινήσεις των τεράστιων μουσικά χεριών του, κατακόρυφες και οριζόντιες, σχημάτιζαν μεσημβρινούς και παράλληλους κύκλους που αγκάλιαζαν τη γη. Γιατί ο Μίκης δεν ήταν μόνο Κρητικός, δεν ήταν μόνο Έλληνας, ήταν οικουμενικός. Απέδειξε ότι η ρωμιοσύνη έχει αρετές, έχει ζωντάνια και δεν είναι ντροπή, το μπουζούκι δεν είναι καταραμένο. Ο Θεοδωράκης ήταν δώρο Θεού για την Κρήτη, την Ελλάδα, τη μουσική, την ελευθερία, τη δημοκρατία. Δεν είχε κακία. Ποτέ δεν είπε λόγο πικρό για τους διώκτες του. Μεγάλο πάθος του οι νότες. Τις κυνηγούσε όπως ένα παιδί κυνηγάει πεταλούδες. Τις μάγευε, τις ταίριαζε τόσο τεχνικά, τόσο αρμονικά, θεϊκά, για να γίνουν συνθέσεις ανεπανάληπτες, μοναδικές στον ατέρμονα, στον άπειρο δρόμο του πενταγράμμου.
Επί σκηνής με ή χωρίς μπαγκέτα γινόταν αρχάγγελος με αφοσιωμένους αγγέλους, τους συνεργάτες του. Πατούσε στη γη χωρίς να είναι γήινος. Ήταν ουρανικός. Ήταν πολύ αέρινος και σιγά- σιγά έχανε τη φυσιογνωμία του ανθρώπου και έμπαινε ζωντανός στον θρύλο. Όσο τον βάραιναν τα χρόνια τόσο η μουσική του έβγαινε πιο νέα και πιο δυνατή, τόσο ο λόγος του πιο πύρινος και σοφός. Μετά το σταμάτημα της πήλινης καρδιάς του απογειώθηκε σαν θρύλος παγκόσμιας ακτινοβολίας. Ήταν ΟυρανοΜίκης (ο Μίκης του Ουρανού) και θα παραμείνει Ουρανομήκης (με το μήκος του ουρανού). Το 91ο Δημ. Σχ. Αθηνών, όπως όλα τα Σχολεία διδάσκει γράμματα με το ελληνικό αλφάβητο. Αλλά το ελληνικό αλφάβητο έχει το παγκόσμιο προνόμιο να μη διδάσκει μόνο ανάγνωση και γραφή. Δεν είναι μόνο φωνητικό και σημειακό αλλά και μαθηματικό, χρησιμοποιώντας τα ίδια γράμματα για ψηφιακούς αριθμούς. Είναι ακόμη και μουσικό αλφάβητο, γιατί με τα μακρά και τα βραχέα, τους οξείς και τους βαρείς τόνους, πάλι τα ίδια γράμματα γίνονται και μουσικές νότες. Λοιπόν, σωστά, λογικά και δίκαια αυτό το Σχολείο που ιδρύθηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου παίρνει και το όνομα του Μίκη Θεοδωράκη, του μεγάλου Μουσικού Δασκάλου, του πολύμορφου και πολυεδρικού που τίμησε την Ελλάδα και τη Μουσική σ’ όλο τον κόσμο. Τιμή και για το ιστορικό σχολείο, τιμή για την περιοχή, την Αθήνα, τιμή για τους μαθητές που θα καμαρώνουν γιατί φοίτησαν στο 91ο Σχ. Μίκης Θεοδωράκης. Αξία και επαινετή η προσπάθεια όλων των παραγόντων που συντέλεσαν για την ονομασία.
Στην οδό Φιλολάου στο Παγκράτι, δίπλα στον Άγιο Αρτέμιο το 91ο Δημοτικό Σχ. Αθηνών σαν ζώσα ψυχοπνευματική κυψέλη ανανεώνεται, παίρνει δύναμη και λάμψη με την προσθετική αξία στην επιγραφή του το όνομα ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ. Μανόλης Κ. Κογχυλάκης 21 χρόνια εργάτης της αγωγής στο 91ο Δημ. Σχολείο Αθηνών Υ.Γ. Τα αποκαλυπτήρια της επιγραφής έγιναν πανηγυρικά την 11η πρωινή της 26ης Μαΐου 2022, παρουσία του Δημάρχου Αθηναίων, των παιδιών του Μίκη, πολλών εκπαιδευτικών, μαθητών, γονέων και κόσμου.
