Απραγματοποίητες υποσχέσεις στο Καστέλι
Μια γειτονιά της κωμόπολης, λίγο παρακάτω από το Φαλδάμειο Μέγαρο, περιμένει ακόμα να πραγματοποιηθεί η υπόσχεση του Δήμου για την ασφαλτόστρωση της οδού τους καθώς επίσης και την επισκευή της τεράστιας λακκούβας πάνω στον κεντρικό δρόμο.
Η αντίκα στην Ποταμίδα
Φορτηγό OPEL παλιό σκαρί, που άντεξε στον φθοροποιό χρόνο έχοντας εξυπηρετήσει το χωριό και την περιοχή πάνω από 40 χρόνια πρόκειται να ανακαινισθεί και να γίνει αντίκα. Κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1960, σε δύσκολους αγροτικούς δρόμους μεταφέροντας αγροτικά αγαθά και ήταν μαζί με λίγα ακόμα φορτηγά που υπήρχαν, τα καμάρια της περιοχής. Εκείνα τα χρόνια, εκτός από αυτά και λίγα τρακτέρ, εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του επιβατικού κοινού τα ορεινά λεωφορεία που μετέφεραν τις αποσκευές τους πάνω στις οροφές. Το φορτηγό, λοιπόν, αυτό -παρά την ακινησία του τόσα χρόνια- λειτουργεί και μπορεί να κυκλοφορήσει στους δρόμους να το δουν οι νεότερες γενιές αλλά και να θυμηθούν οι ηλικιωμένοι τον παλιό καλό καιρό που τα χωριά ήταν σε ακμή έχοντας όλα Δημοτικά Σχολεία.
Ο ράφτης της κρητικής παράδοσης…
Χαμογελαστός και πάντα ευδιάθετος ο ράπτης της κρητικής φορεσιάς στο Καστέλι κ. Ευάγγελος Μαρεντάκης, εξακολουθεί να ράβει κρητικές γκιλότες και βράκες τιμώντας τη λεβεντιά του νησιού μας εδώ και 50 περίπου χρόνια. «Με αυτό το ψαλίδι που το είχα και για να κουρεύω πρόβατα άνοιξα το μαγαζί πριν από 48 χρόνια χρησιμοποιώντας για σιδέρωμα ένα βαρύ σίδερο με κάρβουνα. Λίγα χρόνια αργότερα, που αποκτήσαμε και ηλεκτρικό ρεύμα, αγόρασα αυτό εδώ το ηλεκτρικό σίδερο, το οποίο έρχονταν και το έβλεπαν πολλές νοικοκυρές. Εκείνη την περίοδο φορούσαν οι περισσότεροι στην καθημερινή ζωή βράκες και είχαμε αρκετή δουλειά όλοι οι ραφτάδες. Με την πάροδο του χρόνου οι βράκες μειώνονταν σαν καθημερινό ένδυμα και τη θέση τους την πήραν οι γκιλότες. Στα χρόνια που κάνω αυτή τη δουλειά έχω ραμμένες χιλιάδες κρητικές φορεσιές, με πολλές από αυτές να είναι παραγγελία σε χώρες του εξωτερικού όπως Γερμανία, Αμερική και Αυστραλία. Στο Καστέλι μείναμε δύο που ράβουμε ακόμα, ενώ σε όλο τον Νομό είναι ζήτημα να είναι άλλοι τέσσερις με πέντε».
Από κλεψιές πάμε καλά…
Προβληματισμένος από την αναρχία που επικρατεί και στο χωριό του, τα Καλουδιανά, ο αγρότης Ιωάννης Μπαχουντάκης υπογραμμίζει: «Έχουμε φτάσει στον έσχατο βαθμό της απόγνωσης με τις κλεψιές που μας κάνουν στα σπίτια μας και στα ζώα μας. Αν το κράτος δεν λάβει σοβαρά υπόψη του τις καθημερινές κλοπές που συμβαίνουν θα έχουμε ανεξέλεγκτες καταστάσεις σύντομα…».
Τα κάτοπτρα σώζουν ζωές
Οι καταστροφές δεν περιορίζονται, δυστυχώς, μόνο στις πληροφοριακές και κάθε άλλου τύπου πινακίδες του Κ.Ο.Κ. αλλά έχουν επέκταση και στα κάτοποτρα που είναι τοποθετημένα σε δύσκολα σημεία για να διευκολύνουν τους οδηγούς κατά την έξοδό τους από ένα δρόμο ή μια αυλή που στερείται ορατότητας για έλεγχο. Κι ενώ η χρησιμότητά τους είναι σημαντική βλέπουμε τα περισσότερα από αυτά ? όπως το συγκεκριμ΄λενο στο Καστέλι – να έχουν καταστραφεί από ανεύθυνους πολκίτες. Ντροπή!
