Βιολογικά σαλιγκάρια από αγρότες εκτροφείς

Οι χοχλιοί, δηλαδή τα σαλιγκάρια, όπως συνηθίζουμε να τα λέμε, αφθονούν σε πολλές περιοχές της Κρήτης, ενώ στον Νομό μας το Ακρωτήρι φημίζεται για την πλούσια παραγωγή του.
Αποτελούν έναν ιδιαίτερα αγαπητό μεζέ για καλοφαγάδες και όχι μόνο.
Μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους από περιοχή σε περιοχή και με όλους είναι πεντανόστιμοι και θρεπτικοί.  Στα Χανιά τους προτιμούν γιαχνί με πατάτες και μάραθο, ενώ στο Ηράκλειο γίνονται πιλάφι με χόντρο ή ρύζι.
Οι χοχλιοί συλλέγονται από τον Φεβρουάριο μέχρι τον Απρίλιο μετά από βροχή και χωρίς να φυσά αέρας. Διατηρούνται ζωντανοί σε δροσερό και ευάερο μέρος και μαγειρεύονται μέχρι τον Σεπτέμβριο. Τα τελευταία χρόνια άρχισαν ορισμένοι αγρότες και στον Νομό μας να τους εκτρέφουν για να έχουν ένα συμπλήρωμα στο φτωχό τους εισόδημα. Μεταξύ αυτών των αγροτών είναι ο Γιάννης Βορεινάκης, τον οποίο συναντήσαμε στο Ακρωτήρι και ο Γιώργος Λουβιτάκης στην Πελεκαπίνα, που μας είπαν τα εξής: ´Η μοίρα των αγροτών κάθε χρόνο χειροτερεύει αλλά πρέπει να ζήσουμε. Τα προϊόντα μας δεν έχουν καλές τιμές και τα έξοδα είναι τεράστια. Η εκτροφή, λοιπόν, σαλιγκαριών μας δίνει τη δυνατότητα να έχουμε ένα συμπληρωματικό εισόδημα για να αντεπεξέλθουμε στις υποχρεώσεις της ζωής. Ο τέταρτος χρόνος είναι που είμαι εκτροφέας´, υπογράμμισε ο Γιάννης Βορεινάκης για να συνεχίσει λέγοντας ακόμα: ´Μαζί μ’ εμένα εδώ στο Ακρωτήρι είναι άλλοι τέσσερις, ενώ όλοι κι όλοι στον Νομό είμαστε δώδεκα. Για να μπούμε, όμως, σε κάποιο πρόγραμμα, ώστε να καταφέρουμε να έχουμε μεγαλύτερη παραγωγή για εξαγωγή, χρειάζεται μεγάλο κεφάλαιο. Τα σαλιγκάρια μας τα διαθέτουμε στη ντόπια αγορά και τα προτιμούν οι καταναλωτές επειδή είναι βιολογικά, καθαρά και υγιεινά. Σαλιγκάρια μαζεύουν πολλοί άνθρωποι από χωράφια για δική τους τροφή, ενώ οι αλλοδαποί κυρίως που τα συλλέγουν για εμπόριο δεν αφήνουν χοχλιό για χοχλιό να μην τον μαζέψουν όπου και να τον βρούνε. Εδώ μέσα ταΐζονται φυσιολογικά με καθαρά χόρτα που δεν ψεκάζονται και στη συνέχεια για δεκαπέντε μέρες μεταφέρονται σε διπλανά διαμερίσματα που ταΐζονται με μακαρόνια για να καθαρίσουν και να μπουν στη συνέχεια στα διχτάκια για πώληση. Η παραγωγή σε σαλιγκάρια για τον χώρο του ενός στρέμματος που έχουμε οι περισσότεροι είναι γύρω στους 2,5 τόνους τον χρόνο, αν όλα πάνε καλά. Οι χοχλιοί γεννούν δύο φορές τον χρόνο και κάνουν από 80 μέχρι 120 αβγά ο καθένας. Εδώ στο Ακρωτήρι ευδοκιμούν ιδιαίτερα επειδή δεν υπάρχει υγρασία´.
Κλειστή μονάδα εκτροφής είναι και του Γιώργο Λουβιτάκη στην Πελεκαπίνα, ο οποίος μας είπε: ´Είμαστε ακόμα στην αρχή, αφού πέρυσι λειτουργήσαμε τη μονάδα μας σε χώρο 600 τ.μ. Μαζί με τη γυναίκα μου την Ειρήνη δουλεύουμε για να έχουμε ένα συμπληρωματικό αγροτικό εισόδημα. Τις αποδόσεις βέβαια του εκτροφείου δεν τις έχουμε δει ακόμα, αλλά έχουμε μια πρώτη εικόνα ότι το σαλιγκάρι είναι πιο κατάλληλο για εντατική εκτροφή, δηλαδή περιφράζουμε το σαλιγκάρι δίδοντάς του φαγητό και την υγρασία που χρειάζεται να μεγαλώσει. Η τροφή που δίνουμε είναι πιστοποιημένα σιτηρέσια, τα οποία μας τα συστήνουν οι άνθρωποι που μας καθοδηγούν. Στη μονάδα μας έχουμε καθοδηγό τον Θανάση Γκόγκα που είναι βιολόγος και έχει σπουδάσει πάνω στο σαλιγκάρι. Η όλη κατασκευή στοίχισε 40.000 ευρώ και τα πληρώσαμε εξ ολοκλήρου επειδή οι επιδοτήσεις είναι για μεγάλες μονάδες πάνω από 100.000 ευρώ. Με την πρόσφατη νομοθεσία 13 Ιανουαρίου του 2012 εντάσσεται το σαλιγκάρι στη Β’ κατηγορία και τώρα υπάρχει ακριβώς νομοθεσία για το πως θα αδειοδοτηθεί μια μονάδα εκτροφής σαλιγκαριών´.