«Χρήσιμος στον ελληνικό λαό» και όχι στα μνημόνια και τους δανειστές θέλει να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ επισημαίνει στα ´Χ.Ν.´ η Ρούλα Μουτσέλου, υποψήφια βουλευτής με το κόμμα στα Χανιά σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση.
Παράλληλα υπογραμμίζει την ανάγκη συμπόρευσης της Αριστεράς ένα πρόγραμμα με επίκεντρο την ακύρωση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, το σταμάτημα των πληρωμών του χρέους, τον έλεγχο και την επαναδιαπραγμάτευσή του, τα μέτρα ανακούφισης του λαού, την άμεση φορολόγηση του πλούτου.
• Τελικά ως ΣΥΡΙΖΑ έχετε ξεκαθαρίσει αν πρέπει η χώρα να μείνει στην ευρωζώνη, να αποχωρήσει, να επιστρέψει σε εθνικό νόμισμα;
Ως ΣΥΡΙΖΑ έχουμε ξεκαθαρίσει ότι θέλουμε πάνω από όλα να είμαστε χρήσιμοι στον ελληνικό λαό και αυτή την στιγμή το επίδικο είναι αν θα παραμείνουμε ως χώρα εξαρτημένοι από τα μνημόνια και τον δανεισμό ή όχι. Αν θέλουμε να μιλάμε για σταμάτημα της διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας, αυτός είναι ο πρώτος κρίκος που πρέπει να σπάσει. Για εμάς δεν αποτελεί προϋπόθεση συνεργασίας η θέση καθενός πάνω στο ψευτοδίλημμα ´Ευρώ ή Δραχμή´. Από εκεί και πέρα, σε δεύτερο χρόνο ναι, θα πρέπει να επαναπροσδιοριστεί η σχέση μας με την ευρωπαϊκή ένωση και άλλωστε ξεκάθαρα ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για μια άλλη Ελλάδα, σε μια άλλη Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όπως εκφράζεται σήμερα, σαν μηχανισμός επιβολής της οικονομικής πολιτικής των Μέρκελ -Σαρκοζί, δεν μας κάνει.
• Συνεχίζετε να δηλώνετε υπέρ της κοινής συμπόρευσης των αριστερών δυνάμεων; Βλέπετε να υπάρχει ανταπόκριση; Και με ποια Αριστερά; Υποστηρίζουν τα ίδια ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Εσείς που το προτείνετε είστε έτοιμοι για κάτι τέτοιο;
Η συμπόρευση της Αριστεράς αποτελεί σήμερα, περισσότερο από ποτέ, αίτημα του κόσμου και είναι απογοητευτικό κάποιοι να αρνούνται να το δουν αυτό. Τι μας λέει το σύστημα αυτή την στιγμή; Ότι η μόνη υπεύθυνη και εφικτή επιλογή είναι μια κυβέρνηση μνημονιακών κομμάτων. Ότι είναι μονόδρομος νέα μέτρα και νέες ´θυσίες´, δηλαδή η συνέχιση των πολιτικών που μας έφεραν ως εδώ. Σε αυτά τα ψέματα, η Αριστερά έχει χρέος να απαντήσει και να ξεφύγει από την αντίληψη πως θα περιορίζεται πάντα στη διαμαρτυρία. Η Αριστερά πρέπει να αναλάβει ευθύνες. Πράγματι επιμέρους διαφορές υπάρχουν. Όμως αυτό δεν δικαιολογεί την άρνηση συμπόρευσης. Καλούμε όλη την Αριστερά να συμπορευθεί προτάσσοντας ένα πρόγραμμα με επίκεντρο την ακύρωση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, το σταμάτημα των πληρωμών του χρέους, τον έλεγχο και την επαναδιαπραγμάτευσή του, τα μέτρα ανακούφισης του λαού, την άμεση φορολόγηση του πλούτου. Υπάρχει και άλλος δρόμος και είναι ρόλος της Αριστεράς να τον αναδείξει.
• Ο κ. Τσίπρας δεν δίστασε να αναφέρει ότι αν χρειαζόταν στήριξη μια υποτιθέμενη αριστερή κυβέρνηση και την προσέφερε ο κ. Καμμένος με τους βουλευτές τους θα την έκανε αποδεκτή. Συμφωνείτε;
Ο κ. Τσίπρας μίλησε όχι για στήριξη, αλλά για ανοχή από το κόμμα του κ. Καμμένου. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα υποταχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρόγραμμα του κ. Καμμένου, αλλά ότι στο ενδεχόμενο να φτιαχτεί ένας κυβερνητικός σχηματισμός με πυρήνα την Αριστερά, αν ο κ. Καμμένος αποδεχθεί ένα κρουστικό μίνιμουμ πρόγραμμα ενάντια στο ειδικό καθεστώς που έχει επιβληθεί στην χώρα, εμείς δεν θα το αρνηθούμε. Αλλά το πρόγραμμα αυτό το όρισε επίσης συγκεκριμένα ο κ. Τσίπρας, όπως παραπάνω το περιέγραψα.
• Η πολυφωνία στον ΣΥΡΙΖΑ, με τα διάφορα ρεύματα και συνιστώσες, αποτελεί σίγουρα μια δημοκρατική κατάκτηση, ωστόσο όμως αυτό έχει λειτουργήσει και ως αντίβαρο όταν η κάθε συνιστώσα θέλει να επιβάλει τη δική της άποψη. Έχει μέλλον ένας τέτοιος σχηματισμός;
Για εμάς, μόνο τέτοιοι σχηματισμοί έχουν μέλλον εάν θέλουμε να σπάσουμε το καθεστώς δουλείας και καταστροφής που μας έχουν επιβάλει. Και εξηγούμαι. Τη στιγμή της πιο άγριας επίθεσης στον ελληνικό λαό με δυσβάσταχτα μέτρα να ακολουθούν το ένα το άλλο, τη στιγμή που η ανεργία ανεβαίνει κατακόρυφα, που απελπισμένοι συμπολίτες μας αυτοκτονούν, που ο πλούτος της Ελλάδας ξεπουλιέται στους ξένους κατακτητές, δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με την ιδεολογική μας καθαρότητα. Η Αριστερά δεν έχει μόνο χρέος να τα λέει καλά, πρέπει να πράττει κιόλας. Μιλάμε ξέρετε για την ανάγκη δημιουργίας ενός μετώπου παλλαϊκού, με την Αριστερά στο επίκεντρο και με τον κόσμο να συμμετέχει ενεργά. Για ένα μέτωπο που θα φέρει μια μεταπολίτευση του λαού. Ας προσπαθήσουμε ως Αριστερά να εμπνεύσουμε και να συμβάλουμε σε αυτό ο καθένας με την άποψή του, όχι έξω από αυτό. Οι πλατείες ήταν ένα εξαιρετικό παράδειγμα αυτής της πολυφωνίας που όμως λειτούργησε. Ας παραδειγματιστούμε.
