Λονδίνο
Η αντιπάθεια μοιάζει να είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο οι Γάλλοι ψηφοφόροι είναι αποφασισμένοι να διώξουν τον Νικολά Σαρκοζί από την προεδρία. Σύμφωνα με τον Βόλφγκανγκ Μινχάου των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, όμως, υπάρχει ένας καλύτερος λόγος για τον οποίο ο Σαρκοζί αξίζει να απομακρυνθεί από τη θέση του.
Κέρδισε τις εκλογές του 2007 υποσχόμενος φιλόδοξες οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Ηταν ένας από τους λίγους Ευρωπαίους πολιτικούς με εντολή για μεγάλες αλλαγές. Και δεν την τήρησε για έναν λόγο που ήταν ήδη προφανής στην προεκλογική εκστρατεία του 2007: είναι υπερκινητικός. Και οι μεταρρυθμίσεις είναι για τους βαρετούς πολιτικούς.
Οι δύο σημαντικότερες πλευρές μιας προεδρίας Ολάντ, σημειώνει ο αρθρογράφος των FT, θα είναι οι επιδράσεις στη γαλλική οικονομία και στην Ευρωζώνη. Οι πρώτες θα είναι μάλλον ουδέτερες. Αλλά οι δεύτερες θα είναι αναμφισβήτητα θετικές.
Οι δύο μεγάλες αποτυχίες του Σαρκοζί ως μεταρρυθμιστή ήταν η αποτυχία του να εφαρμόσει ένα ενιαίο σύμβολο για όλους τους Γάλλους εργαζομένους και η αποτυχία του να περιορίσει τις δημόσιες δαπάνες. Ούτε ο Ολάντ υπόσχεται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Αλλά η ευρωπαϊκή εμπειρία διδάσκει ότι τέτοιες αλλαγές γίνονται πιο εύκολα από την Αριστερά παρά από τη Δεξιά. Η Γαλλία θα υιοθετήσει τελικά αυτές τις μεταρρυθμίσεις, όποιος κι αν είναι ο πρόεδρος. Αλλά ο Ολάντ πρέπει να αντισταθεί στην πίεση από την Αριστερά να αυξήσει τον ελάχιστο μισθό και να ακυρώσει την αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.
Η απειλή του Ολάντ ότι θα αυξήσει σε 75% τον φόρο στα εισοδήματα άνω του ενός εκατομμυρίου ευρώ είναι πολιτικά ευφυής, αλλά οικονομικά αναποτελεσματική. Το πολύ – πολύ να φύγουν μερικοί ακόμη ροκ σταρ από το Παρίσι και να καταλήξουν στη Γενεύη ή τις Βρυξέλλες. Μερικοί τραπεζίτες που εισπράττουν υψηλά μπόνους μπορεί να πάνε στο Λονδίνο. Ομως οι περισσότεροι επιχειρηματίες δεν πρόκειται να δώσουν σημασία, αφού δεν συσσωρεύουν τον πλούτο τους με τη μορφή εισοδημάτων ούτε μπόνους.
ΘΕΤΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Ο κυριότερος λόγος όμως που η εκλογή του Ολάντ θα είναι θετική είναι η επίδραση στην Ευρώπη. Κι αυτό, επειδή θα αλλάξει η αφήγηση για την κρίση στην Ευρωζώνη και την επίλυσή της. Σύμφωνα με την αφήγηση αυτή, η κρίση προκλήθηκε από δημοσιονομική ανευθυνότητα. Και η λύση είναι λιτότητα και οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Το εργαλείο για την επίτευξη των τελευταίων είναι το δημοσιονομικό σύμφωνο, το οποίο ο Ολάντ λέει ότι πρέπει να συμπληρωθεί με ένα ´παράρτημα´ για την ανάπτυξη.
Εκτός από τη Γαλλία, όμως, τις εκλογές θα τις παρακολουθήσει με ενδιαφέρον και η Ολλανδία, όπου ο λαϊκιστής ηγέτης Χέερτ Βίλντερς αποφάσισε να μην υποστηρίξει το πρόγραμμα λιτότητας. Η ολλανδική κυβέρνηση κατόρθωσε κατόπιν αυτού να κλείσει μια συμφωνία με έναν αριθμό κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η Ολλανδία θα ακολουθήσει τώρα μια βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή εν μέσω ύφεσης. Ο Φ.Π.Α. θα αυξηθεί σε 21%. Οι δαπάνες για την παιδεία και την υγεία θα μειωθούν.
Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει το εκλογικό σώμα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Το πιθανότερο είναι ότι θα ενισχυθούν τα κόμματα που απορρίπτουν το πρόγραμμα λιτότητας. Ο Βίλντερς έχει επιλέξει την Ευρωζώνη ως το ιδανικό θέμα μέσα από το οποίο να κτυπήσει τους ξένους. Η άνοδος του πολιτικού εξτρεμισμού στην Ευρώπη είναι εν μέρει αποτέλεσμα της αδιαλλαξίας και της βλακείας των κεντρώων ελίτ.
