Ας ορίσουμε καταρχήν, την έννοια του παγκόσμιου πλούτου. Μιλάμε, βέβαια, για την οικονομική διάστασή του, όπως αυτή καταγράφεται στις μέρες μας, με τις ανταλλάξιμες, ακίνητες και κινητές αξίες του (ιδιωτικές και κρατικές).
Ο παγκόσμιος πλούτος, τετραπλασιάστηκε τα τελευταία είκοσι χρόνια και ανέρχεται σήμερα, σε περίπου τετρακόσια τρισεκατομμύρια δολάρια.
Τι συνέβη, όμως, τις δύο τελευταίες δεκαετίες; Από που και πως προέκυψε μια τόσο σημαντική υπεραξία των ακινήτων και του κάθε είδους και μορφής, κινητών αξιών;
Τα τελευταία είκοσι χρόνια η ανθρωπότητα πέρασε σε μια νέα εποχή. Μια εποχή-σαφώς διαφορετική από τις προηγούμενες. Μια εποχή, με νέους ρυθμούς, ταχύτητες και μεγέθη. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εποχής αυτής-της εποχής μας πλέον-είναι τα ψηφιακά δεδομένα της και η διαχείρισή τους.
Ταυτόχρονα στα χρόνια της νέας εποχής μας, κυριαρχεί η εικόνα, της Νέας Παγκοσμιότητας. Η εικόνα δηλαδή, ενός νέου τρόπου λειτουργίας του κόσμου, με νέες σχέσεις, νέες δομές, νέες συσπειρώσεις, νέες αντιθέσεις και βεβαίως νέες συγκρούσεις.
Τόσο η συσσώρευση και τακτοποίηση των νέων δεδομένων, όσο και το πλαίσιο πρόσβασης σ’ αυτά, μας ήρθαν, με τη δυναμική είσοδο στην εποχή μας, των νέων τεχνολογιών, σ’ όλους τους τομείς της ανθρώπινης παρουσίας και δράσης. Οι νέες τεχνολογίες κυριαρχούν στο τι και στο πως της παραγωγής· κυριαρχούν στις σχέσεις, των ανθρώπων μεταξύ τους· κυριαρχούν, τέλος και στο πεδίο της ασφάλειάς τους-σ’ εκείνο που τους προστατεύει από σχεδιασμένες επιβουλές τρίτων.
Είναι σαφές, ότι οι νέες τεχνολογίες, με τη δυναμική που διαθέτουν, δεν έχουν ακόμη δείξει όλες τις προθέσεις τους, για το μέλλον της ανθρωπότητας. Ούτε σε σχέση με τις μέχρι τώρα αξίες μας, ούτε βέβαια με εκείνες, που εγκυμονούν. Μας έχουν όμως δώσει μερικά δεδομένα-αποτελέσματα, άξια ιδιαίτερης προσοχής, μελέτης και ερμηνείας.
ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΑΝΙΣΟΚΑΤΑΝΟΜΗ
Το σημαντικότερο θετικό αποτέλεσμά τους-μεταξύ των άλλων- σχετίζεται με τον τετραπλασιασμό του παγκόσμιου πλούτου, όπως τον ορίσαμε προηγούμενα, σε μόλις είκοσι χρόνια.
Υπάρχει, όμως και ένα πολύ αρνητικό αποτέλεσμα-πάλι, μεταξύ των άλλων-στο ίδιο χρονικό διάστημα. Σχετίζεται με την κατανομή του επιπλέον πλούτου, που πρόσφεραν στην ανθρωπότητα οι νέες τεχνολογίες.
Διαβάζουμε σχετικά ότι, στο ίδιο χρονικό διάστημα, οι πλούσιοι του κόσμου αυξήθηκαν, έγιναν πάνω από τέσσερις φορές πλουσιότεροι, ενώ οι φτωχοί περίσσεψαν. Παράλληλα διαβάζουμε, ότι η ανισοκατανομή του πλούτου μεταξύ των ηπείρων και των πληθυσμών τους είναι επίσης εντυπωσιακή, αφού η Αφρική είναι 28 σχεδόν φορές φτωχότερη από τη Βόρεια Αμερική και 22 φορές, από την Ευρώπη.
Η εικόνα όξυνσης της ανισοκατανομής του παγκόσμιου πλούτου, τόσο γεωγραφικά, όσο και μεταξύ των πολιτών της ίδιας γεωγραφικής περιοχής του πλανήτη, πέρα από την ηθική, έχει και μια, έντονα πολιτική, διάσταση.
ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Μιλάμε πάντα, για μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου, που έφεραν οι νέες τεχνολογίες, για έναν και απλό λόγο. Για το λόγο ότι οι τεχνολογίες αυτές, αποτελούν αποτέλεσμα, του διαχρονικού μόχθου της ανθρωπότητας.
Μιλάμε επίσης, για μια παγκόσμια πολιτική ανάγκη. Μια πολιτική ανάγκη αντεπίθεσης, στους κερδοσκόπους των σύγχρονων τεχνολογιών. Όσους, δηλαδή από αυτούς, έχτισαν μονοπώλια και οικονομικές αυτοκρατορίες, κατά τη μεταβατική περίοδο της άγνοιας. Της έλλειψης δηλαδή γνώσης, για το πραγματικό μέγεθος της αξίας των νέων τεχνολογιών και της δυναμικής τους.
Στην πολιτική αυτή αντεπίθεση, μπορεί και πρέπει να συμμετάσχει όλο το πολιτικό προσωπικό. Κι εκείνο που αγωνίζεται και πιστεύει στον υγιή ανταγωνισμό της αγοράς κι εκείνο που πιστεύει και αγωνίζεται, για μια κοινωνία λιγότερο ανταγωνιστική, με περισσότερη αλληλεγγύη.
Δεν αναζητώ, βέβαια, να μπουν μπροστά στον αγώνα αυτόν, όσοι θεωρούν, υπέρτατη αξία και κυρίαρχο στόχο της ζωής τους, αποκλειστικά το κέρδος. Αλλού ψάχνω τους μπροστάρηδες, αυτού του αγώνα και τους βλέπω.
Τους βλέπω, εδώ κι εκεί, στο πολιτικό προσκήνιο. Είναι νέοι, δε σχετίζονται-κατά κανόνα-με ανώνυμες ή ομόρρυθμες εταιρίες, δεν φοβούνται και δουλεύουν συνεχώς. Δουλεύουν αναζητώντας, με όρους κοινωνίας της γνώσης και υψηλή αίσθηση ευθύνης, τους στόχους και την πορεία, για το σήμερα και το μέλλον, όλων μας. Ένα σήμερα και ένα μέλλον, συμβατό με τις σύγχρονες τεχνολογίες και στο πλαίσιο της Νέας Παγκοσμιότητας. Ένα σήμερα και ένα μέλλον, όμως, που να ανήκει και σ’ εμάς.
Σ’ όλους εμάς, που προσδοκούμε, να αναδειχθούν οι σύγχρονες τεχνολογίες, δημόσιο αγαθό. Δημόσιο αγαθό, ιδιοκτησίας όλων μας· όπως περίπου, το νερό και ο αέρας.
Σ’ όλους εμάς, ακόμη, που θέλουμε τη Νέα Παγκοσμιότητα. Τη θέλουμε, να λειτουργεί με όρους, που προσιδιάζουν περισσότερο, σ’ εκείνους, της γειτονιάς μας!
