– (Ακρίβεια)… Κι ενώ ελπίζαμε πως με τη “λήξη” της πανδημίας οι μηχανές της ανάπτυξης θα δουλεύανε στο φουλ, να που βρεθήκαμε σε μια ενεργειακή περιδίνηση με συνέπεια την ακρίβεια των πάντων. Το χειρότερο είναι ότι ο απλός εργαζόμενος ή μισθωτός με 600-700 ευρώ το μήνα και λογαριασμό της ΔΕΗ τριπλάσιο από τον συνηθισμένο, πώς θα τα βγάλει πέρα; Μήπως η κυβέρνηση θα πρέπει πλην της μερικής επιδότησης στην ενέργεια (φυσικό, αέριο, πετρέλαιο, ρεύμα κ.λπ. να προβεί σε γενναίες αυξήσεις μισθών και συντάξεων;
– (Κι όμως ο έρωτας επιμένει!) Μπορεί το τοπίο να είναι κάθε άλλο παρά ρομαντικό (φωτ.), μπορεί να υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης του ερειπίου, μπορεί ένα σωρό “μπορεί”…. Όμως ο έρωτας εμπόδια δεν κοιτά. Μέσα στη μελαγχολία των πάντων, υπάρχει η φωτεινότητα της μέρας. Τι άλλο θέλει η νιότη; Απαλλαγή από την πανδημία, φως, άνεση κινήσεων, χαμόγελο, αισιοδοξία. Δεν την ενδιαφέρει το σκηνικό. Η ζωή, είναι ζωή, με οποιοδήποτε φόντο…
– (Μνημείο, πρωινός κυριακάτικος καφές) Από τα σημαντικότερα μνημεία της ιστορίας των Χανίων αυτό που βρίσκεται στη Σπλάντζια (φωτ.). Αιωνόβιος ο πλάτανος, τραγική η μοίρα του επισκόπου Κισσάμου Μελχισεδέκ και του ιεροδιακόνου Καλλινίκου (1821). Μήπως ο δήμος θα πρέπει να βελτιώσει τον περίγυρο του ιστορικού πλατάνου και να αναδείξει τόσο την ανάγλυφη πλάκα όσο και την παρακείμενη επιγραφή της;
